Strijd in het geloof

Een tijd geleden ben ik tot geloof gekomen. God heeft naar me omgekeken en ik mag geloven dat Hij ook voor mijn zonden is gestorven aan het kruis en dat er voor mij vergeving van zonden mogelijk is. God schenkt het levende water, zodat wij nooit meer dorst hebben. Dat geeft een ontzettende vreugde en troost. Omdat ik weet dat er eeuwig leven is! Toch bekruipt me soms een angst. Dan ben ik bang om te sterven en bang dat ik het echte geloof toch niet heb. Maar als ik dan een Psalm luister voel ik me weer rustig. Maar is dat dan niet een gevoel wat ik mezelf aanpraat? In hoeverre heeft geloof met gevoel en emotie te maken? En is het normaal dat je bang bent om te sterven? Als je echt in God gelooft, heb je toch zekerheid dat je bij God mag leven straks?

Geloven is God voor waarachtig houden (Calvijn). In het geloof is ook geen twijfel, want het geloof is gegrond op heilsfeiten, op Gods beloften, die betrouwbaar zijn. Maar de gelovige kent wel de strijd in het geloof. Er zijn aanvechtingen, zoals je daarover schrijft. Maar de zekerheid van de zaligheid ligt niet in de mens, zelfs niet in zijn geloof, maar in Christus alleen. Daarom kan het geloof ook niet rusten op ons gevoel, want dat is zo wisselend. Het blijft een levensles, die wij (net als Thomas) steeds weer moeten leren: niet zien en toch geloven.

Dat een mens bang voor de dood kan zijn, is heel natuurlijk. Paulus zegt echter: het leven is mij Christus en het sterven gewin (Filipp. 1:21). En hij heeft ernaar verlangd, niet naar de dood, maar om met Christus te zijn, dat is zeer verre het beste (Filipp 1:23). Maar na de dood is 't leven mij bereid, God neemt mij op in Zijne heerlijkheid (Psalm 49:6, ber.). Op een grafsteen in Bilthoven las ik: wij sterven naar het leven toe. De overdenking daarvan geeft dat de Bruid  (de gemeente) meer en meer gaat verlangen naar de Bruidegom (Christus). Ondertussen moeten wij niet staren op de echtheid van ons geloof. Emotie is geen geloof. Maar geloof is er niet zonder gevoel of emotie. We mogen niet rusten op een "tekst of een versje", dat is Christus niet. Maar we moeten zien op het volbrachte werk van Christus. Een uitspraak om te onthouden: Mijn geloof maakt dat niet waar, maar het is waar, en dat geloof ik. In Hem ligt ons leven. Geborgen in Hem: dan jaagt de dood geen angst meer aan, want alles, alles is voldaan. Hoewel dit wel bestreden kan worden. Maar: zie op de overste Leidsman en Voleinder van het geloof (Hebr. 12:2,3).

Ds. W. C. Meeuse