Vraag
Ik ben opgegroeid in een gereformeerd gezin. Ik ben nu inmiddels 25 jaar. Ik ben sinds mijn vroege pubertijd al verslingerd aan porno. Op mijn 20e heb ik voor het eerst een prostituee bezocht en na enkele keren had ik enkele symptomen waardoor ik dacht hiv opgelopen te hebben. Dat bleek niet het geval. Ik ben toen in een leertraject geweest bij de Driehoek, maar al tijdens en na het traject heb ik toch weer vrouwen bezocht. Daarna ging het alleen maar bergafwaarts. Uiteindelijk ging ik niet meer naar de kerk omdat het mij onrustig maakte en ik niet meer zingen kon tot Gods eer. Ik dacht dat ik eerst mijn probleem op moest lossen voordat ik weer naar de kerk kon gaan. Ik dacht dat ik het zelf op kon lossen. Ik voel me slecht en heb fysiek allerlei symptomen van iets dat ik niet kan plaatsen. Mede hierdoor en ook door een bezoek aan de kerk tijdens Kerst ben ik weer in een depressie geraakt. Als ik terug kijk naar mijn leven tot nu toe zie ik alleen maar zonde en viezigheid. Ik wil zo graag breken hiermee. Ik ben er zo klaar mee, maar ik ben bang dat God mij niet meer kan vergeven. Ik weet immers hoe het zit. Ik heb onderwijs gehad, christelijk opgevoed, leertraject bij de Driehoek. Ik wist het al die jaren wel, waarom kom ik dan nu pas met die sterke wil om een weg terug te zoeken? Wat als God nu zegt: het is genoeg geweest en ik leef niet lang meer, ben ik dan al geoordeeld of mag ik nog vragen om vergeving? Het is een heel verhaal en verwacht uiteraard geen sluitende antwoorden, want dat kan alleen God mij geven denk ik. Maar ik zit hier wel diep mee in mijn maag en wil graag een weg vinden terug naar God, want het allerlaatste wat ik wil is door Hem verlaten worden.
Antwoord
Beste vriend,
Hartelijk dank voor je vraag. Je verhaal raakt me. Liefst zou ik in een persoonlijk contact met je verder spreken. Ik reageer nu digitaal, maar hoop en bid dat je iemand hebt of vindt die naast je zit en met je meeloopt op je weg door het leven.
Al lezend komt bij mij de gelijkenis uit Lukas 15 (vers 11 e.v.) boven. Het verhaal van de verloren zoon, of misschien beter gezegd, de wachtende vader. Want het gaat om Hem. De Vader wacht op verloren zonen (en dochters). God wacht zelfs op mensen die "Zijn bezit met hoeren hebben opgemaakt" (vers 30). Zulke mensen zijn en blijven (!) welkom bij Hem. De eerste keer als je terugkomt, maar ook de zoveelste keer.
Dat wil ik je graag meegeven. God vergeeft. Eindeloos vergeeft Hij. Al waren je zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw (Jesaja 1:18). Zo'n God hebben wij. Hij is een God van liefde en genade. Hij ontfermt Zich over wie tot Hem de toevlucht neemt. Eén zucht om genade en Hij vergeeft je. Echt waar. Doe het maar. Hij wacht op je.
Ik hoop zo dat je dat leert geloven en aanvaarden. En ook dat je mensen om je heen hebt of krijgt die je verder kunnen helpen. Want praktisch is er wellicht nog wel hulp nodig. Om je weer wat op de goede weg te krijgen. Heeft de Driehoek een vervolgtraject? Ik weet het niet, maar klop daar gerust weer aan. Bij de kerk kun je ook altijd vragen om pastorale hulp. Goed dat je met kerst weer naar de kerk bent geweest. Ik zou zeggen, ga zondag weer. Daar hoor je van genade en vergeving. En je ontmoet anderen die ook alleen van genade kunnen leven. Misschien ontmoet je ook mensen zoals de oudste zoon uit de gelijkenis. Die wijzen je misschien af. Als dat gebeurt laat je niet uit het veld slaan, de vader wacht en andere verloren zonen zullen je vast willen helpen.
Ik wens je Gods zegen toe. En aan allen die dit lezen, leef in gebed mee met deze vraagsteller.
Met een hartelijke groet,
Michel van Heijningen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. (Michel) van Heijningen
- Geboortedatum:08-06-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Alblasserdam
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Indien je wenst, kan je middels de redactie aan mijn email adres komen, want wat je hier schrijft heeft me zeer geraakt. Ik begrijp namelijk heel goed, waar je mee moet worstelen. En ziet, jij en ik, niemand kan uit zichzelf breken met de zonden, ook de boezemzonden die iedereen heeft. Maar nu dit; is het niet dat er staat; IN Hem zijn we meer dan overwinnaars?
Ik wens van harte voor je, dat je mensen op je pad mag krijgen die je kunnen steunen, bemoedigen en bijstaan!
Stop dan eens met het naar de hoeren gaan (want zo heet dat) en stop met porno!
