Vraag
Onlangs zei een dominee in zijn preek dat je nu nog niet weet hoe het in de hemel zal zijn. Nu mocht ik een tijd terug een heel kort geweldig gevoel ervaren van Gods liefde. Het was eindeloos, groot, volmaakt. Ik voelde daardoor Gods almacht en snapte in een keer ook dat Hij ieder mens, beest, dier en grassprietje kan zien! (Dit wist ik met mijn verstand ook uit Gods Woord, maar nu drong het tot me door.) Ik kom uit een kerk waar het gevoel in het geloof niet wordt benadrukt. Zelf ben ik over het algemeen een zeer nuchter persoon. Onder de preek dacht ik dan ook, "jawel je kunt het weten, zo zal het zijn." Ik heb de hemel niet in het echt gezien en verder ben ik het ook niet met de dominee oneens. Zo nu en dan denk ik aan dat gevoel terug. Ik vind het moeilijk om persoonlijk met mensen hierover te praten, aangezien ik niet weet wat de reactie zal zijn. Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt?
Antwoord
Een gevoel zonder geloof is een algemeen verschijnsel onder de mensen. Sommigen kunnen hele warme gevoelens uitstralen en liefde schenken. Maar een geloof zonder geloof is ondenkbaar. Het ware geloof laat zich beleven, ervaren door Gods openbaringen. De geloofsoefeningen op de school der genade laten zich gevoelen. Dat kan ontdekkend of vertroostend zijn. Het bevindelijke geloofsleven voltrekt zich niet buiten Gods volk om. Daarom mogen zij getuigen: hoort eens wat God mij deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn geest.
De ware droefheid over de zonde en het Godsgemis gaat niet buiten het gevoel om. We zijn immers geen robots. Dat geldt tevens voor de ware blijdschap die gesmaakt mag worden wanneer de Heere Zijn Woord in de liefde toepast aan het hart. Mijn God, U zal ik eeuwig loven, omdat Gij het hebt gedaan. Dan wordt de snaar van het hart geraakt en brengt het geluid voort ter ere van Zijn Naam. Zonder gevoel is dat ondenkbaar.
Zeker, onderscheidenlijke kennis is hiertoe nodig om niet een enkel gevoel voor geloof te houden. We lezen van Ezau dat hij tranen stortte en de plaats des berouws zocht, maar hem niet vond. Zijn hart was vervuld met gemoedstoestand verkeerd gehandeld te hebben, zonder een droefheid naar God te kennen. We lezen van David: Komt, maakt God met mij groot. Paulus is opgetrokken geweest tot in de derde hemel en heeft onuitsprekelijke dingen gezien en gehoord. Wat hij gezien heeft vertelt hij niet. Die liefde, vrede en zaligheid in beginsel te proeven is een bijzondere genade gave van God in Christus.
Hoe het allemaal zal zijn: geen oor heeft gehoord en geen oog heeft gezien, wat God bereid heeft voor allen die de verschijning van Christus hebben liefgehad. Bij al hetgeen ik persoonlijk hebben mogen meemaken aangaande Gods openbaringen over de hemelse heerlijkheid, bleef deze tekst in het hart achter: strijdt om in te gaan door de enge poort. Deze woorden ook van harte toegewenst.
Met hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Maar in vers 5 staat toch duidelijk de tegenstelling tussen Paulus en degene die dit heeft meegemaakt? Of lezen jullie geen (H)SV...
En @Bert: Waarom zou je dat toch persé een tegenstelling willen noemen, als je doorleest tot 12:7 blijft er geen tegenstelling meer over.
ergens hebben wij een verschil in lezen. Jij leest dat hij het over een ander heeft en dus houd je dat zo, ik lees dat hij het over een ander lijkt te hebben maar moet aan het eind concluderen dat hij het over zichzelf heeft. Waar zou dat van komen?
Waar ik tegenaan loop is dat er nergens gezegd wordt dat hij in vers 7 het over dezelfde openbaring heeft als in vers 2-4 zeker nadat vers 5 juist die tegenstelling laat zien tussen Paulus en degene die in de derde hemel opgetrokken is. En toch gaat iedereen het zeggen dat het Paulus is...
- 1
- 2
