Vraag
Bij ons in de kerk (Ger. Gem.) wordt vaak gezegd dat je maar veel moet bidden om in het gemis gezet te worden. Of om een stervend leven te krijgen. Om ontblotende en armmakende genade te ontvangen. Ook op huisbezoek wordt sterk aangedrongen op maar in het gemis terecht te komen. Nu heb ik gevraagd of we niet beter kunnen bidden of we de Heere in ons hart mogen leren kennen. Dat was ook wel goed om daar om te bidden, werd gezegd. Nu is mijn vraag of het bijbels is om zo sterk aan te dringen op het gemis. (Al begrijp ik dat we moeten leren dat we God missen, want rijke mensen missen God niet).
Antwoord
Beste vragensteller,
Je vraag gaat over de verhouding van verschillende zaken die horen bij het geestelijke leven, namelijk enerzijds een levend gemis en anderzijds het kennen van Christus. Je vraagt je af of in jouw kerk er niet te veel wordt aangedrongen op het eerste, mogelijk ten koste van het gebed om het tweede.
De vraag heeft te maken met het juiste evenwicht tussen deze zaken. Nu is de vraag naar het juiste evenwicht altijd een betrekkelijk lastige vraag. Persoonlijk vind ik het al het opmerken waard dat, zowel jij als de ambtsdragers in je kerkelijke gemeente, klaarblijkelijk van oordeel zijn dat je om beide zaken mag bidden. Beiden zijn ze onmisbaar en om beide zaken mogen we verlegen zijn, beiden moeten we ze ook van de Heere ontvangen (anders bid je er immers niet om). Deze overeenkomst is iets goeds en daarin staan jullie al behoorlijk dicht bij elkaar. Desniettegenstaande is je vraag naar het juiste bijbelse evenwicht een goede en belangrijke vraag en wil ik graag hierin met je meedenken om dit af te tasten.
Als eerste wil ik stellen dat het een belangrijke bijbelse lijn is dat deze twee zaken wezenlijk met elkaar verbonden zijn en als verschillende strengen van een touw met elkaar verweven behoren te worden. Het is iets groots als God ons arm-makende genade geeft, omdat dit ons klein maakt; omdat het een behoefte en verlangen naar God in ons hart legt en ons tegelijk bepaalt bij de afstand die er (door onze schuld) tussen ons en Hem is. Om dit werk van God mogen we verlegen zijn en daar moeten we zeker ook om bidden. Maar dit gemis van God en dit “stervende leven” moet ons uiteindelijk uitdrijven naar Christus. Het moet ons verlegen maken om de kennis van Hem Die door God gegeven is “opdat Hij ons tot God zou brengen” (1 Petr. 3:18). Als “een missend leven” verwordt tot iets dat geheel op zichzelf staat en klaarblijkelijk zelfs Christus en Zijn gerechtigheid kan missen; dan is dat een gevaarlijke eenzijdigheid die afwijkt van Schrift en belijdenis. Het staan naar een missend leven mag dus geen doel op zichzelf worden. Wie echt beseft dat buiten Jezus geen leven is, zal zoiets nooit kunnen volhouden, maar ernstig verlegen zijn om Hem te mogen kennen.
Hoewel er meerdere Bijbelplaatsen zijn waar je het hierboven genoemde verband tussen een geestelijk gemis en het staan naar de kennis van Christus terugziet, zou ik je willen wijzen op de brief aan de gemeente van Laodicéa (Openb. 3:14-22). Christus schrijft hier ernstige woorden aan een gemeente die met zichzelf was ingenomen en geheel niet inzag hoe verdrietig en gevaarlijk het met haar was gesteld. Eén van de zaken die Christus de Laodicenzen aanraadt is ogenzalf (“en zalf uw ogen met ogenzalf opdat gij zien moogt”, vs. 18). Zij hadden deze ‘ogenzalf’ nodig, omdat zij hun gevaarlijke en verdrietige positie niet inzagen (“u weet niet dat u bent ellendig en jammerlijk en blind en naakt”, vs. 17). Maar evengoed hadden zij deze ogenzalf nodig, opdat ze Christus Zelf zouden zien, zouden opmerken dat Hij aan de deur van hun hart stond te kloppen en dus gemeenschap met hen zocht (vs. 20). Zij hadden die ogenzalf ook nodig om de goederen (goud en witte klederen, vs. 18) die Hij hen zo dringend aanbood op waarde te leren schatten en begeren. Die ogenzalf zou de lauwe en zelfingenomen houding van deze mensen beslist veranderen. Lees nog maar eens na wat de kanttekeningen bij dit vers opmerken: “Opdat wij (door deze ogenzalf, MW) zouden worden gebracht tot kennis van onszelf, en van Gods genade jegens ons.” Naar beide zaken mogen we dus verlegen zijn. Bidt dus zeker ook om de kennis van Christus. Bidt om die ogenzalf die Christus hier ons aanbiedt, zodat je door dit medicijn jezelf leert kennen en door deze zalf tegelijk ook geopende ogen mag krijgen om Zijn heerlijkheid te mogen zien.
Ik wil je nog iets meegeven. De reden dat er door ambtsdragers wordt aangedrongen om te bidden of je “in het gemis mag worden gezet”, kan er ook mee te maken hebben dat zij in de gemeente juist weerstand proeven tegen dit deel van de oprechte bekering tot God. De Bijbel waarschuwt ons dat we Gods genade kunnen tegenstaan en dat doen we als we menen dat we er ongelukkiger van worden. In ons hart kan er weerstand leven om voor God te worden gemaakt wat we werkelijk zijn: arme zondaren die bij Hem niets te vertellen hebben. Daarom kan het nuttig en nodig zijn als door ambtsdragers wordt aangedrongen op het gebed om deze dingen, omdat het soms erop lijkt dat mensen dit genadewerk van God eerder als een straf dan als een zegen ervaren. Wat is het dan goed om het Godsgemis wat David in psalm 42 omschrijft biddend te overdenken. David kende de Heere als Zijn God. Toch miste hij zijn God en in zijn hart leefde een brandend verlangen naar de Heere en Zijn gemeenschap. “Zoals een hert verlangt naar water, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, o God” (Ps. 42:1). Zou dat geen verlangen en geestelijk uitzien zijn waar je alleen maar jaloers op kunt zijn? Zo’n gemis is werkelijk genade.
Martijn van Winkelen
Dit artikel is beantwoord door
M.M. van Winkelen
- Geboortedatum:18-07-1981
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Den Haag
- Status:Actief
55 artikelen
Bijzonderheden:
Ouderling in Gereformeerde Gemeenten.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
67 reacties
Hermon
04-12-2013
/ 11:28
Er staat in Gods Woord geschreven: Zoekt en gij zult vinden. (Lukas 11:9) Er staat inderdaad nergens dat we eerst nog 'in het gemis gezet moeten worden'. Onnodig gezwets? Of ... toch niet?
Ik hoorde eens:
Wanneer vind je iets...? Als je er natuurlijk naar gezocht hebt! Dat lijkt duidelijk.
Maar...wanneer ga je zoeken? Niet eerder dan wanneer je iets MIST natuurlijk! Ook dat lijkt duidelijk.
DUS IS HET: EERST MISSEN-DAN ZOEKEN-MAAR DAN OOK VINDEN!!!
Daar zullen we het ook allemaal wel over eens zijn.
Aangezien er nu niemand van nature (sinds de zondeval, dus om eigen schuld) God ZOEKT en er dus ook niemand is die van nature God MIST, verkeren we dus allemaal in een ellendestaat, want niemand zal God dan ook vanuit zichzelf VINDEN...
En wat dan nu met die moeilijke, niet meer hedendaagse of 'niet Bijbelse' termen, zoals: in het gemis gezet worden?
Aangezien we er niet ZELF voor kunnen zorgen dat we God gaan missen, gezien onze doodstaat (een dode kan niet zien of horen, laat staan missen), is er dus GENADE voor nodig dat onze ogen ervoor geopend worden en onze oren horen dat we God MISSEN.
Dat bedoelen ze denk ik met 'in het gemis gezet worden', omdat het een handeling bij God vandaan is.
Onze hele zaligheid is een 'handeling bij God vandaan' Tegelijk hebben we onze eigen verantwoordelijkheid om te bidden, terwijl we niet kunnen, te missen en te zoeken, terwijl er geen mens is die God zoekt. Hoe moet dat nu? Met dat alles tot Christus vluchten! Met lege bedelaarshanden, een ellendig mens, die niets kan en niets wil en niets weet. Zo één laat Hij nooit staan!!
Probleem is dat we daar te hoogmoedig voor zijn. Wát...IK??? IK zo'n zondaar?? Kom nou...! We vliegen al bij de minste geringste kritiek op ons persoontje overeind. Herkent u het? Ik helaas wel...
Maar ook daarmee mogen we nu tot God vluchten... En, Hij stuurt geen zondaar weg. God weet wat van Zijn maaksel zij te verwachten...
Och, dat Hij van ons allen MISSENDE zondaren zou willen maken. Want als HIJ ons in het gemis zet, dan gaan we Hem óók zoeken en dan zullen we Hem óók vinden. Waarom? Omdat God NOOIT laat varen wat Zijn hand begon! Dat is bij momenten zo'n troost voor Gods volk, een houvast in het leven! Zo vaak als ze naar beneden op zichzelf zien, is het: één dezer dagen zal ik nog in de hand van die helse Saul en vanwege mijn verdorven bestaan omkomen... Maar zodra hun hoofd weer eens opgericht mag worden uit de gebreken, en zij op Jezus en Zijn offer mogen zien, zingen zij in God verblijd! Gelukkig volk, wat Koning Jezus mag dienen! Hij maakt de heuvels tot een vlak veld. Bij Hem is nu mogelijk, wat bij de mens totaal onmogelijk is. Hem te dienen is geen slavendienst, maar een liefdedienst waar nog nooit iemand verdriet of spijt van gehad heeft.
MISSEN-ZOEKEN-VINDEN is ook nooit een gepasseerd station, maar in dit leven een doorgaand proces. Dhr. van Winkelen wees op David, hij miste al jong de Heere, zocht naar de Heere en mocht Hem leren kennen. Maar zie nu eens in psalm 42, wat hij daar uitroept... Hij moest om eigen schuld de nabijheid van de Heere weer MISSEN en schreeuwt het uit als een hert aan de waterstromen. Maar de Heere laat deze ZOEKER ook weer VINDEN. Om Davids roepen, missen en zoeken? Nee: om JEZUS WIL. Omdat Hij uitgeroepen heeft op Golgotha: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten... Daarom zal de Heere Zijn Kerk niet begeven en niet verlaten! Wat wordt Jezus dierbaar voor zoéén als David!
Ik geloof, als we daar kennis van hebben en we niet van onze plek af zijn..., dat we geen behoefte hebben om elkaar hier de loef af te steken, om het zo maar eens te zeggen. In feite zijn we allemaal van dezelfde lap gescheurd. En hebben we allemaal hetzelfde nodig. Niemand heeft een reden om zich boven de ander te verheffen. Ik ook niet.
Leg dat ook maar aan een onbekeerde buurman of collega uit: ik, keurig kerkmens, ben niet beter dan jij, eerder slechter, van jongs af aan de weg geweten.... Dat ze maar jaloers mochten worden op wat wij uitstralen mogen, niet om zelf met de borst vooruit te gaan lopen, maar vanuit het diepe besef: om Jezus wil! Wiens kroon we gevlochten hebben en wiens beker gevuld...
O Vader, dat Uw liefd' ons blijk';
O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk;
O Geest, zend Uwen troost ons neer;
DRIEENIG GOD, U ZIJ AL D'EER!!
Ik hoorde eens:
Wanneer vind je iets...? Als je er natuurlijk naar gezocht hebt! Dat lijkt duidelijk.
Maar...wanneer ga je zoeken? Niet eerder dan wanneer je iets MIST natuurlijk! Ook dat lijkt duidelijk.
DUS IS HET: EERST MISSEN-DAN ZOEKEN-MAAR DAN OOK VINDEN!!!
Daar zullen we het ook allemaal wel over eens zijn.
Aangezien er nu niemand van nature (sinds de zondeval, dus om eigen schuld) God ZOEKT en er dus ook niemand is die van nature God MIST, verkeren we dus allemaal in een ellendestaat, want niemand zal God dan ook vanuit zichzelf VINDEN...
En wat dan nu met die moeilijke, niet meer hedendaagse of 'niet Bijbelse' termen, zoals: in het gemis gezet worden?
Aangezien we er niet ZELF voor kunnen zorgen dat we God gaan missen, gezien onze doodstaat (een dode kan niet zien of horen, laat staan missen), is er dus GENADE voor nodig dat onze ogen ervoor geopend worden en onze oren horen dat we God MISSEN.
Dat bedoelen ze denk ik met 'in het gemis gezet worden', omdat het een handeling bij God vandaan is.
Onze hele zaligheid is een 'handeling bij God vandaan' Tegelijk hebben we onze eigen verantwoordelijkheid om te bidden, terwijl we niet kunnen, te missen en te zoeken, terwijl er geen mens is die God zoekt. Hoe moet dat nu? Met dat alles tot Christus vluchten! Met lege bedelaarshanden, een ellendig mens, die niets kan en niets wil en niets weet. Zo één laat Hij nooit staan!!
Probleem is dat we daar te hoogmoedig voor zijn. Wát...IK??? IK zo'n zondaar?? Kom nou...! We vliegen al bij de minste geringste kritiek op ons persoontje overeind. Herkent u het? Ik helaas wel...
Maar ook daarmee mogen we nu tot God vluchten... En, Hij stuurt geen zondaar weg. God weet wat van Zijn maaksel zij te verwachten...
Och, dat Hij van ons allen MISSENDE zondaren zou willen maken. Want als HIJ ons in het gemis zet, dan gaan we Hem óók zoeken en dan zullen we Hem óók vinden. Waarom? Omdat God NOOIT laat varen wat Zijn hand begon! Dat is bij momenten zo'n troost voor Gods volk, een houvast in het leven! Zo vaak als ze naar beneden op zichzelf zien, is het: één dezer dagen zal ik nog in de hand van die helse Saul en vanwege mijn verdorven bestaan omkomen... Maar zodra hun hoofd weer eens opgericht mag worden uit de gebreken, en zij op Jezus en Zijn offer mogen zien, zingen zij in God verblijd! Gelukkig volk, wat Koning Jezus mag dienen! Hij maakt de heuvels tot een vlak veld. Bij Hem is nu mogelijk, wat bij de mens totaal onmogelijk is. Hem te dienen is geen slavendienst, maar een liefdedienst waar nog nooit iemand verdriet of spijt van gehad heeft.
MISSEN-ZOEKEN-VINDEN is ook nooit een gepasseerd station, maar in dit leven een doorgaand proces. Dhr. van Winkelen wees op David, hij miste al jong de Heere, zocht naar de Heere en mocht Hem leren kennen. Maar zie nu eens in psalm 42, wat hij daar uitroept... Hij moest om eigen schuld de nabijheid van de Heere weer MISSEN en schreeuwt het uit als een hert aan de waterstromen. Maar de Heere laat deze ZOEKER ook weer VINDEN. Om Davids roepen, missen en zoeken? Nee: om JEZUS WIL. Omdat Hij uitgeroepen heeft op Golgotha: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten... Daarom zal de Heere Zijn Kerk niet begeven en niet verlaten! Wat wordt Jezus dierbaar voor zoéén als David!
Ik geloof, als we daar kennis van hebben en we niet van onze plek af zijn..., dat we geen behoefte hebben om elkaar hier de loef af te steken, om het zo maar eens te zeggen. In feite zijn we allemaal van dezelfde lap gescheurd. En hebben we allemaal hetzelfde nodig. Niemand heeft een reden om zich boven de ander te verheffen. Ik ook niet.
Leg dat ook maar aan een onbekeerde buurman of collega uit: ik, keurig kerkmens, ben niet beter dan jij, eerder slechter, van jongs af aan de weg geweten.... Dat ze maar jaloers mochten worden op wat wij uitstralen mogen, niet om zelf met de borst vooruit te gaan lopen, maar vanuit het diepe besef: om Jezus wil! Wiens kroon we gevlochten hebben en wiens beker gevuld...
O Vader, dat Uw liefd' ons blijk';
O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk;
O Geest, zend Uwen troost ons neer;
DRIEENIG GOD, U ZIJ AL D'EER!!
vrouw78
04-12-2013
/ 14:26
Hermon zegt: Er staat in Gods Woord geschreven: Zoekt en gij zult vinden. (Lukas 11:9) Er staat inderdaad nergens dat we eerst nog 'in het gemis gezet moeten worden'. Onnodig gezwets? Of ... toch niet?
Ik hoorde eens:
Wanneer vind je iets...? Als je er natuurlijk naar gezocht hebt! Dat lijkt duidelijk.
Maar...wanneer ga je zoeken? Niet eerder dan wanneer je iets MIST natuurlijk! Ook dat lijkt duidelijk.
DUS IS HET: EERST MISSEN-DAN ZOEKEN-MAAR DAN OOK VINDEN!!!
Daar zullen we het ook allemaal wel over eens zijn.
In de Bijbel lezen we zoekt en je zult vinden, niet dat we eerst in het gemis gezet moeten worden. De Bijbel is voor mij waar. Vervolgens wordt er geredeneerd en: "dus is het eerst missen, dan zoeken , maar dan ook vinden". Dat zou dan beter in een volgende vertaling erbij gezet kunnen worden. Maar we mogen niks toe of afdoen aan Gods Woord.
Mijn persoonlijke ervaring: ik zocht God niet omdat ik Hem miste, maar omdat ik wist en geloofde dat als ik sterven moest, ik naar de hel zou gaan.
Later heb ik ervaren dat ik Hem miste. Maar als de Heere Jezus zelf daar niet mee begint, laten we dan in de kerk ook niet het advies geven om te bidden of we in het gemis gezet mogen worden.
Ik hoorde eens:
Wanneer vind je iets...? Als je er natuurlijk naar gezocht hebt! Dat lijkt duidelijk.
Maar...wanneer ga je zoeken? Niet eerder dan wanneer je iets MIST natuurlijk! Ook dat lijkt duidelijk.
DUS IS HET: EERST MISSEN-DAN ZOEKEN-MAAR DAN OOK VINDEN!!!
Daar zullen we het ook allemaal wel over eens zijn.
In de Bijbel lezen we zoekt en je zult vinden, niet dat we eerst in het gemis gezet moeten worden. De Bijbel is voor mij waar. Vervolgens wordt er geredeneerd en: "dus is het eerst missen, dan zoeken , maar dan ook vinden". Dat zou dan beter in een volgende vertaling erbij gezet kunnen worden. Maar we mogen niks toe of afdoen aan Gods Woord.
Mijn persoonlijke ervaring: ik zocht God niet omdat ik Hem miste, maar omdat ik wist en geloofde dat als ik sterven moest, ik naar de hel zou gaan.
Later heb ik ervaren dat ik Hem miste. Maar als de Heere Jezus zelf daar niet mee begint, laten we dan in de kerk ook niet het advies geven om te bidden of we in het gemis gezet mogen worden.
Hermon
04-12-2013
/ 16:14
@vrouw78 Alleen de Bijbel is 100% waar en 100% volledig en betrouwbaar, daar moeten en mogen we zeker niets aan af of toe doen. Ik weet echter niet of je moet bidden of je in het gemis mag komen. Is dat niet zo'n beetje de Heere de weg voorschrijven? Zo van: ik weet hoe het moet, Heere, geeft U me alstublieft eerst dit, dan dat... Nee, zo niet! Anders lijkt het me als je helemaal niets mist en je daar juist last van krijgt: O God, U zegt me U te zoeken, maar ik mis U helemaal niet. Wilt U geven dat ik doe wat U in Uw Woord tot me zegt?
Datzelfde geldt denk ik voor 'ontblotende en arm makende genade'. Als je ervaart dat je zelf zo vol zit met eigen gerechtigheid en je steunt op je eigen werken, je tranen en gebeden en je daar last van krijgt, dan denk ik dat je heel gericht mag bidden of de Heere dat uit genade wil weg nemen: O God, ik ben zo rijk en verrijkt, wilt U me dat uit handen nemen? Maar nergens staat dat we dat zo specifiek in die termen moeten vragen. Dat mag denk ik gewoon me je eigen woorden. En ik denk dat de dominee's uit de GG het ook wel zo bedoelen. Ik vrees echter ook wel eens dat zulke termen over de hoofden van veel mensen en vooral ook jongeren heen gaan. Onze dominee legt moeilijke termen uit, als hij ze gebruikt.
Wat je laatste alinea betreft: Paulus miste Jezus ook niet. Hij was een zeer godsdienstig mens en meende dat hij goed bezig was in zijn ijver voor de godsdienst. Hij zal dus niet gebeden hebben om in het gemis gezet te worden. Het werd voor Paulus wél anders, toen God hem neervelde. Toen kwam er een abrupt einde aan zijn volle eigen gerechtigheid. Toen stond hij met lege handen en ervoer hij wat hij miste.
Lydia had weer een hele andere weg in haar leven. Daaruit mogen we leren dat de Heere verschillend werkt, zoals hier al eerder aangegeven werd. Zelf herken ik wat je schrijft, ik heb verschillende keren op het randje van de dood gelegen. Nou, dan ga je wel bidden... Maar dat op zich maakt niet zalig. Toen het gevaar geweken was, nam dat aanhoudende gebed ook af. Tenminste, bij mij wel. Jaren later, als in het suizen van een zachte wind, toen er helemaal geen gevaar dreigde, toen besefte ik dat ik Hem miste... Dat was toen ik Zijn liefde mocht ervaren, Zijn nabijheid, Zijn leiding in mijn leven. Dan ga je anders bidden. Dan krijgt je leven doel.
Datzelfde geldt denk ik voor 'ontblotende en arm makende genade'. Als je ervaart dat je zelf zo vol zit met eigen gerechtigheid en je steunt op je eigen werken, je tranen en gebeden en je daar last van krijgt, dan denk ik dat je heel gericht mag bidden of de Heere dat uit genade wil weg nemen: O God, ik ben zo rijk en verrijkt, wilt U me dat uit handen nemen? Maar nergens staat dat we dat zo specifiek in die termen moeten vragen. Dat mag denk ik gewoon me je eigen woorden. En ik denk dat de dominee's uit de GG het ook wel zo bedoelen. Ik vrees echter ook wel eens dat zulke termen over de hoofden van veel mensen en vooral ook jongeren heen gaan. Onze dominee legt moeilijke termen uit, als hij ze gebruikt.
Wat je laatste alinea betreft: Paulus miste Jezus ook niet. Hij was een zeer godsdienstig mens en meende dat hij goed bezig was in zijn ijver voor de godsdienst. Hij zal dus niet gebeden hebben om in het gemis gezet te worden. Het werd voor Paulus wél anders, toen God hem neervelde. Toen kwam er een abrupt einde aan zijn volle eigen gerechtigheid. Toen stond hij met lege handen en ervoer hij wat hij miste.
Lydia had weer een hele andere weg in haar leven. Daaruit mogen we leren dat de Heere verschillend werkt, zoals hier al eerder aangegeven werd. Zelf herken ik wat je schrijft, ik heb verschillende keren op het randje van de dood gelegen. Nou, dan ga je wel bidden... Maar dat op zich maakt niet zalig. Toen het gevaar geweken was, nam dat aanhoudende gebed ook af. Tenminste, bij mij wel. Jaren later, als in het suizen van een zachte wind, toen er helemaal geen gevaar dreigde, toen besefte ik dat ik Hem miste... Dat was toen ik Zijn liefde mocht ervaren, Zijn nabijheid, Zijn leiding in mijn leven. Dan ga je anders bidden. Dan krijgt je leven doel.
jsml
04-12-2013
/ 17:07
Er staat in de Bijbel inderdaad dat er niemand (uit zichzelf) God zoekt, waaruit je kan concluderen dat we God van nature ook helemaal niet missen. Dat is een constatering in de Bijbel, GEEN bevel. Ik krijg wel eens het idee dat we het als een bevel opvatten.
God keek naar de aarde en zag dat er niemand was die Hem zocht. Daardoor liet Hij zich echter niet uit het veld slaan. God ging de mensen zoeken. Hij kwam in de eerste plaats naar de mensen toe met beloftes (Adam, Abraham, enz.), vervolgens met de wetten die allemaal heenwezen naar Zijn beloofde Zoon, Hij gaf er Bijbelboeken bij, en uiteindelijk kwam Hij zelfs naar ons toe met Zijn Eigen Zoon die alles pal voor 'onze' ogen volbracht heeft.
Nu hebben wij allemaal de complete Bijbel waarin we kunnen lezen wie God is. Nu weten we door de Bijbel wat we missen. En ín die Bijbel roept God ons op om datgene wat we missen, namelijk Hemzelf, te zoeken zonder enig uitstel.
De Bijbel laat ons NIET zien dat we in het gemis moeten KOMEN,
de Bijbel laat ons zien wat ons gemis IS!
God keek naar de aarde en zag dat er niemand was die Hem zocht. Daardoor liet Hij zich echter niet uit het veld slaan. God ging de mensen zoeken. Hij kwam in de eerste plaats naar de mensen toe met beloftes (Adam, Abraham, enz.), vervolgens met de wetten die allemaal heenwezen naar Zijn beloofde Zoon, Hij gaf er Bijbelboeken bij, en uiteindelijk kwam Hij zelfs naar ons toe met Zijn Eigen Zoon die alles pal voor 'onze' ogen volbracht heeft.
Nu hebben wij allemaal de complete Bijbel waarin we kunnen lezen wie God is. Nu weten we door de Bijbel wat we missen. En ín die Bijbel roept God ons op om datgene wat we missen, namelijk Hemzelf, te zoeken zonder enig uitstel.
De Bijbel laat ons NIET zien dat we in het gemis moeten KOMEN,
de Bijbel laat ons zien wat ons gemis IS!
juni
04-12-2013
/ 18:08
hermon11:28 daar zeg ik amen op.
die taal = refotaal.[voor mij althans...geworden[k,ben nog lang geen refo]
het heet wel refoweb, ik had echt verwacht, dat iedereen deze taal verstaat,op dit web.
en sta vaak paf,van de reacties.
natuurlijk voor elk wat wils....iedereen is anders.Dat is best leuk.
Dat kan ik prima hebben,als het geen refo zou heten.
Dan verwacht ik, onkundige ,waarschijnlijk te veel...
al zijn de mensen van verschillende kerken,in de 30er jaren was de tale kanaans voor ger of herv. dezelfde taal/spraak
vandaar mn vele lezen uit die oude tijd,dat maakt mij zo jaloers.op hun bezit...
er was veel meer eenheid,en een eenzijdig Godswerk.....iets wat ik mis....
mijn fout is,te denken,dat men blij is,bij en bevindelijke waarheid te zijn grootgebracht.
maar de meeste komen mij over,blij te zijn waar ik zelf in ben.....er was alleen maar wat er was...
een pijltje naar binnen,en je bent eigenlijk gevloerd,wordt zowat nergens meer begrepen...en moet alleen maar afleren.....en ik wil erbij hebben.
ik hoop nog eens zo zachtmoedig als u te worden Hermon
maar of dat lukt?????
net als in het boek,gelijk de dauw van Hermon....maar het gewone leven valt dan zo vreselijk tegen,als ik zoiets lees. t,is zo mooi,zo mooi. dat vind ik echt nergens meer!
die taal = refotaal.[voor mij althans...geworden[k,ben nog lang geen refo]
het heet wel refoweb, ik had echt verwacht, dat iedereen deze taal verstaat,op dit web.
en sta vaak paf,van de reacties.
natuurlijk voor elk wat wils....iedereen is anders.Dat is best leuk.
Dat kan ik prima hebben,als het geen refo zou heten.
Dan verwacht ik, onkundige ,waarschijnlijk te veel...
al zijn de mensen van verschillende kerken,in de 30er jaren was de tale kanaans voor ger of herv. dezelfde taal/spraak
vandaar mn vele lezen uit die oude tijd,dat maakt mij zo jaloers.op hun bezit...
er was veel meer eenheid,en een eenzijdig Godswerk.....iets wat ik mis....
mijn fout is,te denken,dat men blij is,bij en bevindelijke waarheid te zijn grootgebracht.
maar de meeste komen mij over,blij te zijn waar ik zelf in ben.....er was alleen maar wat er was...
een pijltje naar binnen,en je bent eigenlijk gevloerd,wordt zowat nergens meer begrepen...en moet alleen maar afleren.....en ik wil erbij hebben.
ik hoop nog eens zo zachtmoedig als u te worden Hermon
maar of dat lukt?????
net als in het boek,gelijk de dauw van Hermon....maar het gewone leven valt dan zo vreselijk tegen,als ik zoiets lees. t,is zo mooi,zo mooi. dat vind ik echt nergens meer!
imvi
04-12-2013
/ 20:50
Lieve Here God,
leer ons allen, stuk voor stuk, alle reageerders, op welke manier we dan ook reformatorisch/christelijk zijn, neem ons steeds meer al ons weten af, en leer ons meer van U.
U die de Weg, de Waarheid en het Leven bent.
En daar aan de andere kant: wij, zoekende mensen.
Amen.
leer ons allen, stuk voor stuk, alle reageerders, op welke manier we dan ook reformatorisch/christelijk zijn, neem ons steeds meer al ons weten af, en leer ons meer van U.
U die de Weg, de Waarheid en het Leven bent.
En daar aan de andere kant: wij, zoekende mensen.
Amen.
Positivo
04-12-2013
/ 22:06
Deze discussie gevolgd hebbend, denk ik dat er een aantal conclusies is te trekken:
- De wijze van geloven die ons soms wordt opgedrongen door dominees, oudsten, etc heeft weinig te maken met het echte evangelie zoals we dat in de bijbel terugvinden en Jezus ons heeft voorgeleefd.
- Er is grote behoefte aan hedendaagse, begrijpelijke taal. Zowel van de kant van dominees als bijvoorbeeld de liederen die we zingen.
- We hebben (vaak) een hekel aan misleidende, verhullende termen die niets met het evangelie te maken hebben. Zoals 'in het gemis gezet worden, arm makende genade, etc, etc'.
- We smachten naar een beleving van ons geloof dat ver af staat van associaties als 'somber, zwart, naargeestig, mag niet, regeltjes'.
- God heeft ons geschapen als vrije, blije mensen. Laten we ons zo gedragen dat de Schepper zelf hier iets van herkent in ons gedrag.
In onze wijze van uitdrukken kan een verschil zitten; toch proef ik bij vrijwel iedereen de behoefte om het juk van zwaarmoedigheid af te schudden!
Laten we deze houding meer uitdragen op dit platform!
- De wijze van geloven die ons soms wordt opgedrongen door dominees, oudsten, etc heeft weinig te maken met het echte evangelie zoals we dat in de bijbel terugvinden en Jezus ons heeft voorgeleefd.
- Er is grote behoefte aan hedendaagse, begrijpelijke taal. Zowel van de kant van dominees als bijvoorbeeld de liederen die we zingen.
- We hebben (vaak) een hekel aan misleidende, verhullende termen die niets met het evangelie te maken hebben. Zoals 'in het gemis gezet worden, arm makende genade, etc, etc'.
- We smachten naar een beleving van ons geloof dat ver af staat van associaties als 'somber, zwart, naargeestig, mag niet, regeltjes'.
- God heeft ons geschapen als vrije, blije mensen. Laten we ons zo gedragen dat de Schepper zelf hier iets van herkent in ons gedrag.
In onze wijze van uitdrukken kan een verschil zitten; toch proef ik bij vrijwel iedereen de behoefte om het juk van zwaarmoedigheid af te schudden!
Laten we deze houding meer uitdragen op dit platform!
Hermon
04-12-2013
/ 22:24
Beste Positivo, je maakt één vergissing, je spreekt telkens in de 'we' vorm, maar ik deel je mening niet.
Positivo
04-12-2013
/ 22:26
@Hermon: waar ben je 't niet mee eens? Ben erg benieuwd!
vlokje
04-12-2013
/ 22:44
Spatie... waar is spatie, ter bemiddeling....
Jongens laten we naar het forum gaan, het is zo verleidelijk hier steeds te discussieren. Waarom trappen we steeds weer in die val....
Juni: refoweb is een vlag die de lading dekt, refo nederland bestaat niet meer. Nog een paar jaar hooguit en dan heet het hier refogelisch web.
Jongens laten we naar het forum gaan, het is zo verleidelijk hier steeds te discussieren. Waarom trappen we steeds weer in die val....
Juni: refoweb is een vlag die de lading dekt, refo nederland bestaat niet meer. Nog een paar jaar hooguit en dan heet het hier refogelisch web.
Hermon
04-12-2013
/ 22:48
Weet je juni, ik heb eigenlijk een behoorlijk opvliegend karakter, dat zul je vast nog wel ontdekken, als je dat al niet opgevallen is... Maar als ik dit keer anders overkom, dan komt dat omdat God mij wilde verhoren... Ik begrijp je verder wel, we leven in een verwarrende tijd, moeilijk voor jongeren om hierin op te groeien.
@jsml: In de Bijbel kunnen we inderdaad lezen wat we missen. Maar ik denk toch wel dat het verschil maakt of we het verstandelijk weten of innerlijk ervaren. Met het eerste kunnen we denk ik rustigjes voort leven en tevreden zijn met regelmatig Bijbellezen en een nette kerkgang. Bij het laatste is echter de rust opgezegd. Zoals bij die koopman die schone paarlen zoekt. Als hij die parel van grote waarde ontdekt (Christus), verkoopt hij alles wat hij heeft, om die ene parel te kunnen kopen.
@jsml: In de Bijbel kunnen we inderdaad lezen wat we missen. Maar ik denk toch wel dat het verschil maakt of we het verstandelijk weten of innerlijk ervaren. Met het eerste kunnen we denk ik rustigjes voort leven en tevreden zijn met regelmatig Bijbellezen en een nette kerkgang. Bij het laatste is echter de rust opgezegd. Zoals bij die koopman die schone paarlen zoekt. Als hij die parel van grote waarde ontdekt (Christus), verkoopt hij alles wat hij heeft, om die ene parel te kunnen kopen.
Hermon
05-12-2013
/ 00:14
Tja, vlokje, je hebt gelijk, weer in de val getrapt. En Spatie is nergens te bekennen. Maar gelukkig ben jij er nog om op de rem te trappen. Sorry, Positivo, we moeten stoppen met de discussie. Tot een volgende keer misschien.
jsml
05-12-2013
/ 00:28
@Hermon,
"In de Bijbel kunnen we inderdaad lezen wat we missen. Maar ik denk toch wel dat het verschil maakt of we het verstandelijk weten of innerlijk ervaren. Met het eerste kunnen we denk ik rustigjes voort leven en tevreden zijn met regelmatig Bijbellezen en een nette kerkgang."
Dan heb je dus:
- of de Bijbel maar half gelezen;
- of de Bijbel niet serieus genomen;
- of er gewoon geen zin in.
Uitgaande van één van die drie gevallen, waarom zou je in dat geval dan wél zo om dat gemis verlegen zitten? Ik begrijp het wel: het klinkt 'correct'. En ja: Van nature...... klopt allemaal, maar laten we nu eens stoppen met doen alsof we slachtoffer zijn.
Van nature missen we God niet nee. Maar van nature maken we ons daar ook helemaal niet druk om. Dus waarom dan wel doen alsof? Of....menen we het wel? Nou, windt er dan ook verder geen doekjes om en vlucht tot God!!!
Weet je, wij zijn gaan redeneren: Tja, geloven, dat kan een mens eigenlijk niet. Nou, dan heeft het ook geen zin om te zeggen dat hij moet geloven. Laten we zeggen dat hij moet bidden of God hem dat geloof wil geven! Maruh...tja..bidden, dat kán een mens eigenlijk niet heh. En waarom zou een mens dat bidden? Hij beseft niet eens waarvoor hij dat geloof nodig heeft. Laten we zeggen dat hij aan God moet vragen of God hem wil léren bidden om hem geestelijke handen te geven om het geloof aan te kunnen nemen om de Heere Jezus aan te kunnen nemen.......................... Maruh....
Ezechiël stond voor een grote vallei met doodsbeenderen. Wat moest hij doen? gewoon profeteren. "Maar dat heeft toch heulemaal geen zin want die beenderen zijn zo dor en dood als het maar kan......." Gewoon profeteren, en zie wat er gebeurd.
En zo is het ook met ons. Van nature zijn we dor en dood. En wat doet de Bijbel, wat deed Jezus, wat deden de apostelen? Het evangelie verkondigen en eenvoudigweg oproepen tot bekering en geloof. De rest doet GOD. De rest DOET God...
"In de Bijbel kunnen we inderdaad lezen wat we missen. Maar ik denk toch wel dat het verschil maakt of we het verstandelijk weten of innerlijk ervaren. Met het eerste kunnen we denk ik rustigjes voort leven en tevreden zijn met regelmatig Bijbellezen en een nette kerkgang."
Dan heb je dus:
- of de Bijbel maar half gelezen;
- of de Bijbel niet serieus genomen;
- of er gewoon geen zin in.
Uitgaande van één van die drie gevallen, waarom zou je in dat geval dan wél zo om dat gemis verlegen zitten? Ik begrijp het wel: het klinkt 'correct'. En ja: Van nature...... klopt allemaal, maar laten we nu eens stoppen met doen alsof we slachtoffer zijn.
Van nature missen we God niet nee. Maar van nature maken we ons daar ook helemaal niet druk om. Dus waarom dan wel doen alsof? Of....menen we het wel? Nou, windt er dan ook verder geen doekjes om en vlucht tot God!!!
Weet je, wij zijn gaan redeneren: Tja, geloven, dat kan een mens eigenlijk niet. Nou, dan heeft het ook geen zin om te zeggen dat hij moet geloven. Laten we zeggen dat hij moet bidden of God hem dat geloof wil geven! Maruh...tja..bidden, dat kán een mens eigenlijk niet heh. En waarom zou een mens dat bidden? Hij beseft niet eens waarvoor hij dat geloof nodig heeft. Laten we zeggen dat hij aan God moet vragen of God hem wil léren bidden om hem geestelijke handen te geven om het geloof aan te kunnen nemen om de Heere Jezus aan te kunnen nemen.......................... Maruh....
Ezechiël stond voor een grote vallei met doodsbeenderen. Wat moest hij doen? gewoon profeteren. "Maar dat heeft toch heulemaal geen zin want die beenderen zijn zo dor en dood als het maar kan......." Gewoon profeteren, en zie wat er gebeurd.
En zo is het ook met ons. Van nature zijn we dor en dood. En wat doet de Bijbel, wat deed Jezus, wat deden de apostelen? Het evangelie verkondigen en eenvoudigweg oproepen tot bekering en geloof. De rest doet GOD. De rest DOET God...
juni
05-12-2013
/ 06:37
jsml@
de rest doet God.....
eenzijdig Godswerk!
onmogelijk dat God de rest doet.
alles uit Hem ,door Hem en tot Hem
als er iets van de mens bij moet is het eeuwig kwijt!!!
juist in de oproep bekeerd u,komt een mens erachter dat nooit meer te kunnen.
ik zet de deur open en god komt erin,is een leer uit den boze,dit doen dat laten...
o,als er ook geen wonder gebeurt met een mens,komt een mensekind er ook nooit achter,dat hij/zij tot niks in staat is!
juist dat te missen...terwijl we goed geschapen zijn....
dat wordt een roepen dag en nacht....
de rest doet God.....
eenzijdig Godswerk!
onmogelijk dat God de rest doet.
alles uit Hem ,door Hem en tot Hem
als er iets van de mens bij moet is het eeuwig kwijt!!!
juist in de oproep bekeerd u,komt een mens erachter dat nooit meer te kunnen.
ik zet de deur open en god komt erin,is een leer uit den boze,dit doen dat laten...
o,als er ook geen wonder gebeurt met een mens,komt een mensekind er ook nooit achter,dat hij/zij tot niks in staat is!
juist dat te missen...terwijl we goed geschapen zijn....
dat wordt een roepen dag en nacht....
jsml
05-12-2013
/ 11:39
Maar beste Juni, waarom preekt een dominee dan? waarom lezen we uit de Bijbel? waarom doen we aan evangelisatie? Immers, alles uit Hem, door Hem en tot Hem, als er iets van de mens bij moet....
Het feit dat ik automatisch zo'n antwoord krijg bevestigd dat we het o zo belangrijk vinden dat alles 'politiek correct' is geformuleerd, en dan doen we het liefst met tientallen jaren oude clichés.
Ik heb namelijk nergens gezegd dat de mens iets moet toevoegen aan zijn zaligheid. juist niet. Ik zei niet dat wij zelf een beetje moeten verdienen en dat God dan wel de rest doet. Maar een dominee (of wie dan ook) hoeft slecht op te roepen tot bekering en geloof, ONDANKS het feit dat zijn hoorders daar van nature helemaal niet op (kunnen) reageren. En toch zullen er altijd zijn die TOCH op die oproep reageren.
Echter juni, ik ben wel benieuwd hoe jij Openbaringen 3:20 leest, "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en de maaltijd met hem gebruiken, en hij met Mij."
Het feit dat ik automatisch zo'n antwoord krijg bevestigd dat we het o zo belangrijk vinden dat alles 'politiek correct' is geformuleerd, en dan doen we het liefst met tientallen jaren oude clichés.
Ik heb namelijk nergens gezegd dat de mens iets moet toevoegen aan zijn zaligheid. juist niet. Ik zei niet dat wij zelf een beetje moeten verdienen en dat God dan wel de rest doet. Maar een dominee (of wie dan ook) hoeft slecht op te roepen tot bekering en geloof, ONDANKS het feit dat zijn hoorders daar van nature helemaal niet op (kunnen) reageren. En toch zullen er altijd zijn die TOCH op die oproep reageren.
Echter juni, ik ben wel benieuwd hoe jij Openbaringen 3:20 leest, "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en de maaltijd met hem gebruiken, en hij met Mij."
Hermon
05-12-2013
/ 11:51
@jsml, ik denk dat we in grote lijnen hetzelfde denken, alleen even goed moeten lezen wat de ander schrijft ;-) Zo heb ik nergens aangeduid dat 'van nature' een slachtofferrol zou zijn. Integendeel. Van nature = onze doodstaat. Daarmee zijn we geen slachtoffer, maar dader. Onze doodstaat stelt ons schuldig voor God. Die doodstaat valt nu eenmaal niet weg te redeneren, daarom dat 'van nature' Op pag. 2 schreef ik daarover het volgende:
"Onze hele zaligheid is een 'handeling bij God vandaan' Tegelijk hebben we onze eigen verantwoordelijkheid om te bidden, terwijl we niet kunnen, te missen en te zoeken, terwijl er geen mens is die God zoekt. Hoe moet dat nu? Met dat alles tot Christus vluchten! Met lege bedelaarshanden, een ellendig mens, die niets kan en niets wil en niets weet. Zo één laat Hij nooit staan!!
@Positivo, hierbij zal ik per genoemd conclusiepunt van jou, waarbij je in de 'we' vorm spreekt, mijn eigen mening zetten, zoals gevraagd:
- Onze dominee preekt Bijbel getrouw. Natuurlijk, anders zou ik me niet onder zijn prediking zetten Dat is een stukje eigen verantwoordelijkheid.
- Persoonlijk heb ik geen behoefte aan hedendaagse begrijpelijke taal. We kunnen er best een beetje moeite voor willen doen om bepaalde termen te begrijpen en aan elkaar uit te leggen.
-Ik heb ook geen hekel aan die termen, maar kan wel begrijpen dat jongeren vandaag de dag deze termen niet begrijpen. Hier ligt een taak voor ouderen.
- Ik trap niet naar mensen die geloof associatieeren met: 'somber, zwart, naargeestig, mag niet, regeltjes'. Paulus spreekt over de sterken en zwakken in de genade. Zij zijn niet de zwakken? Die moeten we niet weg honen, maar juist extra zorg voor dragen.
- God heeft ons goed geschapen. Hij heeft er recht op dat Hij Zijn beeld weer in ons terug ziet. Maar dat is van onze kant nu totaal onmogelijk geworden, dat is onze ellende. Je oproep: 'Laten we ons zo gedragen dat de Schepper zelf hier iets van herkent in ons gedrag', is wel terecht, maar als we daar zelf zorg voor moeten dragen, komt er niets van terecht. Uiterlijk komen we misschien nog wel een eindje, maar probeer eens een dag geen zondig woord en geen zondige gedachte voort te brengen... Ik kan dat nog geen uur... Er is geen mens die goed doet. Maar als Christus bloed ons mag bedekken, dán ziet God geen zonde meer in Zijn Jakob en geen overtreding meer in Zijn Israel! Dan ziet Hij in zo één Zijn beeld terug. Dat is een wonder!
-In onze wijze van uitdrukken kan inderdaad een verschil zitten; maar ik proef zeker niet bij vrijwel iedereen de behoefte om het juk van zwaarmoedigheid af te schudden! Trouwens, wat versta je onder zwaarmoedigheid? Iemand kan zwaarmoedig over komen, maar als je hem vraagt terug te willen keren naar zijn eertijds, dan heb je grote kans dat het antwoord 'nee' is. En als je vraagt of hij mee wil juichen met het juichend christendom, dan zul je waarschijnlijk ook 'nee' horen. Iemand die nog in zijn schuld loopt, kan met het één noch het ander vrede hebben. Die verlangt maar naar één ding en dat is dat Christus ook zijn schuld uit genade wilt verzoenen.
-Ik pleit voor wat meer verdraagzaamheid naar elkaar op dit platform.
@vlokje, sorry hoor, maar ik ben er vanmorgen bewust nog even in getrapt oftewel ingestapt. Omdat me vragen gesteld werden. Maar wat mij betreft houden we het hierbij. Ieder mag zijn eigen mening houden. En ik de mijne. Toch? Zolang we maar beseffen dat het onze eigen verantwoordelijkheid is om te onderzoeken of onze mening strookt met Gods Woord. Dat is van levensbelang. Ik ga zeker dat huiswerk doen. Als mijn mening verandert, horen jullie dat uiteraard vanzelf in de toekomst. Laten we maar voor elkaar bidden. Imvi heeft daar een heel mooie reactie van gegeven onder aan pag. 2 Allemaal Gods onmisbare zegen toegewenst!
"Onze hele zaligheid is een 'handeling bij God vandaan' Tegelijk hebben we onze eigen verantwoordelijkheid om te bidden, terwijl we niet kunnen, te missen en te zoeken, terwijl er geen mens is die God zoekt. Hoe moet dat nu? Met dat alles tot Christus vluchten! Met lege bedelaarshanden, een ellendig mens, die niets kan en niets wil en niets weet. Zo één laat Hij nooit staan!!
@Positivo, hierbij zal ik per genoemd conclusiepunt van jou, waarbij je in de 'we' vorm spreekt, mijn eigen mening zetten, zoals gevraagd:
- Onze dominee preekt Bijbel getrouw. Natuurlijk, anders zou ik me niet onder zijn prediking zetten Dat is een stukje eigen verantwoordelijkheid.
- Persoonlijk heb ik geen behoefte aan hedendaagse begrijpelijke taal. We kunnen er best een beetje moeite voor willen doen om bepaalde termen te begrijpen en aan elkaar uit te leggen.
-Ik heb ook geen hekel aan die termen, maar kan wel begrijpen dat jongeren vandaag de dag deze termen niet begrijpen. Hier ligt een taak voor ouderen.
- Ik trap niet naar mensen die geloof associatieeren met: 'somber, zwart, naargeestig, mag niet, regeltjes'. Paulus spreekt over de sterken en zwakken in de genade. Zij zijn niet de zwakken? Die moeten we niet weg honen, maar juist extra zorg voor dragen.
- God heeft ons goed geschapen. Hij heeft er recht op dat Hij Zijn beeld weer in ons terug ziet. Maar dat is van onze kant nu totaal onmogelijk geworden, dat is onze ellende. Je oproep: 'Laten we ons zo gedragen dat de Schepper zelf hier iets van herkent in ons gedrag', is wel terecht, maar als we daar zelf zorg voor moeten dragen, komt er niets van terecht. Uiterlijk komen we misschien nog wel een eindje, maar probeer eens een dag geen zondig woord en geen zondige gedachte voort te brengen... Ik kan dat nog geen uur... Er is geen mens die goed doet. Maar als Christus bloed ons mag bedekken, dán ziet God geen zonde meer in Zijn Jakob en geen overtreding meer in Zijn Israel! Dan ziet Hij in zo één Zijn beeld terug. Dat is een wonder!
-In onze wijze van uitdrukken kan inderdaad een verschil zitten; maar ik proef zeker niet bij vrijwel iedereen de behoefte om het juk van zwaarmoedigheid af te schudden! Trouwens, wat versta je onder zwaarmoedigheid? Iemand kan zwaarmoedig over komen, maar als je hem vraagt terug te willen keren naar zijn eertijds, dan heb je grote kans dat het antwoord 'nee' is. En als je vraagt of hij mee wil juichen met het juichend christendom, dan zul je waarschijnlijk ook 'nee' horen. Iemand die nog in zijn schuld loopt, kan met het één noch het ander vrede hebben. Die verlangt maar naar één ding en dat is dat Christus ook zijn schuld uit genade wilt verzoenen.
-Ik pleit voor wat meer verdraagzaamheid naar elkaar op dit platform.
@vlokje, sorry hoor, maar ik ben er vanmorgen bewust nog even in getrapt oftewel ingestapt. Omdat me vragen gesteld werden. Maar wat mij betreft houden we het hierbij. Ieder mag zijn eigen mening houden. En ik de mijne. Toch? Zolang we maar beseffen dat het onze eigen verantwoordelijkheid is om te onderzoeken of onze mening strookt met Gods Woord. Dat is van levensbelang. Ik ga zeker dat huiswerk doen. Als mijn mening verandert, horen jullie dat uiteraard vanzelf in de toekomst. Laten we maar voor elkaar bidden. Imvi heeft daar een heel mooie reactie van gegeven onder aan pag. 2 Allemaal Gods onmisbare zegen toegewenst!
Hermon
05-12-2013
/ 12:12
Correctie: het moet natuurlijk zijn 'sterken en zwakken in het geloof", Romeinen 14
3 Die daar eet, verachte hem niet, die niet eet; en die niet eet, oordele hem niet, die daar eet; want God heeft hem aangenomen.
10 Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.
3 Die daar eet, verachte hem niet, die niet eet; en die niet eet, oordele hem niet, die daar eet; want God heeft hem aangenomen.
10 Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.
Hermon
05-12-2013
/ 12:35
Wat is de Bijbel toch duidelijk en voor alle tijden actueel!
Laten we samen, u en ik, in het licht van deze discussie Rom. 14 vers 19 ter harte nemen: "Zo dan laat ons najagen (84) hetgeen tot den vrede (85) en hetgeen tot de stichting (86) onder elkander dient(87)"
De Kanttekeningen ter verduidelijking van de moeilijke woorden:
84) najagen,
Grieks, vervolgen; dat is, op alle manieren zoeken. Zie dergelijke Ps. 34:15.
85) hetgeen tot den vrede,
Dat is, laat ons alle middelen aanwenden om vrede onder de gelovigen te houden, en vlieden al wat dien zou kunnen verbreken of verhinderen.
86) stichting,
Ene gelijkenis, genomen van het opbouwen van een huis of tempel; dat is, laat ons trachten naar hetgeen waardoor de kerk Gods, die het huis is des levenden Gods, 1 Tim. 3:15, en Hebr. 3:6 mag opgebouwd en gesticht worden; Matth. 16:18; 1 Cor. 3:9; 2 Cor. 13:10; Ef. 4:12; 1 Tim. 1:4.
87) onder elkander dient,
Dat is, aan wederzijden, elk toebrengende, wat tot stichting der gemeente dienstig is, de zwakke met toenemen in de kennis der Christelijke vrijheid, en niet te veroordelen de andere; en de sterke in het aannemen van de zwakken, met vermijding van ergernis en van verachting der zwakken.
Laten we samen, u en ik, in het licht van deze discussie Rom. 14 vers 19 ter harte nemen: "Zo dan laat ons najagen (84) hetgeen tot den vrede (85) en hetgeen tot de stichting (86) onder elkander dient(87)"
De Kanttekeningen ter verduidelijking van de moeilijke woorden:
84) najagen,
Grieks, vervolgen; dat is, op alle manieren zoeken. Zie dergelijke Ps. 34:15.
85) hetgeen tot den vrede,
Dat is, laat ons alle middelen aanwenden om vrede onder de gelovigen te houden, en vlieden al wat dien zou kunnen verbreken of verhinderen.
86) stichting,
Ene gelijkenis, genomen van het opbouwen van een huis of tempel; dat is, laat ons trachten naar hetgeen waardoor de kerk Gods, die het huis is des levenden Gods, 1 Tim. 3:15, en Hebr. 3:6 mag opgebouwd en gesticht worden; Matth. 16:18; 1 Cor. 3:9; 2 Cor. 13:10; Ef. 4:12; 1 Tim. 1:4.
87) onder elkander dient,
Dat is, aan wederzijden, elk toebrengende, wat tot stichting der gemeente dienstig is, de zwakke met toenemen in de kennis der Christelijke vrijheid, en niet te veroordelen de andere; en de sterke in het aannemen van de zwakken, met vermijding van ergernis en van verachting der zwakken.
Spatie
05-12-2013
/ 13:35
'k Heb deze discussie gevolgd. Mij er niet ingemengd, omdat jullie hierin verder zijn dan ik.
Ik weet namelijk niet meer wat ik bidden moet..
De reageerders komen stuk voor stuk op mij over als echt gelovige mensen. Zo groot zijn de verschillen niet. Lees maar eens goed. Er is niemand die zegt dat hij/zij uit zichzelf kan geloven. God heeft het gegeven!
De benadering is wel verschillend. Dit is simpelweg te verklaren door de opvoeding en/of kerk waarin je groot bent geworden of waar je nu heen gaat. In de ene gemeente wordt andere taal gebruikt dan in de andere. En er is verschil in de benadering in de prediking, maar als je goed luistert is de kern hetzelfde.
Wel krijg ik bij een deel van de reacties het gevoel dat er eigenlijk niet gereageerd wordt op een ander persoon, maar op een kerkverband.
Ik weet namelijk niet meer wat ik bidden moet..
De reageerders komen stuk voor stuk op mij over als echt gelovige mensen. Zo groot zijn de verschillen niet. Lees maar eens goed. Er is niemand die zegt dat hij/zij uit zichzelf kan geloven. God heeft het gegeven!
De benadering is wel verschillend. Dit is simpelweg te verklaren door de opvoeding en/of kerk waarin je groot bent geworden of waar je nu heen gaat. In de ene gemeente wordt andere taal gebruikt dan in de andere. En er is verschil in de benadering in de prediking, maar als je goed luistert is de kern hetzelfde.
Wel krijg ik bij een deel van de reacties het gevoel dat er eigenlijk niet gereageerd wordt op een ander persoon, maar op een kerkverband.
juni
05-12-2013
/ 14:08
beste jsml.
over openb. 3 :20
ik lees eigenlijk altijd het hele hoofdstuk.
bij deze tekst :20 zou ik persoonlijk de Heere vragen,de Deur te openen.omdat ik dat niet kan,door eigen schuld.
Daar kan je veel smart over hebben hoor.
Maar als de Heere deze tekst an je ziel toepast,ben je de gelukkigste op de wereld.
Hij ,avondmaal met je houden....
Zijn stem is zo liefelijk jsml.
maar als de Heere dat niet persoonlijk geeft,heb ik niks.
Krijg je het,dan is het er.
is het weg,dan is Alles weg.
en houd ik het Woord over zoals het er staat.
k,heb ogenzalf nodig,en oren om te horen,en verstand met Goddelijk licht bestraald,anders begijp ik niks,en kan ook niks.Dan alleen lezen zoals het er staat.k,Vraag niet zomaar,om de Waarheid achter de Waarheid te mogen verstaan....
Ik kom uit dit doen en dat laten...een wereld van verschil hoor.
mn antw. valt misschien tegen jmsl, maar ik kan het niet anders zeggen,dit is mn ervaring
over openb. 3 :20
ik lees eigenlijk altijd het hele hoofdstuk.
bij deze tekst :20 zou ik persoonlijk de Heere vragen,de Deur te openen.omdat ik dat niet kan,door eigen schuld.
Daar kan je veel smart over hebben hoor.
Maar als de Heere deze tekst an je ziel toepast,ben je de gelukkigste op de wereld.
Hij ,avondmaal met je houden....
Zijn stem is zo liefelijk jsml.
maar als de Heere dat niet persoonlijk geeft,heb ik niks.
Krijg je het,dan is het er.
is het weg,dan is Alles weg.
en houd ik het Woord over zoals het er staat.
k,heb ogenzalf nodig,en oren om te horen,en verstand met Goddelijk licht bestraald,anders begijp ik niks,en kan ook niks.Dan alleen lezen zoals het er staat.k,Vraag niet zomaar,om de Waarheid achter de Waarheid te mogen verstaan....
Ik kom uit dit doen en dat laten...een wereld van verschil hoor.
mn antw. valt misschien tegen jmsl, maar ik kan het niet anders zeggen,dit is mn ervaring
