Vraag
Ik heb een vraag over gebed. Als ik wil gaan bidden, ga ik vaak lopen. Dan loop ik een uur buiten de bebouwde kom en dan bid ik. Mag dat, of moet je per se knielen? Ik doe het omdat ik me dan beter kan concentreren. Er staat ook ergens in Matt.: "Als u staat te bidden", etc... Ik weet niet of daar bedoeld wordt of je ook staand mag bidden of niet. Ik kniel maar heel weinig. Vaak zie je wel in de Bijbel dat mensen knielen.
Antwoord
Beste vragensteller,
De tekst die jij bedoelt over staande bidden (Matth. 6:5) daarin veroordeelt Jezus het staande bidden, omdat het voor de farizeeën een demonstratie van hun trots was, zelfs tijdens het gebed. Het gaat om de juiste houding van binnen. Daarom beveelt de Heere de binnenkamer aan. Daar ben je alleen en samen met God als het goed is. Staand bidden is niet verkeerd. De dominee bidt in de kerkdienst altijd staande en soms de mannen in de gemeente ook. Dan nog komt het op een innerlijk toegewijde houding aan. Staan kan wel meer concentratie geven.
Knielen verbeeldt de nederige houding voor God. Ook dan gaat het echter om de innerlijke gesteldheid. Ik vind het iets moois hebben als jij je afzondert in de natuur om met God te spreken. Neem je dan ook een Bijbel mee? Het gaat in het echte bidden om stil te zijn voor God en tot God Zie Psalm 62. De Heere geve je de gezegende gebedsgestalte, zowel van buiten als aan de binnenkant.
Groet en zegen,
Ds. H. H. Klomp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H.H. Klomp
- Geboortedatum:05-04-1949
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Met emeritaat sinds januari 2017.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Als ik in de natuur wandel, is het heerlijk om God te danken voor de schoonheid van Zijn schepping, maar ook als er zorgen zijn of verdriet, is wandelend bidden een bevrijding.
Knielend bidden doe ik ook, dat is voor mij persoonlijk een houding naar God die mijn plaats laat zien.
Gods zegen!
Ik heb dezelfde ervaring: Juist in de natuur voel ik me helemaal vrij en los van anderen, en kan ik beter contact met God hebben. En vaak is dat zelfs wandelend, ja. Noach wandelde met God, volgens mij is er niks mis mee als je dit ook letterlijk doet. Zelfs zonder Bijbel wandelen kan het toch Bijbels zijn. De vraag gaat over bidden in de vrije natuur, en dat is toch wat anders dan Bijbelstudie in de natuur?
Het feit dat deze vraag leeft, geeft eigenlijk aan dat we onbewust vaak denken dat God min of meer afgezonderd van ons dagelijkse leven is. Hoe pijnlijk eigenlijk. Als ik dan 's
avonds op mijn kniëen eindelijk tijd voor God heb, vind ik het vreemd dat ik geen contact met Hem kan krijgen. Althans zo zou het kunnen zijn.
Hoe meer ik God betrek in alle dagelijkse dingen, hoe gewoner het wordt om met God te spreken altijd en overal.
