Vraag
Ik heb een vraag waar ik heel erg mee zit. Ik ben sinds kort tot geloof gekomen. Ik heb veel zonden begaan en weet ook dat als ik geloof dat Jezus voor onze zonden is gestorven, Hij ze mij vergeeft. Maar ik heb ook twee tatoeages. Ik heb hier sowieso veel spijt van en zou ze het liefst weg laten halen. Maar nu hoorde ik onlangs dat als je een tattoo hebt, je sowieso in de hel komt omdat dat een teken is dat je bij satan hoort. Ik maak me erg veel zorgen hierover. Kan ik nog vergeven worden of kan dat niet meer als je bij satan hoort? (hoe zit het bijvoorbeeld met ex-satanisten)? Ik zit er erg mee.
Antwoord
Beste vraagsteller of vraagstelster,
Ik begrijp dat deze dingen je raken. Als je eenmaal de liefde en genade van de Heere hebt gevoeld en meer en meer leert kennen, dan wil je ook alles verwijderen wat Zijn Naam, eer en grote daden tegenspreekt. In de tijd van je ongeloof heb je twee tatoeages laten zetten. Die vallen op. Je ziet ze.
Maar als je nu eens naar de Bergrede van de Heere Jezus gaat kijken, dan zie je bijv. in Mattheüs 5:21 en volgende verzen, dat de Heere Jezus in gesprek/discussie gaat met de traditie. Deze vind je vooral bij de Farizeeën. Zij letten op het uiterlijk. Maar waar kijkt de Heere Jezus naar? Naar het innerlijk. God ziet het innerlijk aan. Dat zie je ook heel duidelijk in de gelijkenis van de vader en de twee zonen. Lukas 15. De oudste zoon kijkt alleen maar naar het uiterlijk. Wat heeft hij gedaan met zijn lichaam en zijn geld. Maar de vader ziet naar het innerlijk.
Ons uiterlijk wordt niet vernieuwd. Als je tot bekering komt en je hebt je lichaam verwaarloosd, verwond, littekens, piercings, verweerd etc. dan wordt dat niet meer een jong kinderhuidje. Maar in je innerlijk kun je wel vernieuwd worden. Vernieuwd worden in je denken. Dat is bekering. Dan gaat het om het innerlijk schoon, zoals je ook in Psalm 45 kunt lezen.
De vergeving en vernieuwing van God gaat zo ver en diep, dat Hij datgene vernieuwt wat geen mensen vernieuwen kan. Je geestelijk leven. Dat wordt een leven uit het geloof. Daar gaat het de Heere God om. En dat nieuwe lichaam, dat komt. Maar dat gaat eerst door het graf heen. Hier op aarde maken wij een geestelijke dood en opstanding mee als de Heere ons door Zijn Woord en Geest tot nieuw leven brengt. Straks, door ons sterven heen zullen wij ook een lichamelijk vernieuwing ontvangen.
Weet je hoe jij nu met je tatoeages om mag gaan? In dankbaarheid! Want ten eerste heeft God je tot totaal ander inzicht gebracht dan voorheen. Het is wat Paulus zegt: wat mij eerst een heerlijk iets was is mij nu tot afschuw geworden. Ten tweede is de tatoeage nu voor jou tot een teken geworden, dat je niet alleen een geestelijke, maar ook een lichamelijke vernieuwing nodig hebt. Dat laat je verlangen naar de wederkomst van de Heere Jezus, Die alle dingen nieuw zal maken.
Elke keer als jij je tatoeage ziet mag je denken en zeggen: Heere Jezus wat heb ik U toch nodig, in alle dingen. Vervolgens mag je danken: U gaat dat doen! Geprezen zij Uw Naam. Zo mag je leven in en uit genade alleen.
Ik hoop je zo een beetje verder geholpen te hebben.
Hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. J. van de Kamp
- Geboortedatum:21-11-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hierden
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mooi verwoord van Ds van de Kamp, niets geen verwijten.
Maar hebben wij niet allemaal wel iets waar we spijt van moeten hebben?
Meisjes die hun ogen zo zwart maken hebben ook tattoo (tijdelijke en is dat niet net zo erg?)
We zijn mensen die keer op keer weer de Heere verdriet aan doen met van alles en nog wat.
Het ergste is dat het bij jou zichtbaar is en ik begrijp best dat je daar heel erg mee zit.
Is het niet mogelijk dat je het ongedaan laat maken?
Ik heb er geen ervaring mee hoor, dus ik weet het niet.
Het is wel zo, iedere keer als je tatoeage ziet word je gewezen op je zonden,zoals Ds van de Kamp al aan gaf.(dan walg je van jezelf)
Wat degene betreft die jou bestempelt als zo n grote zondaar dat je in de hel komt, moet je maar niet serieus nemen.
ALLEEN God is het die oordeelt.
van harte sterkte toegewenst.
Het ontroerde me diep. Het bepaalde mij erbij dat Jezus niet gekomen is om rechtvaardigen, maar zondaren zalig te maken.
Die man met zijn tatoeages was een preek op zich.
Houd ze maar.. steeds als je er naar kijkt mag je weten waar je vandaan gekomen ben, namelijk.. daar waar de troon van de satan is. Maar nu mag je weten, veilig geborgen bij Hem.
Het geloof leert amen zeggen. Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. Dan krijg je lage gedachten van jezelf en grote gedachten van God: O, God, U kan álles! God kan ook jou redden, vlucht daarom naar Hem toe in je nood! Voor Hem is geen zondaar te zwart.
We geven vraagsteller een trap na door nog eens extra te benadrukken dat het toch wel iets heel slechts was, maar je kunt vergeving krijgen hoor...
Een tattoo. vraagsteller zegt niet op welke plek en wat voor een het is.. Er zijn zelfs heel mooie tattoos, met bijv. een hart, een roos, de naam van je geliefde of zelfs I Love GOD. Waar hebben wij farizeëers het over om dit zonder pardon gelijk te stellen met goddeloosheid... Ik begrijp hier echt helemaal niets van. Tenzij het een satanisch gelinkte tattoo is, wat heeft het voor doodzondigs in zich?
Moet je walgen als je naar je zelf kijkt? Zou God dat echt willen, steeds weer? Moet ik ook walgen als ik naar mijn lichaam kijk, verminkt door misschien wel een lidteken door eigen schuld?
Gelukkig zegt mijn God heel andere dingen tegen mij.
Ik heb laatst gehoord dat je tattoo´s ook kan laten weghalen, laten weglaseren. Als je er blijvend ´last´ van blijft houden, is dat misschien een optie...???
Mensen die kiezen voor een tattoo zijn niet slechter dan een kerkmens. Meisje in een strakke legging met een kort rokje uit de kerk begrijpen ook niet dat ze hiermee er sexy uitzien.
Een knotje in je haar maakt je niet vromer, het lijkt alleen alsof je kort haar hebt.
Tattoo: tenzij je met die tattoo letterlijk wil zeggen dat je niet van God houd. Dan ben je fout bezig.
Er staat deze week in de EO-Visie 'n artikel over wel/niet tattoo. Ik denk dat God 't hart aan ziet. Het maakt niet uit hoe je gekleed gaat (mits met respect voor je omgeving!), of je je haar lang of kort draagt, wel of niet 'n rok aan hebt, een piercing hebt of een tattoo. Het gaat om wie je bent in Hem! Jezus zelf ging tijdens zijn leven op aarde juist om met de randfiguren. Ik denk niet dat hij als eerste tegen bijvoorbeeld een hoer zei 'ga je eerst eens netjes aankleden'. Hij wilde weten wat er in het hart omging. En over tattoo's gesproken: onze medebroeder Arie Boomsma (ex EO, nu KRO) zit er vol mee en draagt ze tot eer van God!
