Vraag
Ik heb een vraag over het Heilig Avondmaal. De eerste keer dat God mij er naartoe leidde was erg bijzonder. Alles nieuw enz. Is het zo, of kan het zijn, dat je de volgende keer 'niets' voelt?! Ik voelde me wel getrokken tot het HA, mijn hart ging wel naar Hem uit, maar het leek zo 'gewoon', zonder gevoelige genieting. Leek net of ik niet gesterkt ben door het HA. Juist hierdoor voel ik me erg onzeker. Er worden zulke grote dingen gezegd en ik had er helemaal geen gevoel bij! Hoe zou dit kunnen? Is dit normaal? Kan hier meer over gezegd worden? Boekentip?
Vraag 2) Als je eens aan het Heilig Avondmaal mocht gaan en je mocht weten dat het toen 'goed' was, kan het dan zo zijn, als je een andere keer aangaat, dat je je een oordeel eet en drinkt? Met 'goed' bedoel ik, dat je Hij trok en Hij je leidde aan Zijn tafel.
Antwoord
Hartelijk dank voor je vraag over het Avondmaal. Een wonder als de Heere het je gaf en je het ook zo beleefde dat je eigenlijk naar de tafel bent gedragen. Ik begrijp dat je het daar goed mocht hebben. Van dit alles geldt het: de Heere alleen de eer.
Geeft elke Avondmaalsgang dezelfde genieting? Dat is verschillend. De ene keer zal er meer bediening en genieting zijn dan de andere keer. Erg is het als er helemaal niets is. Dan beleven we het aangaan aan de dis niet als een wonder. Als dit zo blijft, dan moet dit ons wel veronrusten. Nodig is het dan om onszelf te onderzoeken over de vraag hoe het staat tussen ons en de Heere. Voor dat onderzoek moet de Bijbel open en dienen we onze handen te vouwen. Zonder geloof kan de zegen van het Avondmaal niet ervaren worden.
Maar het is ook waar dat dat geloof niet altijd even krachtig is. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Is er soms een zonde die we niet beleden hebben. Hoe was onze voorbereiding op het Avondmaal? Waar zijn we vooral mee bezig? We kunen maar van een ding tegelijk vol zijn. Er kunen ook gebeurtenissen in ons leven zijn die tegen werken. Een goede en en nauwgezette voorbereiding is zo belangrijk. Om een beeld te gebruiken: hoe komt het dat we de ene keer met meer smaak eten dan de andere keer? Maar het is wel veronrustend als onze etenslust al maar minder wordt.
Wat zijn we toch in de rechte Avondmaalsviering van de Heere afhankelijk. En als de genieting van de dis de ene keer wel eens minder is dan de andere keer, wil de Heere ons daarin afhankelijkheid van Hem leren. In ieder geval is het niet vanzelfsprekend als we het goed mogen hebben aan het Avondmaal. We moeten het altijd van de meevallers van de kant van de Heere hebben. Dat is de les die de Heere wel leren wil als we met minder zegen mochten aangaan. Dat is ook onderwijs.
Het is nooit een vanzelfsprekendheid als we zegen mochten ontvangen. Het zal altijd een wonder zijn. Zo wil de Heere ons klein en afhankelijk houden. Wat is in dezen ook het gevaar van gewenning groot. Dat weet de Heere ook, vandaar dat Hij de ene keer meer zegen geeft dan de andere keer. Dat doet Hij opdat we van Hem zouden leren dat we van Hem afhankelijk zijn. Maar als we weten wat we verdienen is ook de kleinste Avondmaalszegen al veel meer dan groot. We hebben nodig door de Heere klein gemaakt en klein gehouden te worden, ook in het Avondmaal. Opdat we leren dat we van Hem afhankelijk zijn. Dat doet de Heere op verschillende manieren. Onder meer ook dat Hij de ene keer meer zegent dan de andere keer. Een en ander wil wel brengen tot gebedsworsteling.De Heere kan zelfs met honger voeden. Dat is die honger die het van Hem verwacht. We hebben het steeds nodig om het te leren van Hem allen te verwachten.Zo maakt de Heere steeds opnieuw klein en afhankelijk en worden we steeds meer op Hem geworpen. Met eerbied gezegd: dan blijft er de 'spanning' in. De Heere werkt altijd zo dat we Hem steeds meer en meer nodig krijgen. Zo doet Hij het door alles heen van Hem alleen verwachten
Je vroeg om en boekentip.Ik noem er een paar:
1. "Verbroken voor u", uitgeverij De Banier. Meditaties rondom het Heilige Avondmaal. Auteurs onder meer W. a Brakel en Petrus Immens. Schitterend!
2. "Voor u verbroken, Avondmaal vieren met de puriteinen." Stichting De tabernakel. Citaten.
3. Andrew Murray, "De Avondmaalstafel", uitgeverij de Banier.
4. Dr. H. F. Kohlbrugge, "Het heilig Avondmaal", Uitgeverij Blassekyn.
Ik bid je Gods zegen toe. Lees maar veel uit de Psalmen. Daar vind je dezefde worsteling.
Hartelijke groet,
Ds. J. van Rossem
Antwoord 2)
Neem eens een kijkje in de rubriek 'Sacramenten'. Daar staan o.a. onderstaande urls:
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18787
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/14913
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/9166
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/6008
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/353
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/2304
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J. van Rossem
- Geboortedatum:04-03-1945
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. van Rossem is op 7 maart 2013 overleden.Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mensen, het gaat echt niet om ons, krijgt Hij de eer, gedenken we Zijn dood, gaat het om Jezus Christus?
Niet of we wel wat voelen...
1) Ervaren en al dan niet genieten van je emoties, is wat anders dan je geloof stellen in Jezus Christus en zijn volbrachte werk. Geloven komt door het gehoor en het gehoor door het Woord van God! (rom 10:17)
Wat zegt het Woord over het avondmaal n.l. dat aangaan, is gemeenschap hebben met Christus bloed en lichaam.
Voor mij betekend dit intimiteit, een ontmoetingsmoment met Hem. Jezus nodigt ons uit en zegt:
"Dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken’ en ‘Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt.'
De kern is dan ook dat je intimiteit hebt met Jezus door Zijn lichaam en bloed omdat Hij je uitnodigt.
Niet omdat jij gaat denken, redeneren of in je gevoelens iets opmerkt...
Misschien kan je de volgende keer gewoon zeggen:
" Hier ben ik " , "arms wide open"
en mag Hij dan Zijn gang gaan in jou leven?
Heet Hem helemaal welkom om te mogen doen in jou leven wat Hij denkt dat goed is voor jou
Verder wil ik opmerken dat intimiteit nooit komt door kilte en verstandelijk handelen!
Mijn kind loopt thuis niet rond omdat ik mij zo fijn voelde of dacht nu ga ik het bijtje bij het bloemetje brengen, begrijp je? Nee het is een vrucht van intimiteit met mijn lieve wederhelft!
Daarom nodig Jezus je uit om in Hem te blijven, zodat Hij ook in jou kan blijven en dat levert de vrucht van de Geest in al Zijn volheid in jou op.
Het zou niet passen binnen Gods scheppingsorde als we gevoelloos leven. Dus ook bij het avondmaal kunnen emoties opspelen waarbij we niet hoeven te bidden om ze te onderdrukken omdat het niet passend is. Nee laat de Heilige Geest maar eens Zij gang gaan en jaag de duisternis maar weg die je probeert dwars te zitten in je functioneren!
Geloven en deelhebben aan Jezus is dus niet het zelfde als voelen maar tijdens de intimiteit kun je heel veel voelen maar dat is weer niet de leidraad voor geloof...
2) Zou ik thuis maar 1x intimiteit mogen hebben en de volgende keer niet? Moet ik elke keer een bevestiging van goedkeuring krijgen of mag ik geloven dat het goed zit?
Intimiteit is iets wat je elke keer opnieuw doet en Zelf nodigt Jezus een ieder van ons uit om dit, telkens opnieuw te doen.
Wee nuchter en waakzaam,
ga op Zijn uitnodiging in en verheugd je in Hem ten alle tijde.
Begrijpen doe ik je goed, maar mijn vraag is heb je de juiste visie bij het heilig avondmaal?
Het is een gedenkmaaltijd, om aan Zijn dood te gedenken.
Het is belangrijk dat we elk Heilig Avondmaal op Hem zien, dat is de enige rede om kunnen deel te nemen ziende op Hem.
Vanuit jezelf is er toch geen grond om aan te gaan, jou gevoel, je gedachtes /of je nederigheid bv. zijn toch geen reden om aan te gaan.
Ziet de Meester roept, als we Hem mogen liefhebben moeten wij gehoorzamen aan dat bevel.
Hij roept jou in wat voor toestand je ook bent, Hij wil bij jou zijn, en jou laten genieten om gemeenschap met Hem te hebben.
Wat de Heere dan aan jou geeft, is Hij vrij in.
In ieder geval wil Hij jou geloof versterken door deze zichtbare tekenen.
Brood en Wijn zien heen op het volbrachte werk van Hem.
En jou gevoel kan heel verschillend zijn, 1 ding Zijn liefde is zo groot en oneindig, dat gaat boven ons denken en voelen uit.
