Goed met feedback omgaan

Ik loop op dit moment stage binnen de gezondheidszorg. Op mijn vorige stageplek ben ik weggegaan door omstandigheden die niet leuk waren. Ik ben hier best onzeker van geworden. Nu loop ik twee maanden stage (op een nieuwe plek) en ik merk nu ik meer (en kritische) feedback krijg, dat ik erg onzeker wordt en bang ben dat het zo slecht is dat ik weg moet. Dat is bij mijn vorige stage wel een beetje zo gegaan. Ik raak door deze gedachte een beetje verlamd. Ik moet hier dus niet aan toe geven want anders komt het niet goed. Hoe kan ik in mijn hoofd de knop omzetten dat ik op een goede manier met de feedback om ga en niet gelijk heel negatief ga denken?

Beste...,

Natuurlijk begrijp ik best dat een negatieve ervaring een nieuwe situatie nadelig kan inkleuren omdat je bang bent dat er weer iets mis zal gaan. Maar eigenlijk doe je dan de situatie en jezelf geen recht. Dus moet je weer terug bij ‘af’. Waarvoor is een stage bedoeld? Nou, dat je in de praktijk leert oefenen en toepassen wat je in de opleiding leert. Het is namelijk niet vanzelfsprekend dat dit ook lukt.

Laat ik het vergelijken met autorijlessen. Waarom heb je die oefening nodig? Omdat rijvaardigheid en anticiperen op het verkeer niet vanzelf gaat. Een bekend gezegde zegt niet voor niets: oefening baart kunst. Tijdens de rijlessen merk je vanzelf wat je makkelijk af gaat en wat je nog lastig vindt. Zo kan de rijinstructeur op een gegeven moment zeggen dat je de volgende les extra moet oefenen met bijvoorbeeld ‘het bochtje achteruit’ of met fileparkeren, aangezien dat nog niet zo goed gaat. Hij zegt dat niet om je negatief te stemmen of je onderuit te halen. Nee, hij wil graag dat je slaagt voor je rijexamen en dat je een goede bestuurder wordt!

Zo werkt het ook met oefenen voor de beroepspraktijk. Als het goed is benadert een stagebegeleider je op een constructieve manier met feedback omdat hij /zij graag wil dat je een goede beroepsbeoefenaar wordt. Niet om je af te kraken. En voor jezelf geeft het ook ontspanning als je de stage zo benadert. Wat wil jij graag leren tijdens de stageperiode en wat zijn misschien de dingen waarin je extra wil oefenen of die extra aandacht nodig hebben? Dan wordt feedback juist iets om dankbaar voor te zijn! Grappig hè? Iemand gaat dingen tegen je zeggen omdat hij/zij graag wil dat jij steeds beter wordt in je beroep! Iemand wil in jou investeren, neemt tijd voor je, niet om je af te kraken, maar om je te helpen!

Als je het zo beleeft, krijgt alles een heel andere emotionele beleving en juist een professionele benadering.

Maar ja, het kan natuurlijk ook zo zijn dat feedback ervaren wordt als afwijzing terwijl het beslist niet zo bedoeld is. Zo heb ik ooit eens tegen een stagiair moeten zeggen dat het naar mijn idee beter zou zijn als hij met de opleiding zou stoppen aangezien ik (vooralsnog!) geen talent voor het beroep kon constateren. Dat lijkt misschien keihard, maar dat is het beslist niet. Het zou pas hard geweest zijn die jongen te laten doormodderen en te laten mislukken! Oftewel: het is vaak veel liefdevoller de waarheid te zeggen dan deze te verzwijgen. Als het maar vanuit een genadevolle houding gebeurt. Zo doet de Heere Jezus het altijd en daar mogen we ons aan spiegelen. Bij Hem zie je nooit waarheid zonder genade. Dan zou namelijk alleen maar het oordeel resten. Als Hij waarheid spreekt, doet Hij het altijd met het oog op de verlossing. Wat wij daar van kunnen leren is het volgende: kritiek en feedback mogen beslist geuit worden als je daarmee bedoelt de ander te helpen en op te bouwen. Als iemand ermee op het oog heeft de ander te vernederen om zo zelf omhoog te komen, moet hij zwijgen. Als echter kritiek/feedback ontvangen kan worden als milde regen op droge grond, ga je ervan groeien en bloeien!

Dus ik hoop dat jij met je stagebegeleider een open houding/relatie weet te creëren, waarin jij helder kunt zijn over wat je wilt leren tijdens je stage en waarin je begeleider de vrijmoedigheid heeft om jou op een constructieve manier feedback te geven waar jij dan vervolgens weer dankbaar voor kunt zijn!

Mooi, vind je niet?

‘k Wens je alle goeds in je (beroepsmatige) ontwikkeling!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

208 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven