Vraag
Ik heb een probleem dat mij al jaren bezet, maar waar ik gewoon niet uitkom. Helaas is er ook niemand -op mijn vriend na- met wie ik dit kan delen. Ik heb al meer dan vijf jaar verkering, maar ik vraag me nog steeds af of het wel goed is om verder te gaan. Het is zelfs een jaar uit geweest tussendoor, maar omdat ik het idee had dat ik toch niet zonder hem kon is de verkering weer aangegaan. Ten eerste mis ik het respect naar mijn vriend toe. Mijn vriend bewondert mij en heeft mij erg hoog staan. Ik daarentegen denk heel anders over mijn vriend; ik vind hem niet betrouwbaar, een opschepper etc. Ik heb het idee dat hij alleen maar wil profiteren van een relatie, maar er niet veel voor wil doen, terwijl ik me altijd enorm probeer in te zetten voor onze relatie. Doordat ik mij altijd probeer in te zetten en hiervoor weinig terugkrijg, heb ik weinig gevoel meer bij deze relatie. Knuffelen etc. heb ik dus ook weinig zin meer in en dat voelt mijn vriend natuurlijk ook. Het vervelende is dat ik best wel meer zin zou willen hebben, maar er zit gewoon geen liefde achter heb ik het idee (of het is verdwenen). Voor mijn vriend is dit uiteraard ook niet stimulerend. Wat ook een enorme druk op de relatie legt is het seksuele spanningsveld waarin we verkeren. Steeds gebeuren er weer zaken die ik eigenlijk niet wil (misschien komt dit ook wel omdat mijn vriend weinig liefde van mij ervaart). Dit weet mijn vriend, maar ik moet er alleen tegen vechten heb ik het idee. Hier hebben we al heel wat ruzies om gehad, maar steeds gebeurt het weer. Dit is ook een reden waarom ik het extra moeilijk vind om de relatie te verbreken. Er is zoveel gebeurd; we hebben al gemeenschap gehad. Mijn vriend en ik praten wel over bovenstaand probleem, soms gaat het dan weer even iets beter. Maar soms durf ik er ook niet zo goed over te beginnen, want deze discussie zijn uiteraard ook niet erg stimulerend voor een relatie. Ik ben erg bang als ik de relatie uitmaak, dat ik toch niet zonder mijn vriend kan. Dit probleem weegt heel zwaar voor mij omdat het over mijn toekomst gaat. Ik zou graag horen of u heil zit in deze relatie. Kan het zijn dat de liefde verkoeld is (in het begin had ik mijn twijfels nog niet) en dat als we bijvoorbeeld therapie volgen, dit terug kan komen? Of zou ik met deze relatie moeten breken?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Is de vraag stellen niet óók haar beantwoorden? Het is niet de vraag of ík heil zie in deze relatie, maar of jíj denkt dat er ooit verandering zal komen!
Een relatie vergt inzet van beide kanten en dat proef ik niet zo erg uit jouw brief. Misschien is de liefde inderdaad verkoeld. Of is het wel gemakkelijk zo: jij ‘geeft’, maar dat hij dat ook doet lijkt niet zo te zijn. Het kán zijn dat hij jullie relatie heel anders beleeft dan dat jij dat doet. Mannen reageren nu eenmaal anders dan vrouwen.
Vraag jezelf af, waarom je niet zonder deze vriend zou kunnen. Wat zie je in hem? Wat verwacht je van hem? Wil je met hem oud worden? Neem deze vragen serieus, want zo doorgaan... dat wil je niet. Het kan zijn dat relatietherapie een goed hulpmiddel is, maar dat moet je beiden willen. Je kunt ook alleen gesprekken met een deskundige starten om te zien waar er voor jou (nog) mogelijkheden liggen.
Het is goed, dat je nu aan de bel trekt, want -moeilijk wellicht- er ís nog een weg terug!
Nog even je eigen woorden: “Dit is ook een reden waarom ik het extra moeilijk vind om de relatie te verbreken”, met mijn wedervraag: is dit een reden om dóór te gaan... eigenlijk tegen beter weten in, toch? Een relatie verbreken is nooit prettig, het geeft verdriet en gevoelens van teleurstelling, rouw, boosheid... maar het is wél beter om ten halve te keren dan ten hele te dwalen!
Het ga je goed,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ben bang dat deze situatie niet vanzelf verbetert als je getrouwd bent! Als jij nu al de 'kar trekt' van jullie relatie.... dan zal dit waarschijnlijk alleen maar erger worden als je getrouwd bent! Veel vrouwen hopen dat hun man (nog) verandert, maar meestal is dit niet zo. Als je getrouwd bent, hebben mensen vaak het gevoel: ik ben je 'onder de pannen', dat vermeerdert hun inzet voor hun relatie meestal niet.
Maar het huwelijk is geen eindstation, maar het begin van een leven lang samen. Als het nu al niet goed is, ben ik bang dat het dat ook niet word! Als je nu al zegt dat jouw vriend een opschepper is en niet betrouwbaar, zou je dan samen met hem kinderen willen krijgen en opvoeden?!
Dat jij nu met niemand over deze situatie kunt praten, roept bij mij de vraag op, of je nog wel investeert in andere contacten als met hem?!
Ik wil je aanmoedigen om geen dingen te laten gebeuren op seksueel gebied die jij niet wilt!
Je kunt zonder jouw vriend verder leven, al zal jij dan wel door een moeilijke periode heen moeten.... Maar met hem verder gaan, zal waarschijnlijk ook veel moeilijke periodes meebrengen...
Zoek jouw heil bij God en niet bij jouw vriend! Met God kom je ook moeilijke periodes heen. Vertel Hem jouw zonden, vragen, zorgen, pijn, verdriet, onzekerheid, enz. Hij wil jou helpen....!
Verder lijkt het mij goed als je naar een hulpverlener gaat. Als je vriend wil, dan kun je samen gaan... en anders alleen! Als jouw vriend ook bereid is, eerlijk naar zichzelf te kijken en aan zichzelf te werken, dan is er misschien nog een toekomst voor jullie samen. Maar anders kun je ellenlang naar relatietherapie gaan en er verandert niets... Het wordt alleen nog maar moeilijker om los te komen van elkaar, omdat je nog langer samen bent geweest.
Ik wens je veel sterkte toe, als je wilt, mag je mij mailen. Groetjes van ahhk76@gmail.com
Hierbij nog een lied wat mij helpt in moeilijke periodes in mijn leven:
Hoe kom ik van zonde vrij?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Vrij van schuld, van slavernij?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Niet door eigen kracht,
door werk dat ik volbracht,
maar het kruis dat is genoeg.
Daar heeft Hij gebloed,
in mijn plaats geboet,
toen Hij al mijn zonden droeg.
Hoe weet ik wie vrede geeft?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Wie een lied van vreugde geeft?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Als een nieuw gebod,
uit het hart van God
komt zijn liefde die vergeeft.
Zijn gerechtigheid,
genade die bevrijdt;
en die mij in reinheid kleedt.
Hoe kan ik het leven aan?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
En zijn weg gewillig gaan?
Leid mij naar het kruis van Jezus.
Ik zou de twijfel aan de kant zetten en verder gaan met de jongen waar je jezelf al aan hebt verbonden. Als er nu sprake is van een haat en nijd verhouding, maar dat is het niet. Jij bent in sommige dingen teleurgesteld in hem, maar bedenk dat geen enkele man volmaakt is. Veel mannen scheppen op. Waarom? Een man die voldoende eigenwaarde heeft, zal er geen behoefte aan hebben. Misschien schept je vriend op, omdat jij hem niet respecteert. Dat is nogal wat... Toch blijft hij je trouw. Focus je in een relatie niet op de tekortkomingen van de ander, maar laat hem vooral merken waar je hem in waardeert. Volgens mij wordt daar elke relatie beter van.
Nu al vrees je dat je niet zonder hem kunt, als je het uitmaakt. Ik zou willen zeggen: redenen genoeg om het niet te doen dus. Sterkte!
Je zit in een hele moeilijke situatie. Ik kan je geen tip geven omdat ik je verder niet ken maar ik denk dat het jullie zeker kan helpen als je in (!christelijke!) relatietherapie gaat. Denk goed na over waarom je bij je vriend blijft, of dit is omdat je van het houdt of omdat je seks gehad hebt.
Veel sterkte!
PS. Misschien is het een tip dit boek te lezen: wat vrouwen moeten weten over de gedachtewereld van mannen. Het is geschreven door Shaunti Feldhahn. Dan leer je het gedrag van je vriend beter te begrijpen.