Er bestaat ook zoiets als een eigen verantwoordelijkheid.
"Wie zich zelf overwint is sterker dan wie een stad inneemt".
't Is een uitdrukking ontleent aan een woord uit spreuken.
Op God kun je altijd bouwen zoals dhr van Heijningen al schreef, daar hoef je niet bang voor te zijn, maar God is je sloofje niet, je zult zelf ook wat moeten doen.
@dutchy2...En ziet, jij en ik, niemand kan uit zichzelf breken met de zonden, ook de boezemzonden die iedereen heeft. Maar nu dit; is het niet dat er staat; IN Hem zijn we meer dan overwinnaars?
Dus wij refo's kunnen niet wat ongelovigen wel kunnen, gewoon zonder boezemzonden leven, alleen in en met Hem kunnen we dat overwinnen.....
Beste vraagsteller, geoof in God, maar bedenk dat God niet alles regelt, Hij vraagt ook wat van ons.
Voor er weer zoals gewoonlijk hele discussie's op gang komen door onzinnige uitspraken waar vragensteller niet mee geholpen is; Lees eens langzaam en duidelijk wat ik schreef: niemand kan uit zichzelf... enz.enz.
Daarmee doel ik op dat de mens van zichzelf de zonden fijn vind, liever aan het handje houd en doet waar die zelf zijn zondige lust in vind. Je bent het hoop ik toch wel met me eens dat de mens zelf nooit uit zichzelf, dus van nature, stopt met zijn boezemzonden (die het van vragensteller zijn)? Beetje kortzichtig van u/jou te zeggendat ongelovigen geen boezemzonden hebben zoals je zelf omschrijft in bovenstaand antwoord. Zeker vraagt Hij van ons; niet "wat" maar alles, dat we ons aan Hem onvoorwaardelijk overgeven, dat die witte vlag van ons eens uit gaat, dat vraagt Hij, alleen u stelt, dat Hij maar iets van ons vraagt, nee, foei, leer dat Hij ons gehele leven vraagt; (geef Mij je hart).
Je zegt: "Op God kun je altijd bouwen zoals dhr van Heijningen al schreef, daar hoef je niet bang voor te zijn,"
Volgens mij sla je de plank hier volledig mis. Is het maar een detail, dat je op God kan bouwen? Of is het het allerbelangrijkste, en je basis, dat je op het Fundament Jezus bouwt? Dat vergt geloof en overgave.
Je vervolgt met "maar God is je sloofje niet, je zult zelf ook wat moeten doen."
Is dat je boodschap aan zondaren die redding nodig hebben? Ik hoop het niet. Je zal misschien in een omgeving wonen waar je alleen nog maar christenen om je heen hebt, maar bedenk dat een dergelijke uitspraak het evangelie belachelijk maakt.
Staat er niet in de Bijbel dat wij slaven van de Heer zijn? En dat Hij onze voeten wil wassen? Wij moeten wel op de uitnodiging van de Heer des huizes ingaan, en bij Hem gekomen, zullen we rust vinden.
Als christenen behoren wij die uitnodiging te verspreiden. Menselijk werk is altijd half, en vergis je niet in de kracht van verslavingen. Het is niet zo eenvoudig dat je maar hard moet straffen en dat het zich oplost. Je moet hulp bieden, en de sterkste hulp komt van God, en daar moet je mensen op wijzen.
zulke onzinnige uitspraken heb ik niet gedaan, en iid ik ken veel niet gelovige mensen die nooit naar de hoeren gaan en geen porno kijken, die 'gewoon' fatsoenlijk leven zoals de 10 geboden het voorschrijven, zonder in God te geloven. Dat bestaat echt hoor.
Wij refo's wentelen ons iets te graag in de (boezem) zonde, als super refo opgevoed in de ger. gem. weet ik er wel iets van,
In Rom. 5 : 12 lezen we: “Daarom, gelijk door één mens de zonde in de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo is de dood tot alle mensen doorgegaan, in welke allen gezondigd hebben”. Door de zonde van Adam is er iets gebeurd met ons bloed, want vanaf de zondeval is de mens niet alleen geestelijk dood, maar zijn lichaam is aan verval onderhevig, en uiteindelijk, vroeg of laat, sterft de mens. Ons bloed is besmet met de zonde.
Helemaal mee eens, maar we hoeven ons daarom niet aan onze lusten over te geven, dat is wat ik bedoel, we hebben toch een eigen verantwoordelijkheid.
De zonde en de dood zijn dus tot alle mensen doorgegaan. Vandaar ook dat we in de Bijbel vele verwijzingen tegenkomen naar de zondige natuur van de mens. In Rom. 3 : 10 lezen we: “Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één”. In Rom. 3 : 23 lezen we: “Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods”. Het loon op de zonde is de dood, zegt Rom. 6 : 23. Alle mensen zijn geestelijk dood, en zullen van nature in de poel des vuurs van de Tweede Dood terecht komen (Openb. 20 : 14, 15).
Maar waar staat dat we geen verantwoordelijk hebben voor onze daden?
