Vraag
Familie van ons deed onlangs belijdenis in een Gereformeerde Gemeente. Wij wilden daar ook graag bij zijn, dus waren we op tijd vertrokken zodat we vooraan konden zitten en alles goed mee konden maken. Wij zijn niet van dat kerkverband, dus waren we benieuwd hoe het allemaal zou verlopen. Ruimschoots voor kerktijd aangekomen moesten wij, en nog andere mensen die blijkbaar ook niet van die gemeente waren, van de koster tot 10 minuten voor tijd wachten op een lampje dat zou gaan branden. Dan pas mochten we naar binnen. De koster vond het eigenlijk wel naar, maar het moest van de kerkenraad. Eerlijk gezegd waren wij behoorlijk gefrustreerd. Iedereen is toch welkom in Gods huis? Ik vond dit allerminst gastvrij. Wat kan de reden zijn dat wij moesten wachten (en uiteindelijk dus achteraan zaten). En is dit eigenlijk wel christelijk?
Antwoord
Beste vraagstel(ler)ster,
In meerdere gemeenten is het inderdaad de gewoonte, dat de plaatsen verhuurd zijn aan de leden. Ieder heeft dus een eigen plaats en wil daarover ook beschikken. Jaarlijks wordt daar een bijdrage voor betaald.
In onze gemeente is dat niet zo. De plaatsen zijn er vrij. Ieder die op tijd is, kan de plaats innemen, die hij/zij wil. Gasten mogen dat ook. In de praktijk is het wel zo dat ieder een eigen plaats heeft, maar men kan die niet claimen.
Eerstgenoemde gewoonte stamt nog uit de tijd voor de Afscheiding. Toen werden zelfs plaatsen verkocht bij opbod. Een totaal verkeerde gewoonte, want de armeren hadden geen mogelijkheid een goede plaats te bezetten. Die zaten op de zogenaamde armenbanken. Ook waren er de zogenaamde herenbanken voor de rijken. In Gods huis dient echter het onderscheid tussen meer of minder welvarenden volledig weg te vallen. Maar het onderscheid tussen verhuurde en vrije plaatsen is vaak per gemeente verschillend, naar gelang een besluit van de ledenvergadering, dat uitgevoerd wordt door de kerkenraad.
Uw ervaring is inderdaad een uiting van mindere gastvrijheid, maar heeft meer voordelen voor de plaatselijke leden en hun gezinnen. De gezinnen kunnen bij elkaar zitten.
Hartelijke groeten,
ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik vind het ook zeer ongastvrij. Waarom zouden we buitenstaanders moeten laten wachten? Dat deed de Heere Jezus toch ook niet? Toen hij met tollenaren en zondaren at, was dat een maaltijd, het beste wat je de mensen kunt voorzetten. Ik snap ook niet dat je in een gemeente evangelisatiefolders verspreidt, erop zet dat ze hartelijk welkom zijn, en als ze dan komen, dat ze dan moeten wachten, sterker nog, dat iedereen hen als een attractie aankijkt, elkaar aanstoot en hen bekijkt alsof het marsmannetjes zijn.
Afgezien van het lampje, ik zit al enkele jaren in mijn gemeente en was pas laat en zocht een plekje. De koster gaf me er 1 en de mensen schudden nee, ik mocht er niet meer bij want 'dit is mijn plek'. Is al diverse keren gebeurd en soms denk ik: oke dan ga ik wel weer, als ik niet welkom ben dan maar niet. Maar dat is niet de goede manier.
Betalen voor zitplaatsen? waarom niet een extra collecte houden voor de zendingsvelden waar ze op een matje zitten en de Bijbels schaars zijn?
We laten niemand in de steek, maar we willen er zelf ook warm bijzitten.
Jij mag uitgeroepen worden tot het meest cynische lid.
(Ik lees je bijdragen graag hoor en ook in deze zit een boodschap tot nadenken).
Gelukkig niet zeg.
Is er iets bijzonders dan kan de koster voor de familie banken reserveren ( bijv. rouw, trouw, belijdenis enz. ) zodat je dan toch dichtbij zitten kan.
Voor de verbouwing/renovatie van onze kerk is een schrijven naar de gemeeteleden gestuurd met een aantal voorstellen om het benodigde bedrag op te brengen. Op deze manier kan iedereen anoniem blijven. Zo hoort eht ook. Onze bijdrage moeten we voor God verantwoorden en er niet mee te koop lopen voor de gemeente.
Maar als we het lampje afschaffen, wat is dan de volgende stap? Veranderingen worden sosm uit angst niet gedaan. Gaan we dan ook gezangen zingen? Of Opwekking? En wat is de volgende stap? Laten we het maar bij het oude houden. Wel zo veilig.
Als Gemeente van Jezus Christus mogen we weten “kinderen van het licht” te zijn. Maar als kinderen van het licht leven we in deze wereld midden in de nacht. Er is een boze geestelijke wereld, die alles bij God probeert weg te halen en te vernielen! De Bijbel waarschuwt dan ook: “Weest nuchter, en waakt; want uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een briesende leeuw, zoekende, wie hij zou kunnen verslinden; en weerstaat hem, vast zijnde in het geloof, wetende, dat hetzelfde lijden aan uw broederschap, die in de wereld is, volbracht wordt” (1 Petr. 5 : 8 – 9).
Gelukkig dat we nog licht (lampjes) hebben.
...dan hebben we een 'laser'.......
Ik zie geen overeenkomst tussen een lampje en gezangen, of bedoel je dat sarcastisch?
Alles bij het oude houden is inderdaad een veelgebruikt argument, echter het oude is niet altijd beter, denk aan de boeren en het daggeldersvolk vroeger, de enorme armoede en rijkdom...
Ik stel voor dat we dan ook gaan preken zoals in de tijd der reformatie, zonder orgel, zonder geluidsapparatuur, zonder kerktelefoon/radio, in de kleding die toen gewoon was, ook voor ambtsdragers, we schaffen de statenvertaling af en gaan lezen uit de Deux bijbel of nog liever het Grieks en Latijn voor iedereen...
Uiteraard niet serieus bedoeld maar niet veranderen om de verandering vind ik verkeerd.
Niks geen gereserveerde banken iedereen mag zitten waar hij of zij wil.Stel dat de Here Jezus zondag de kerk binnen zou komen zegt de kerkenraad dan ook,wacht U even totdat het lampje gaat branden?
Wees gastvrij en verwelkom uw broeders en zusters in u gemeente met liefde en doe de lampjes de kerk uit.
