Vraag
Ik heb een zondig leven achter de rug, maar ben tot inkeer gekomen, en heb God om vergeving gevraagd. Mag ik bidden of dat zondige leven verborgen mag blijven, want als het uitkomt, zou dat grote gevolgen hebben.
Antwoord
Beste vragensteller,
Dank voor je vraag. Een eerlijk verhaal, maar ook een beetje met een dubbele moraal. Er is vreugde bij God in de hemelen wanneer een zondaar tot inkeer komt en hij van de brede weg van het verderf overgezet wordt op de smalle weg tot het leven. Dan heb je leven. Echt leven. Leven tot in eeuwigheid. Wat is God goed voor een zondaar en wat maakt Hij het goed. Eeuwig goed. Terwijl we de dood verdiend zouden hebben. Wat een ruil. Een vreemde ruil. Maar nochtans een goede ruil. Indien wij onze zonden belijden, dan is God getrouw en rechtvaardig dat Hij ons de zonde vergeeft.
Dat brengt me ook bij je tweede punt in je vraag die eigenlijk meer een opmerking is. Voor wie moet een mens bang zijn? De apostel Johannes zegt dat er in de liefde geen vrees is, omdat de liefde de vrees uitbant. Waar de liefde tot God komt en de ware Godsvrees, daar vrezen wij geen mensen, geen satan, geen dood en geen graf. Waarom niet? Omdat er een sterke Held is! Christus. Hij heeft mijn vuiligheid en smurrie op Zich geladen. En Hij schaamt Zich nota bene niet voor mij! Wat een wonder. Niet klein te krijgen. Zou ik dan vrezen voor mijn naaste? Ik heb een grote zonde gedaan. Dat staat buiten kijf. Want zonde is persoonlijke schuld. En dat krijgen we vroeg of laat op ons bordje terug. Het is een troost als we door Christus met God verzoend zijn en ons leven kreeg een andere wending. Dan leef niet ik, maar Christus in mij. Maar wie leeft van de vergeving van de zonden, leeft niet als een bange wezel voor zijn verleden. Want gij die eertijds verre waart, maar door het bloed van Christus nabij gekomen zijt! Dat is je staat en toestand nu. Christus heeft je schoongewassen. Al waren je zonden rood of dubbelrood. Hij maakt ze zuiver als witte sneeuw.
En mijn zonde tegenover mijn naaste? Ik heb zo iets verschrikkelijks gedaan... De Bijbel staat er vol van. Je bent niet de enige. Je bent in goed gezelschap. Want de kerk is niet anders dan een huis van zondaars. God wil samenwonen met hen. Maar God wil niet dat je blijft wie je bent. Je mag dan leven uit de vergeving van de zonden, maar daarmee is de kous niet af. David bidt of God zijn verborgen zonden aan Hem bekend wil maken. Ik weet niet om wat voor een zonde of zonden het in jouw leven gaat. Zijn die zonden groter dan het offer van Christus...? Dat is onmogelijk, anders was je niet verzoend met God. Is het makkelijk om je zonden eerlijk te bekennen en te belijden? Dat zal vast niet. Want daar huiver je voor. Maar je geweten sussen en je zonden wegstoppen, is geen remedie en biedt geen soelaas. Dat wreekt zich vroeg of laat. Je zult nog een keer door de zure appel moeten bijten. Ga naar je naaste toe en verzoen je met hem. Dat is de bijbelse opdracht. Belijdt hem/haar je zonden. Maak je klein. En heb er begrip voor dat die ander misschien wel veel te verstouwen krijgt. Vanuit je houding zal de ander echt kunnen opmaken of je werkelijk meent wat je zegt en hoe jou leven op dit moment is. Als je een waar christen bent, heb je niets te vrezen. Ook niet als de gevolgen hier op aarde voor jou desastreus zijn. God weet hoe je erin staat en wie je bent (vgl. Ps.139). Als Hij je vergeeft, is dat al voldoende, maar dat ontslaat je niet van je plicht om het ook met je naaste in orde te maken.
En als die ander me niet vergeeft of als die ander...? Stop met redeneren. Leg het voor God neer. Maak je klein onder Hem. Verootmoedig je. Vraag God om hulp en uitkomst (vgl. Ex.14:14). En bedenk: Bij God zijn alle dingen mogelijk. Wat een vreugde om zo het oude helemaal achter je te laten en het nieuwe leven pas echt te leven. Heilig te leven voor God en Christus. Gerechtvaardigd in Zijn bloed en geheiligd door Zijn Geest. Wat een vreugde zal dat geven. Dan ben je niet langer meer een slaaf van de duivel, van je eigen denken en van de ander die je misschien in een soort houdgreep heeft, maar mag je weten, dit is mijn troost, mijn enige, dat ik van Hem ben. Mijn getrouwe Zaligmaker, Jezus Christus. Hij kocht me en maakte mij vrij. Voor eeuwig. Halleluja! Soli Deo Gloria.
De Heere zegene je en geve je moed, kracht en vertrouwen op Hem alleen,
Ds. E. Gouda, Nieuw-Lekkerland
Dit artikel is beantwoord door
Ds. E. Gouda
- Geboortedatum:25-12-1968
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
breng het aan het licht (praat erover) natuurlijk niet me jan en alleman maar wel de persoon om wie het draait bijv, je vrouw.
als je het in het licht brengt en je vraagt vergeving, kan de duivel je er niet meer op pakken. Een geheim/last zal dan ook van je afvallen het zal je bevrijden.
En wat is je angst, wat kan je scheiden van de Heer, God zal dit begeleiden als je open en eerlijk bent, Hij zal je beschermen en het ten goede keren.
Wijsheid gewenst
