Vraag
Voordat ik mijn vraag kan stellen moet ik eerst wat vertellen. Ik ben een meisje van 18 jaar en kom uit een gezin van vijf kinderen. Ik ben de een na jongste. Wij zijn een warm gezin en zijn allemaal trouw kerkelijk meelevend (HHK). Mijn vader is erg streng opgevoed. Mijn oma is een erg overheersend type en daar had hij maar naar te luisteren. Mijn oma woonde tot drie jaar geleden naast ons op de boerderij. Zo kwam mijn vader kwam nooit los van zijn moeder. Mijn vader kan niet goed met spanningen omgaan. Hij komt met zijn spanningen niet naar iemand toe maar zoekt ontspanning in alcohol. Hij zal nooit als hij heeft gedronken iemand wat aan doen. We merken het wel aan hem want hij probeert het te verbloemen en dat hebben wij door. Hij blijft schommelen in zijn verslaving. Soms gaat het twee jaar goed en soms maar een paar maanden en dan valt hij weer terug. Ik vind het moeilijk om hier mee om te gaan. In de Bijbel staat: Eert uw vader en uw moeder... Voor mijn moeder heb ik erg veel respect en met haar kan ik erg goed praten. Maar mijn vader... ik weet gewoon niet wat ik daar mee moet. Ik kan niet begrijpen dat hij in drank zijn troost vindt. Zelf zegt hij dat hij steeds door de duivel wordt getrokken. Dat kan best zo zijn. Hij heeft al zoveel geprobeerd om er af te komen en niets lijkt te helpen. Maar in mijn beleving zoekt hij ook steeds dingen/smoesjes op om maar te kunnen drinken. Nu is mijn vraag: wat moet ik hiermee? Hoe kan ik respect voor mijn vader krijgen?
Antwoord
Beste vraagsteller,
Een warm gezin en allemaal kerkelijk meelevend. Maar toch... geen respect voor je vader die de drank niet kan laten staan. Tja, dan is er inderdaad een probleem. En niet alleen bij je vader. Want hoe hij met zijn verslaving omgaat is zijn eigen verantwoordelijkheid. Helaas, helaas is daar tot nu toe nog geen blijvende oplossing voor gevonden. Zijn drankprobleem kan met allerlei -niet genoemde- oorzaken te maken hebben. Maar goed, het gaat hier niet direct over je vader, maar jóúw vraag gaat over jouw eigen houding tegenover je vader.
"Eert uw vader en uw moeder." Ja, dat is inderdaad een gebod. Maar daarbij gaat het niet over ouders die geen fouten maken, of niet zondig zijn. Het gaat om respect hebben vanwége het feit dat God jou jouw ouders tot vader en moeder heeft gegeven. Ouders met gaven én met tekortkomingen. Die tekortkomingen -of zonden, zo je wilt- kunnen het voor kinderen zeer zeker heel moeilijk maken om niet met minachting neer te zien op hun vader. Daar staat ook een verhaal van in de Bijbel: lees het verhaal van Noach en zijn zonen. Sem en Jafeth gingen, ondanks hun schaamte, zeer respectvol om met hun vader.
Hoe jíj met jouw vader om moet gaan? Valt er met hem serieus over te praten? Ik bedoel, dat er over jóúw probleem met zijn gedrag valt te praten? Blijkbaar verontschuldigt hij zich wel (de smoesjes, zoals jij ze noemt), dus er wordt wel binnen jullie gezin over gepraat! Maar misschien wordt een en ander met de mantel der liefde bedekt. En is het dát wat jou dwarszit, omdat het je vader de gelegenheid geeft de duivel de schuld te geven. Je zou (als mijn inschatting juist is) -samen met je moeder!- kunnen bespreken of jullie de vuile gezinswas binnen willen houden, dan wel toch (professionele) hulp zoeken. Hoe denken je oudere broers/zussen er over: kun jij met (een van) hen praten over jouw zorg en moeite?
Hoe dan ook, jíj moet iets doen met jóúw gevoelens. Zelfs al is het verder thuis niet bespreekbaar. Dat heb je geprobeerd door deze brief te schrijven. Maar helaas kan ik in de anonimiteit van het Refoweb niet meer doen dan je aanraden om óf een en ander bespreekbaar te maken binnen jullie gezin, óf zelf (meer) hulp te gaan zoeken. Het drankprobleem is daarmee niet opgelost, maar jouw houding tegenover het probleem van je vader kun je wel veranderen.
Gode bevolen,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Wel zou het maar zo kunnen zijn dat je vader zodanig is overheersd door je oma dat hij nooit zichzelf heeft kunnen zijn. De vlucht in alcohol zou inderdaad voor hem een manier kunnen zijn om troost te zoeken op moeilijke momenten. Met een verslaving - helaas!- als gevolg.
Volgens mij doe je het vijfde gebod pas echt recht als je eerlijk tegen je vader zegt dat jij geen respect voor hem kunt opbrengen als hij zich zo blijft gedragen. Dat je hem op alle mogelijke manieren wilt helpen, maar dat het initiatief bij hem ligt en dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn gedrag!
