Vraag
In Exodus 16 lees ik pas voor het eerst over de sabbat. Betekent dit dat de mensen vanaf Adam tot het volk Israël in Egypte altijd zeven dagen hebben gewerkt, dus zonder speciale rustdag?
Antwoord
Dat is moeilijk te beantwoorden omdat we weinig weten van deze periode. Wat de benaming betreft menen sommige geleerden dat de Hebreeuwse woordvorm sj-b-t van oudere talen in het midden oosten afkomstig is. Het Arabische sabata betekent bijv. afsnijden, met iets ophouden, rusten. Op zich is het niet ongewoon in de Bijbel dat gebruiken uit de omringende wereld van Israël in een aangepaste vorm worden overgenomen. Dat kan ook van benamingen gelden.
Wat de praktijk betreft zijn er aanwijzingen dat men in Babylon, Mesopotamië en Ugarit (dus het gebied waar Abraham vandaan kwam) aan de zevende dag wel een bijzondere betekenis toekende, maar er is geen spoor van een sabbat als rustdag. In Babylon kende men een sjapatoe. Dat was de vijftiende dag van iedere maand, waarop men zich onthield van niet noodzakelijke arbeid om geen onheil van de goden over zich heen te krijgen.
De oude Grieken kenden decaden (tiendaagse weken) en de Romeinen achtdaagse weken, maar deze indelingen staan volgens algemeen inzicht helemaal los van de oorsprong van de Israëlitische sabbat.
Het is de vraag in hoeverre de mensheid vóór de Israëlitische wetgeving geweten heeft van de instelling van de sabbat zoals we daarvan in Gen. 2:1-3 lezen. Men kan vermoeden dat daar toch wel iets van is doorgegeven via Adam en zijn nageslacht. Maar nogmaals: daar is helaas niets naders van bekend.
Ds. H. D. Rietveld
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. D. Rietveld
- Geboortedatum:06-11-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Nijkerk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
emeritus
