Geloofszekerheid door Psalm

Ik zit met zoveel vragen en ik kan er zelf geen antwoord op geven. Ik ben zo ongelovig. Ik luister altijd graag psalmen en toen hoorde ik psalm 32:1 (“Welzalig hij wiens zonden zijn vergeven”) en dat raakte me. Ik worstel al zolang met geloof en vergeving van zonden. En toen kwam die psalm. En ik dacht bij mezelf, ik wou dat ik die psalm echt met mijn hart zou kunnen zingen. En toen bad ik, “God, als mijn zonden echt zijn vergeven en als ik echt een kind van U ben wilt U dat dan doen bevestigen door zondag psalm 32:1 te laten zingen in de kerk.” Ik keek toen die hele week uit naar de zondag want dan zou ik antwoord krijgen. En toen zat ik zondag in de kerk en we zongen psalm 32... maar vers 2 en 4. Ik vond dit in het begin echt super mooi natuurlijk, maar later kwam mijn ongeloof omhoog en begon ik te twijfelen of het nou waar was of niet dat ik een kind van God ben. Toen ging er een week voorbij en ik zat weer met die vragen, ben ik gered of niet? En toen zondag zat ik weer in de kerk en toen zongen we psalm 32: 1 en 3. Ik was het tot m'n schaamte daarna helemaal vergeten. En ik wist, dit is God die tot me spreekt, dit kan niet anders. Ik weet dat mijn zonden zijn vergeven, dat geloof ik. Maar nu schaam ik me zo omdat ik bang ben dat ik mezelf geloof aan het aanpraten ben, terwijl dit een gave van God is. Ook als iemand nu aan mij zou vragen, “dus je gaat nu naar de hemel?”, durf ik echt niet met zekerheid “ja” te zeggen. Ik schaam me zo dat ik nog in onzekerheid leef na al die dingen die Hij aan mij bewezen heeft. Mag ik nu aannemen dat ik een kind van de Heere ben en dat ik voor eeuwig bij Hem mag zijn? Of moet ik wachten op Hem, tot Hij mij het geloof schenkt.

Beste vragenstel(l/st)er,

Hartelijk dank voor de blik die je in je hart gunt. Ik proef daarin de worsteling om de genade. Het is nu belangrijk dat je duidelijk de weg gewezen krijgt opdat je niet zult (ver)dwalen.

1. In jouw schrijven bemerk ik het verlangen naar zekerheid. Je wilt graag weten of jouw zonden echt zijn vergeven, of je echt een kind des Heeren bent. Nu werd je geraakt door Psalm 32 en daarin zocht je je bevestiging. Die kwam aanvankelijk niet, later wel, maar je bemerkt hoezeer het ongeloof en de twijfel je benauwen.

2. Ik denk echter dat je nu eerst op iets anders moet letten. Het is belangrijk dat je beseft dat jouw zonden alleen vergeven worden wanneer je door het geloof Christus omhelst. Zodra je door het geloof op Hem ziet, dat wil zeggen door het geloof begint te steunen op het volkomen offer van Christus aan het kruis volbracht, dan krijg je deel aan Christus en dan worden jouw zonden vergeven en krijg je het recht op het eeuwige leven waarnaar je zo verlangt.

3. Nu moet jij je minder bezig houden met de vraag naar de zekerheid maar veelmeer met de vraag of jij wel door het geloof op Christus en Zijn volkomen offer steunt. Dat is het allereerste wat nodig is. Daaraan hangt de vergeving van zonden en het eeuwige leven. En in die weg zul je ook ontvangen wat je begeert, namelijk zekerheid! Ik zou je dus willen vragen: klem jij je vast aan Christus, hoop je op Hem tot vergeving van al jouw zonden, steun je op Zijn gerechtigheid en heiligheid om in die weg vrede met God te verkrijgen? Zo ja, dan predikt de Schrift dat je genade hebt ontvangen en dat je de zaligheid zult beërven. Zo nee, dat leert Gods Woord dat je nog altijd uiten Christus en derhalve onder het oordeel  en dus in groot gevaar bent.

4. Vervolgens is het belangrijk om je geloof te toetsen aan wat de Bijbel over een waar geloof leert. Laat ik drie dingen mogen zeggen. Allereerst bestaat het ware geloof dus in een vertrouwen op het offer van Christus. Daarover schreef ik zojuist al. Vervolgens moet je beseffen dat dit geloof altijd samen gaat met een hartelijk leedwezen over je zonden en verootmoediging voor Gods aangezicht. Is dat er in jouw leven? Tenslotte is er geen waar geloof zonder waarachtige bekering. Rechtvaardiging kan niet zonder heiligmaking. Het is er beide of het is er geen van beide. Is het jouw hartelijk verlangen om heilig voor God te leven overeenkomstig Zijn heilig Woord?

5. Tenslotte moet je bedenken dat het Woord ons leert dat wie in Christus gelooft met een oprecht geloof zalig is. Die zekerheid heb je dus. Omdat God het zegt in Zijn Woord. Dat wil echter niet altijd zeggen dat een waar christen dat ook zo gevoelt en beleeft in zijn hart. Dat wil de Heere echter bij tijd en ogenblikken ook geven. Wanneer en hoeveel daarin is de Heere vrij. Je mag met de bruid uit het Hooglied wel verlangen: “Hij kusse mij met de kussen Zijns mond; want Uw uitnemende liefde is beter dan wijn” (1:2). Of met de dichter van Psalm 35: “Zeg Gij tot mijn ziel: Ik ben uw heil alleen.” Als dat gebeurt kun je meezingen met de dichter van Psalm 56: “NU heb ik het zelf uit Zijne mond gehoord wat sterveling zou mij schenden.”

Hartelijke groeten en Gode bevolen,
Je ds. A. Kot

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Kot

• Geboortedatum:
  25-12-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Huizen
• Status:
  Actief

79 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven