Van kerk wisselen

Kan iemand mij vertellen waarom het niet goed is als men van kerkverband zou wisselen? Ik hoor alleen dat je moet blijven, daar waar God je geplaatst heeft. Waarom mogen dominees wel naar een andere plaats toe? Hoe zit het dan met de volgende bijbeltekst als het gaat om waar God je geplaatst heeft; Johannes 3:8: “De wind waait waarheen hij wil; je hoort zijn geluid, maar je weet niet waar hij vandaan komt en waar hij heen gaat. Zo is het ook met iedereen die uit de Geest geboren is.” Ik lees in de Bijbel dat het goed kan zijn als je naar verschillende gemeenten zou gaan. Je kan daar ook door God gebruikt worden zodat je daar je gaven/talenten in kunt zetten. Daarnaast kan er ook een 'nieuwe wind' door de kerk waaien om mensen wakker te schudden of dat mensen wakker geschud worden door een nieuw lid. Wat ook als reden gebruikt wordt om je bij je eigen kerk te laten, is dat wij de schapen zijn en Jezus is de herder. Maar het is toch zo dat Jezus het hoofd van de kerk is? In hetzelfde boek vers 16 staat dat er nog andere schapen zijn die niet uit de kooi komen en die Jezus nog moet hoeden. Dit gaat toch over ongelovigen. Ik zie verder nergens in de Bijbel staan dat het niet goed zou zijn om naar een andere gemeente te gaan.

Vraag 2: Waarom als men belijdenis heeft gedaan en overstapt naar een andere kerk, moet hij/zij opnieuw belijdenis afleggen? Ik weet dat het moet omdat je moet instemmen met de leer van de desbetreffende kerk. Maar waarom zou je belijdenis af moeten leggen over de leer? Iedereen is toch anders, gelooft anders. Daarnaast moet je belijden dat de oude leer niet goed was, maar dit is toch absurd eigenlijk dat men je dwingt om dat te doen? Daarnaast zeg je ook dat je gelooft in de twee of drie verbondenleer. Ik kan hier namelijk niet mee instemmen, want ik geloof enkel in de Bijbel als Gods Woord. Ik doe belijdenis vanwege mijn geloof, niet omdat ik in een verbondenleer geloof of dat de ene kerk meer het ware geloof zou hebben dan de ander.

Beste vragensteller,

Misschien is het goed om er eerst maar eens op te wijzen dat er eigenlijk geen aanleiding zou moeten zijn voor een dergelijke vraag. De vooronderstelling bij jouw vraag is immers de grote kerkelijke verdeeldheid en die verdeeldheid zou er juist helemaal niet mogen zijn. Het is intens verdrietig dat het lichaam van Christus zo gebroken is en misschien is het nog wel verdrietiger dat wij die praktijk zo gemakkelijk accepteren.

Ondertussen moeten we wel met die huidige gebrokenheid omgaan. De verzoeking is groot om het bonte kerkelijk leven als een soort markt te beschouwen met diverse kraampjes en dan zelf je geestelijk voedsel maar te betrekken bij het kraampje dat jou het meest aanstaat. Zo zie je heel wat kerkmensen gaan van het ene naar het andere kraampje.  We gaan daar waar wij ons het best op ons gemak voelen. We gedragen ons als geestelijke consumenten. We zijn dan totaal kwijt geraakt wat zondag 21 HC van de kerk zegt: Christus vergadert Zijn gemeente door Geest en Woord. De vraag is dus niet zozeer waar voel ik mezelf het meeste thuis maar waar brengt Christus me thuis. Het lijkt me dan ook een gezond uitgangspunt zo lang mogelijk te blijven op de plek waar God je geplaatst heeft. Pas wanneer ergens de Bijbelse boodschap fundamenteel geweld wordt aangedaan is het moment aangebroken om elders kerkelijk onderdak te zoeken.
 
Je betrekt Joh. 3:8 bij je overwegingen. Ik denk echter dat dit niet goed mogelijk is en je die woorden in zijn verband moet laten staan. In dit verband spreekt Jezus over de wind om aan te duiden dat we in de wedergeboorte met een mysterie te doen hebben. Het is een geheim waar wij geen vinger achter krijgen zoals dat ook bij de wind het geval is. Zoals de wind gaat Gods Geest  Zijn ongekende en soevereine gang. Niet te sturen, maar ook niet tegen te houden. Ik denk dan ook dat je deze tekst in dit verband beter kunt laten rusten.
 
Terecht stel je dat je als christen voor christenen in een ander kerkverband veel zou kunnen betekenen, elkaar zou kunnen verrijken. Jij zou daar gestalte aan willen geven door wat te wisselen van kerkverband(en). Ik denk dat er een veel uitnemender weg is om hieraan gestalte te geven. Niet dat individuele kerkgangers shopgedrag gaan vertonen, maar dat die kerkverbanden in zijn totaliteit elkaar meer zouden gaan zoeken. We kunnen elkaar inderdaad erg verrijken met wat we van de Heere ontvangen hebben. Doordat er nu vaak een kerkmuur tussen staat kan dat echter niet plaatsvinden en daardoor doen we onszelf veel te kort. Alleen samen met al de heiligen kan de breedte, lengte, diepte en hoogte van de liefde van Christus omvat worden (Ef. 3:18vv). Het zou een geweldige zegen zijn als kerkmuren lager werden en wellicht helemaal zouden verdwijnen zodat we met die roeping ernst kunnen maken en met elkaar zouden kunnen delen wat we van Gods zondaarsliefde in de Heere Jezus Christus hebben mogen zien. Om het te zeggen met het andere Bijbelse beeld waarnaar je verwijst: alle schapen horen in één schaapskooi thuis.We mogen er niet allemaal ons eigen schaapskooi op na houden.  Jezus zegt in het vervolg ook dat het zal worden:  één kudde en één Herder. Ook dit gedeelte onderstreept wat ik bedoel te zeggen.

Tenslotte wat predikanten betreft: die worden doorgaans predikant in een andere gemeente van hetzelfde kerkverband en dat omdat de Heere hen naar die plaats roept. Hij maakt ook hier geen eigen keus maar is gehoorzaam aan zijn Zender. Hetzelfde gebeurt trouwens, wanneer een gemeentelid om werk o.i.d. genoodzaakt is te verhuizen. Normaliter zal deze zich dan ook bij een andere gemeente aansluiten van hetzelfde kerkverband.

Dan nog iets over je tweede vraag. Ik ben het van harte met je eens dat er uiterste terughoudendheid op zijn plaats is als het gaat om het opnieuw belijdenis moeten doen bij een kerkelijke overgang. Zeker als het gaat om een overgang van de ene naar de andere kerk van gereformeerd belijden. Je moet een belijdenis niet gaan belasten met theologische kwesties die weliswaar binnen de gereformeerde gezindte spelen maar waar verschillend over gedacht kan worden. Het denken over een dergelijke kwestie mag zeker niet als een vierde formulier van enigheid gaan functioneren zodat een hernieuwde belijdenis nodig zou zijn. Wel zou je bij een kerkelijke overgang een goed gesprek moeten hebben om te toetsen of men instemt met de leer van de kerk. Dat zal het in de meeste gevallen ook bij gelaten worden. Anders gaat het er wel erg op lijken dat we eigen kerkelijk standpunt gaan verabsoluteren. Als het goed is stemmen we als we belijdenis doen van harte in met wat we in het Woord van onze God vinden en wat door de kerk der eeuwen in haar belijden is samengevat. Waar zo belijdenis is gedaan, kan naar mijn vaste overtuiging een hernieuwde belijdenis achterwege blijven en kun je als kerk de belijdenis die in een ander kerkverband is afgelegd erkennen.

Ik hoop dat bovenstaande overwegingen je iets verder geholpen hebben.
Ds. H. Peet

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Peet

• Geboortedatum:
  15-01-1964
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Sliedrecht (Eben-Haëzer)
• Status:
  Actief

105 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven