Verliefd op juf

Ik ben al vijf weken verliefd op mijn juf. Ik zit in groep 8 en ben 12 jaar. Mijn juf is trouwens 24 jaar en ze wordt bijna 25. Ik vind haar leuk, knap, lief en aardig. Ze weet het al, maar we hebben besloten om het op "gewoon aardig" te houden. Vandaag heb ik haar een briefje gegeven waarin staat dat ik verliefd ben. De juf doet niet afstandelijk, maar wel gewoon normaal naar mij. Het lijkt gewoon omdat ze niet met mij praat, ook al hebben wij dat eerder gedaan toen we besloten het "gewoon aardig" te houden. Dat ze een beetje anders doet... dat voel ik, maar ze is denk ik niet zo. Ik weet niet wat ik moet doen. Over een week hebben wij zomervakantie en ga ik naar de middelbare school. Ik ben bang dat ik haar ga missen. Ik heb altijd de neiging om haar te knuffelen, misschien wel te zoenen, maar het mag en kan niets worden en dat wil ik ook niet... Help me please!

Hoi jongen of meisje,

Jij hebt het moeilijk op dit moment, zeg! Eigenlijk stel je niet echt een vraag, maar is jouw 'vraag' meer een noodkreet: "help me." Nu kan ik dat niet vanaf mijn stoel hier achter de computer, terwijl ik jou niet ken. Je merkt al, ik weet niet eens of je een jongen of meisje bent.

Ik kan je wel wat mee helpen denken. Ik weet wel dat je 12 jaar bent en de juf twee keer zo oud is. Heel duidelijk: de gevoelens mag je hebben, maar jij en de juf kunnen en mogen daar niets mee doen. De juf zou zelfs strafbaar zijn! Dus het kan niet en het mag niet.

De gevoelens die je hebt, noem jij verliefdheid. Dat kan. Het kan ook zijn dat je de juf heel lief vindt en dat je het moeilijk vindt om afscheid te nemen van haar. Dit afscheid is ook nog eens een afscheid van de basisschool waar je al acht jaar naar toe gaat. Al die gevoelens kunnen heel verwarrend zijn. Dat is ook niet gek of zo. Er zijn meer kinderen waarbij dat zo is.

Je hebt er al met de juf over gesproken en de juf zegt "we doen gewoon aardig tegen elkaar". Jouw juf heeft het precies helder gezegd hè: dat is het en daar blijft het ook bij. Je zegt zelf ook al "dat je weet dat het niet mag en kan en dat je dat eigenlijk ook niet wilt." Zo is het precies. Neem zo ook goed afscheid van de juf, zodat ook deze afscheidsweek niet alleen die verwarde gevoelens de baas zijn. Je kunt jezelf daarbij heel goed helpen door te bedenken "hoe zou de juf het fijn vinden om afscheid te nemen." Ze heeft het zelf al gezegd hè: door gewoon aardig te blijven en niet meer!

Je schrijft ook dat je bang bent om haar te missen. Je gaat haar vast missen en in het begin maakt je dat verdrietig of boos. Het zou dan ook heel fijn zijn als er iemand is waar je mee kunt praten, misschien je ouders wel of iemand anders. Vaak denk je dat je dit niet met je ouders kunt bespreken, maar dat kan nog wel eens heel erg meevallen. Kun je zo iemand bedenken? Bij sommige kinderen helpt het om dingen op te schrijven. Wat vaak heel goed helpt is om hele andere dingen te gaan doen, zoals plezier maken in de vakantie. Het helpt ook om na te denken over de nieuwe school. Zo kun je je een beetje voorbereiden.

Veel succes bij het afscheid nemen, bij het vinden van iemand waarmee je praten kunt en straks bij de start op de nieuwe school. Een fijne vakantie!

Anja van der Marel

Naschrift redactie: De redactie heeft de vraag taaltechnisch enigszins aangepast.

Dit artikel is beantwoord door

drs. A. Diepeveen- van der Marel

• Geboortedatum:
  19-10-1976
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

52 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven