Vraag
Ik begrijp Jesaja 63:17 (eerste helft) niet zo goed. Hier staat: "HEERE, waarom doet U ons afdwalen van Uw wegen? Waarom verhardt U ons hart, zodat wij U niet vrezen?" Ook ik voel me steeds afdwalen van Zijn wegen. Ook ik dien Hem niet op de manier die Hij waard is. Daarom trof dit vers mij. Maar degene die hier spreekt (Jesaja) lijkt de Heere ervan de schuld te geven. Dat snap ik niet zo goed. Het is Zijn schuld toch niet? Hij doet het toch niet? Wij keren onszelf toch van Hem en Zijn wegen af? Of begrijp ik het verkeerd?
Antwoord
Dank voor deze vraag. Het gaat hier over een zaak, die buitengewoon gevoelig ligt. Ter verduidelijking noem ik de bede uit het Onze Vader: "Leid ons niet in verzoeking." De vraag kan bij ons op komen: leidt God ons dan in verzoeking, waardoor wij zelf geëxcuseerd zijn? Daarmee worstelt ook de schrijver van de Jacobus-brief: "Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking" (Jac. 1:13).
Deze bede uit het "volmaakte gebed" is niet bedoeld voor een theologisch systeem, maar geeft aan: wij kennen onszelf zodanig, dat wij niet te goed zijn om allerlei slechte dingen te doen. Niemand verheffe zich boven de ander. Wij vragen: laat het niet zo ver komen dat wij werkelijk door het vuur gelouterd worden, want dan zullen ook wij onherroepelijk ten onder gaan.
Op deze wijze lees ik ook de genoemde verzen uit Jesaja 63. Niet om ons van onze verantwoordelijkheid te ontslaan, maar om aan te geven dat wij, aan onszelf overgeleverd, zomaar het spoor bijster raken en hopeloos verdwalen. Daarom klinkt de bede: Heere God, wil ons alstublieft voor onszelf behoeden! Als er ooit iets van ons terecht kan komen, dan is het niet dank zij onze goede wil, niet vanwege onze 'bonus-punten', maar dank zij de verlossende trouw van God.
Ds. G. W. Marchal
Dit artikel is beantwoord door
dr. G. W. Marchal
- Geboortedatum:13-09-1943
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Welsum (33%)
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wij worden tegenwoordig opgevoed met het beeld van een heilig God. Je mag er niet tegenin gaan. Maar we hebben het woord heilig een mysterieus sausje gegeven. Als het woord heilig in de bijbel genoemd heeft, dan heeft het niet te maken met eerbied en respect. Niet in de eerste plaats. Heilig betekent, afgezonderd, uniek. God wil een heilig God zijn voor Israel in het oude testament. Bijzonder moet God zijn. Dus niet een van de vele goden. Het volk Israel ging telkens weer terug naar de afgoden. Maar God wil een heilig God zijn. Hij wil de enige zijn. En dan komt in de tweede plaats het eerbied en respect. Maar God als een heilig God behandelen is niet zozeer dat je netjes en verheven moet praten, en rustig moet zijn. Nee, het is God, als de enige Redder beschouwen. Niet verrouwen op andere afgoden.
Dit veranderde beeld van Gods heiligheid heeft ervoor gezorgd dat we alleen maar netjes bidden. Maar de Bijbel laat zien dat zelfs Gods mannen, de profeten ernstige dingen zeiden tegen God. Jakob ging zelfs het gevecht aan met God om Zijn zegen te ontvangen.
Wat leert de Bijbel ons met die tekst? Die tekst leert ons, om onze twijfel niet weg te stoppen en uit een soort angst voor Gods boosheid niet bij hem durven leggen. Want dat kun je toch niet maken!? zou je denken. Nee, God wil het anders. Stel Hem je vragen maar, leg je boosheid, twijfel of wanhoop maar bij Hem neer. Dat is pas bidden! Zo gebeurde het vroeger ook. God wil dat we met elke emotie naar Hem toe gaan, en niet naar een afgod. God is Heilig. God is de Enige God. En als je in je zwakte naar Hem toe gaat, dan zal Hij je rust geven! Dat belooft Hij immers in Zijn Woord. Wat een Genade!
