Vertrouwen terug krijgen in man

Wat kun je het beste doen om het vertrouwen terug te krijgen in je man. Ik ben ten einde raad. Wij hebben twee kinderen, de derde is op komst. Als ik 's avonds naar mijn werk ben, kijkt mijn man films met geweld en soms ook seks op internet. Als ik thuis kom zorgt hij er voor dat wat anders aan het doen is, omdat hij weet dat ik dat niet wil hebben. De volgende dag kan ik bij de internetgeschiedenis nagaan wat hij bekeken heeft. Daar confronteer ik hem mee. Iedere keer zegt hij spijt te hebben en belooft hij het niet meer te doen. Iedere keer gaat het weer mis. Het ergste vind ik nog dat hij dingen belooft en niet waar maakt en dat hij dingen achter mijn rug om doet, zoals dvd's kopen en die verstoppen voor mij. Ik heb hier zo'n moeite mee. Ik wil niet dat ons huwelijk kapot gaat, maar ik wil graag dat wij op één lijn zitten. Nu heeft hij op mijn aandringen de dvd's weggegooid. Dat vond ik echt fijn. Maar ja, op internet is nog zoveel vinden... Ik kan niet merken dat hij er oprecht spijt van heeft. Hij zegt het moeilijk te vinden om niet naar dit soort films te kijken, omdat ze dat in zijn familie ook doen en er op zijn werk ook over praten. Ik voel mij een zeur (zoals hij af en toe ook aangeeft) en soms zegt hij dat het goed is dat ik er opmerkingen over maak. Ik blijf dit zo niet volhouden. Soms zit ik erover te denken een brief te schrijven naar onze eigen predikant, maar ik ben bang ruzie te krijgen met mijn man. Hoe moet ik dit aanpakken en wat kan ik het beste doen?

Wat een verdrietige situatie wanneer het vertrouwen in elkaar zo is geschonden. En dat met een concrete reden, waarover u elkaar zelfs spreekt en aanspreekt. De vraagstelster zucht eronder, hoe dit vol te houden, hoe de verhouding te verbeteren? Wat is de zonde bitter in al haar gevolgen, je zou er niet mee willen en kunnen leven. Voor elkaar niet (je kunt elkaar toch niet recht in de ogen zien) en zeker niet tegenover God, die alles weet en alles ziet. Juist die alwetendheid was een troost voor de dichter van Psalm 139, hij vroeg zelfs om oprechtheid en Gods bescherming. Eigenlijk zou je zo open naar elkaar als man en vrouw samen moeten en willen leven. Er mag niets tussen liggen en als dat wel zo is, moet dat opgeruimd worden,dezelfde dag nog!

Ik wil proberen mijn antwoord zo te formuleren dat het ook gelezen mag worden door de echtgenoot van de vraagstelster. Juist omdat er gelukkig nog wel over gesproken wordt, al is dat met wisselend resultaat. Het gesprek is onmisbaar nodig, meer nog: breng het niet alleen en persoonlijk maar ook samen in het gebed voor de Heere. Dat is een hele grote stap, dan moet je bekennen wat er fout is, toch zou dat een eerste zegen zijn: met elkaar en voor elkaar dit voor de Heere neerleggen.  Breng dat ter sprake, als het gesprek een keer 'redelijk' is.
 
Aan het terugkrijgen van vertrouwen moet allereerst door uw man worden gewerkt. Dan gaat het om meer dan "spijt betuigen." We lezen in Spreuken 28: 13: "Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze bekent en laat, zal barmhartigheid verkrijgen." Dit bedoelde oprechte bekennen, mag tegemoet getreden worden met allereerst vergevingsgezindheid, de bereidheid om te vergeven. Al is het met een bevend hart. Bij oprecht zonden bekennen hoort ook dat dit onvoorwaardelijk gebeurt, het feit dat familie en collega's hetzelfde kijkgedrag hebben is geen verzachtende omstandigheid. Je komt er ook alleen van af door er radicaal mee te breken en dat ook te bekennen aan familie en collega's.

 En: wanneer deze verslaafdheid aan de zonde een last is, wanneer je er zelf last van krijgt, wijst dezelfde Salomo de weg in vers 14: "Welgelukzalig is de mens, die gedurig vreest"; vrees om morgenavond toch wéér te bezwijken. De ervaring  dat de zonde nooit zegt "het is genoeg", in dit geval: het oog wordt niet verzadigd van zien. Je zelf niet sterk genoeg weten om jezelf te overwinnen. Niet voor niets bidt de dichter van  Psalm 119: "maak in Uw Woord mijn gang en treden vast." Deze dichter moet  geholpen worden en zoekt zijn hulp aan het juiste adres: "Mijn hulp is van de Heere alleen."

Tegelijk wil  ik nadrukkelijk aanbevelen samen hulp te zoeken bij bijvoorbeeld De Vluchtheuvel of bij Eleos. Die bieden vertrouwelijke gespreksmogelijkheden, die zijn er niet voor niets. De zonde, ook deze zonde, komt overal voor, ze houdt geen stand bij de deur van de kerk. Dus: na en naast het gebed: ook eerlijk samen deze weg van hulp vragen ingaan.

Ik kom nog even terug op het voorrecht van het gebed. Ik doe dit naar aanleiding van wat Paulus schrijft in Filippensen 4:6: "Weest in geen ding bezorgd, maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God." In het commentaar hierbij van Calvijn stipt hij aan dat dit ook begeerten kunnen zijn waarvoor we ons moeten schamen voor God en mensen, verkeerde begeerten, zondige begeerten dus. Nadrukkelijk wijst hij dan op de noodzaak van het voortdurend gebed, door bidden en smeken dit bij God bekend maken.

Wat is dan de erop volgende tekst betekenisvol: "En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw zinnen bewaren in Christus Jezus." In een weg van vrede bewaard te worden, in harten en zinnen.

Laat zo uw beider nood Hem bekend gemaakt worden.

Dr. G. van der Hoek,
Krimpen aan den IJssel

Dit artikel is beantwoord door

dr. G. van der Hoek

• Geboortedatum:
  28-05-1945
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Krimpen a/d IJssel
• Status:
  Inactief

15 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven