Waarde van de doop

Wat is de waarde van de (kinder)doop als later blijkt dat de dominee die het sacrament heeft bediend niet echt een kind en geroepen knecht van God was?

Beste vraagsteller,

Je stelt een interessante vraag. Het antwoord is eenvoudig. De waarde van de doop hangt niet af van degene die het sacrament bedient, maar van de God Die dit heeft ingesteld.

Dit raakt ook de vraag naar de aanvaarding van de doop als die in een ander kerkverband heeft plaatsgevonden. De vaderlandse gereformeerde kerk heeft in de loop van de geschiedenis altijd de doop aanvaard als die aan drie voorwaarden voldeed: 1. de doop moet bediend zijn met water; 2. de doop moet bediend zijn door een dienaar die in zijn betreffende kerk geordend en bevoegd was om dit sacrament te bedienen; 3. de doop moest bediend zijn in de naam van de Drie-enige God. Daarom hoeft bijvoorbeeld iemand die in de Rooms Katholieke kerk gedoopt werd en protestant wordt, niet opnieuw gedoopt te worden. Maar iemand die in een of andere sekte thuishoorde waar een sekteleider doopte maar dan in de naam van “geloof, hoop en liefde”, wel.

De waardigheid van de dienaar -in de zin van zijn levenswandel of motivatie- doet aan de waarde van het sacrament niets af of toe. Daarmee is overigens niet gezegd dat zijn levenswandel of motivatie er niet toe doet.

Het kan inderdaad helaas voorkomen dat een dienaar van Gods Woord in zonde valt, dat probeert te verbergen en het later  toch aan het licht komt. De man heeft een bepaalde periode gepreekt en de sacramenten bediend, terwijl hij zelf niet recht stond tegenover God. Hij huichelde. Dit is trouwens nog iets anders dan dat hij geen echt kind en geroepen knecht zou kunnen zijn, zoals je in je vraag veronderstelt. Daarover oordelen wij niet.

Maar zijn de preken en sacramentsbedieningen van een dienaar die -laten we zeggen- op enig moment vanwege een grove zonde werd afgezet, allemaal waardeloos geweest? Oh nee, zeker niet. De boodschap die hij bracht kan zeer zeker zuiver zijn geweest. Hij kan zelf zijn geloofwaardigheid verspelen, maar als je de persoon wegdenkt en de boodschap overhoudt, dan is die boodschap (en ook de doop) waardevol. Dat is trouwens het belangrijkste: de inhoud van de boodschap.

Andersom komt namelijk ook voor: dat iemand op wiens levenswandel niets is aan te merken, een boodschap brengt die eenzijdig is en tekort doet aan de hele Waarheid. Die brengt de kerk ernstige schade toe. In de Bijbel komen we dit verschil ook tegen. Vergelijk wat Paulus schrijft in Filippenzen 1 met Galaten 1. In Filippensen 1:15 gaat het over de motivatie van de dienaar. Sommigen preken het Evangelie uit liefde, maar anderen door nijd en twist. Dat laatste is bepaald geen goede motivatie! Niettemin zegt Paulus (vers 18): Nochtans wordt Christus verkondigd: vanuit een zuivere of onzuivere motivatie, maar de inhoud van de boodschap is beslissend.

In Galaten 1 is de inhoud van het Evangelie in het geding. Als het daarover gaat, wordt de apostel fel. Al kwam er een engel uit de hemel (een betere dominee zou je je toch niet kunnen wensen?) maar als hij een ander evangelie brengt, dan zij hij vervloekt! (Gal. 1:8).

De waarde van de verkondiging of van de doop hangt dus (gelukkig) niet af van de waardigheid van de dienaar. Je zou dan ook al snel verzanden in een oeverloze discussie: heeft mijn doop wel waarde als de dominee het misschien wel helemaal niet serieus meende... Vergeet de persoon van de dienaar en richt je op God en Zijn Woord! Daarin vindt ons hart een hechte en zuivere ankergrond, ook als die werd aangeprezen door iemand bij wiens levenswandel je (later) vraagtekens kunt zetten.

Ik hoop je vraag hiermee enigszins te hebben beantwoord.

Met vriendelijke groet,
Ds. H. Korving

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Korving

• Geboortedatum:
  01-12-1954
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Urk
• Status:
  Actief

194 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven