Vraag
Het valt mij op dat er tegenwoordig veelal uit het Nieuwe Testament gepreekt wordt en weinig uit het Oude Testament. Is hier een reden voor of is dit een slechte gewoonte die ontstaan is? Zelf kan ik overigens met preken uit het Oude Testament veel minder als een preek uit het Nieuwe Testament. Dat ik er minder mee kan, komt wellicht door de vele verhalende geschiedenissen. Anderzijds denk ik dat het komt doordat er te weinig wordt uitgelegd hoe we het moeten zien in de huidige tijd. Overigens heb ik bij het boek Handelingen in het Nieuwe Testament hetzelfde probleem. Veel verhalen (die echt gebeurd zijn), maar waar ik geestelijk niets mee kan. Ik ben benieuwd of iemand hier een verklaring voor heeft voor bovenstaande.
Antwoord
Beste vragensteller,
De eerlijkheid gebied te zeggen, dat ik niet goed raad weet met je vraag.
Ik kan niet bevestigen dat er een trend op te merken is in deze 'slechte gewoonte'. Persoonlijk preek ik juist vaak uit het Oude Testament en ik word er steeds weer door verrast hoe Oude Testament en Nieuwe Testament een eenheid vormen - ze hebben elkaar nodig. Hoe dat ligt bij andere predikanten weet ik niet. Ik kan me wel voorstellen dat er bij sommigen een drempel ligt om te preken uit het Oude Testament. De afgelopen jaren is de discussie over de theologie van het Oude Testament complexer geworden - met name de verhouding tussen Israel en de Kerk en de bezinning daarop ligt gevoelig. Wellicht dat daarom predikanten het moeilijk vinden om over de OT te preken, omdat zij niet goed raad weten met de theologische vragen die teksten over (de toekomstverwachting van) Israel kunnen oproepen.
Meer zou ik er nu niet over kunnen zeggen.
Vriendelijke groet,
Ds. A. Goedvree
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Goedvree
- Geboortedatum:16-06-1970
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hellouw
- Status:Inactief
