Drie vriendinnen

Hoe noodzakelijk is het voor een vriendschap tussen drie jonge vrouwen om alles (en dan ook echt alles) met elkaar te moeten delen? Wij hebben onze vriendschap gesloten op het mbo en tijden lang ging dit prima, totdat de een zich wat terugtrok en een persoonlijke worsteling had rondom haar geloof. Daarna kwam ik zelf in een moeilijke periode terecht wat persoonlijke omstandigheden betreft. Hierna gingen wij op stage en spraken we elkaar steeds minder vaak. De vriendschap is eigenlijk weg, hoewel er heel lang van alledrie een wens is geweest dat het weer goed zou worden. Zelf ervaar ik met alle twee een soort blokkade wanneer ik hen ontmoet, alsof er een grote muur tussen ons in staat. We kunnen nauwelijks een onderwerp vinden om over te praten en als we een gesprek hebben, gaat het maar moeizaam. De eerste vriendin heeft laatst het contact verbroken en wilde een einde aan de vriendschap maken, met als reden dat het toch niet gaat. Ik ben hier akkoord mee gegaan (weigeren heeft toch geen nut), maar het doet me ontzettend zeer. Mede doordat ik in een goed gesprek laatst met de andere vriendin te weten kwam dat zij tweeën eigenlijk mij de schuld geven van onze kapotte vriendschap. Ik had me meer moeten uiten in tijden dat ik het moeilijk had en hen niet in het duister moeten laten rondtasten. Ik ben hier best van geschrokken, want ik ben me van mijn kant juist bewust van het feit dat ik er alles aan heb gedaan om het zo fijn en open mogelijk te houden met hen, maar heb hen ook herhaaldelijk gezegd dat ik de oorzaak van de moeilijkheden niet kan vertellen en heb daar respect voor gevraagd. Het was en is ook echt niet mogelijk om anderen hierbij te betrekken! Ondanks dat goede gesprek is er niets verbeterd en spreek ik vriendin 1 nooit meer en vriendin 2 af en toe en heel moeizaam, als een soort moeten. Het doet pijn bij mij, want ik vind ze allebei leuke meiden en zou het jammer vinden als we op deze manier uit elkaar moeten gaan, mede doordat het tussen vriendin 1 en 2 wel goed gaat! Is er iets wat ik kan doen om deze situatie te verbeteren? Ik weet het echt niet meer. De periode waarin zich dit afspeelt is al zo'n 2 a 3 jaar.

Beste…,

Relaties zijn soms maar wat ingewikkeld, vind je niet?

Je stelt eigenlijk twee vragen: Ten eerste of ik van mening ben dat het noodzakelijk is dat je in een vriendschap alles met elkaar deelt. En ik denk dat je hoopt dat ik daar op ontkennend zal antwoorden, aangezien dat ook jouw mening is. Jij vindt dat het onmogelijk is om anderen te betrekken bij de moeilijkheden die je had. Maar is dat ook echt zo? Het is jouw overtuiging, maar de vraag is of het ook wijs is dat je zo handelde. Je hebt respect gevraagd voor dit standpunt bij je vriendinnen –en dan kun je als vriendin natuurlijk ook geen kant meer op– maar heb je ook begrip geproefd? Heb je wel zoveel prijs gegeven dat de anderen begrip voor je kunnen opbrengen, of heb je door je handelwijze hen van je vervreemd? Dat laatste zou zomaar kunnen.

Kijk, je hoort mij niet zeggen dat je verplicht bent om in een vriendschap werkelijk alles met elkaar te delen, als je maar wel begrijpt waar de ander mee bezig is. En anderzijds is het wel teken van een gezonde vriendschap dat je ernaar verlangt om dat wat groot en belangrijk is voor jou met de anderen te delen. Wat heeft gemaakt dat dit verlangen bij jou niet aanwezig was? Ik vind het belangrijk dat er in een vriendschap wederzijds vertrouwen is en dat blijkt bij jullie niet het geval te zijn. Wat daarvan de oorzaak is, kan ik zo van een afstand niet beoordelen; daarvoor weet ik te weinig van de situatie af.

De tweede vraag is hoe het nu verder moet met jullie contact. Wat wil je nog met die twee? Als ik het even scherp mag formuleren: verlang je naar de vriendschap of wil je gelijk krijgen? Of is er iets wat er tussen in zit? Als je werkelijk graag de vriendschap terug wilt, is het maar de vraag of dat nog kan. Want willen de andere twee dat ook? Als ik jou was zou ik proberen dat in een open gesprek aan de orde te stellen. Wat wil ieder van jullie met het contact dat er was en wat verwachten jullie nu van elkaar? Willen jullie nog verder met elkaar en zo ja: hoe dan?

En tja, wat jij in de tussentijd kunt doen, is proberen een vriendin te zijn en als je daarmee het verlangen bij de anderen weet op te wekken om wederzijdsheid aan te brengen, is dat prachtig natuurlijk. Maar als de andere twee eigenlijk niet meer verder willen op het niveau zoals dat vroeger was, kun je dat helaas niet afdwingen; dat zul je dan moeten accepteren.

Maar er zijn vast zoveel meer mensen die God op je weg plaatst en voor wie jij van betekenis kunt zijn. Als je vanuit die gedachte leeft en handelt, kunnen er op relationeel gebied nog vele prachtige dingen gebeuren in je leven! Geniet daarvan!

Drs. Els J. van Dijk

Dit artikel is beantwoord door

drs. E.J. (Els) van Dijk

• Geboortedatum:
  28-01-1956
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

207 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven