Bekende stok

Als het gaat om de stichting Jij daar! heb ik het idee dat er vaak wordt gezocht naar de bekende stok om de hond te slaan. Het argument is meestal "de jeugd wordt losgeweekt van hun gemeente" of "ze komen vooral voor de ambiance", maar een goede onderbouwing daarvan wordt nogal eens achterwege gelaten. Zelden wordt er over nagedacht hoe het komt dat Jij daar! al zeventien jaar lang zovelen jongeren trekt met vrijwel allemaal dezelfde vraag: "Hoe kom ik aan Jezus Christus?" Zelf heb ik een aantal jaren ook als "luisterend oor" gefunctioneerd bij Jij daar! en heb hierdoor honderden gesprekken gevoerd met jongeren. In al deze gesprekken ging het niet één keer over de ambiance, maar over de Heere Jezus Christus. Er is bovendien geen organisatie in Nederland te vinden waar de jeugd altijd wordt gewezen op het feit dat ze hun kerk niet moeten verlaten en op de plaats moeten blijven waar God ze heeft gebracht. We zeiden (en zeggen) steeds: "Spreek met eerbied over je gemeente en de ambtsbroeders daar, want zij zijn door God aangesteld." Als iemand dan beweert dat het tegenovergestelde gebeurt, dan vraag ik me wel af hoe deze persoon aan zijn informatie komt. Meestal van "horen zeggen", zo blijkt dan. De jeugd die ik heb gesproken schreeuwt om Jezus Christus. Ze willen uitleg uit de Schriften en missen dit vaak in hun gemeente. Nu gaat natuurlijk weer iedereen reageren die dit wel zondag aan zondag krijgt. Geloofd zij God met diepst ontzag, als dit zo is. Maar helaas is het niet overal zo. En het zijn juist de zoekers die zich zo in de kou voelen staan. Ze krijgen in hun gemeente geen antwoorden op hun vragen, of ze krijgen te horen "dat het niet zomaar kan." En als je denkt dat je iets hebt ontvangen, krijg je als reactie: "Pas maar op dat je je niet bedriegt". Daar waar vroeger de oudvaders in de morgendienst een preek hielden voor de onbekeerde mens en 's middags voor de onbekeerde, zitten zij zondag aan zondag onder een prediking die hen niet de Weg wijst. Waar de Heiland in de toepassing wellicht enkele woorden krijgt toebedeeld. Jeugd gaat bijna denken dat het zo hoort, maar lezen ze een Puriteinse oudvader, dan komen ze erachter dat die heel anders preekt dan wat hun eigen dominee zegt. Zij hadden de Heerlijke Naam van Jezus Christus constant op hun lippen en werd de Redder van de wereld welmenend aangeprezen aan alle zondaren. Komen ze bij Jij daar!, dan horen ze daar precies hetzelfde. Het is Jezus Christus en de Schriften! Dit dominee, is het GROTE gemis in heel veel kerkelijke gemeenten. Dit is de reden dat jeugd massaal naar de avonden van Jij daar! gaat. In veel reformatorische gemeenten worden de oudvaders 'geroemd', maar men heeft niet in de gaten dat men mijlenver verwijderd is van hun manier van denken, spreken en preken. "Want hoe zullen zij in Hem geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden?" (Rom. 10:14-15). In plaats dat kerkenraden blij zijn dat jeugd naar avonden gaat waar Gods Woord open gaat en Christus wordt verkondigd, worden deze jongeren gewaarschuwd of komen ze onder censuur te staan. Ja, men maakt zich minder druk over jongeren die de (refo)kroegen bezoeken, dan over hen die zoekend zijn gemaakt naar de levende Christus en op een interkerkelijke jongerenavond belanden. Is dit niet te zot voor woorden? Wordt het niet tijd dat ambtsdragers en stichting Jij daar! de handen ineenslaan en dat we elkaar -waar mogelijk- ondersteunen, in plaats van dat we elkaar bestrijden? Al zouden we eerst maar eens met elkaar het gesprek aangaan, dat is al winst! Bovenstaande is geschreven op persoonlijke titel. Hartelijke groet van een oud-vrijwilliger van de stichting Jij daar!

Beste vriend(in),

Een gevoelige vraag, heb ik inmiddels gemerkt. Ik heb in eerdere vragen geprobeerd om in alle openheid en eerlijkheid een paar dingen aan te geven, omdat er altijd twee kanten aan een zaak zitten. Als je denkt dat er maar één kant is, dan sta je blijkbaar aan die ene kant. Ik ben daardoor ook beschadigd en diep teleurgesteld. Dat is het gevolg als je je hoofd boven het maaiveld uitsteek. Ik hoop dit te dragen, als het mag bijdragen aan de opbouw van Gods Koninkrijk.

Laten we het dus niet hebben over honden en mogelijke stokken om ze te slaan. Ik weet welke nood er in kerkelijke Nederland is, omdat ik die zelf ondervonden heb! Ik ga het ook niet ontkennen. En ook ik sta schuldig! Wij zijn, persoonlijk en ambtelijk, niet wie wij zijn moeten. Er ligt schuld in de kerk. Kijk eens naar de gebrokenheid, de verwarring, de onverdraagzaamheid, het verbijten en vereten van elkaar enz. Dan kan ik het goed begrijpen dat jongeren het ergens anders zoeken. Maar wordt daarmee de nood opgelost?

Wat zou er gebeurd zijn in Egypte, toen de nood steeds groter werd en er steeds meer tichelstenen moesten worden gemaakt en iemand had bedacht om stiekem een machine te ontwikkelen, die ’s nachts doorging met het maken van tichelstenen? Met andere woorden, als de nood draagbaar werd gemaakt? Dan zou het volk Israël nu nog in Egypte zitten! Maar omdat de nood steeds groter werd, kwam er een roepen tot God. En Hij hoorde! Ik ben bang dat we dat roepen uit de nood proberen te voorkomen. En dan is dat geen verwijt naar iemand of iets, maar een constatering, die ik vooral mijzelf aantrek. Ook ik probeer zo vaak weer een oplossing te zoeken. En dan beantwoord ik maar weer een vraag op Refoweb in de verwachting dat de Heere uitkomst zal geven. En toch moeten wij ook de hand aan de ploeg slaan. Ik ben het dan ook helemaal eens, dat ambtsdragers in gesprek moeten gaan met Jij daar! Vanuit de kerk(en) is dat niet te organiseren. Dus laat Jijdaar! een debatavond organiseren met ambtsdragers en daar kerkenraden voor uitnodigen. Laat op die avond Jijdaar de nood, die zij zien in de kerk, benoemen en laat een of meerdere predikanten hun nood beschrijven. Als hierdoor de nood onhoudbaar mag worden, dan gaat de Heere werken! Overigens heb ik het bestuur van Jij daar! gevraagd om een gesprek. Bid om de krachtige doorwerking van Gods Geest, zodat jongeren in de gemeente waartoe ze behoren gevoed worden door Woord en Geest en zich thuis mogen voelen.

Met hartelijke groet en Gode bevolen,
Ds. R. van de Kamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. van de Kamp

• Geboortedatum:
  26-09-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Inactief

62 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven