Vraag
Mijn zusje heeft overspel gepleegd en is inmiddels gescheiden van haar man. Nu ze officieel gescheiden is, wil ze opnieuw trouwen met de man waarmee ze overspel gepleegd heeft. Tot deze tijd woonden ze (al twee jaar) samen. Het huwelijk zal niet kerkelijk bevestigd worden, daar ze onder censuur staan. De huwelijksvoltrekking zal in zeer besloten kring plaatsvinden. Wij zijn uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn. Hoe moet/kan je hier bijbels gezien mee omgaan? We kunnen niet oprecht blij zijn voor hen, maar we sluiten een deur als we hier niet naar toe gaan.
Antwoord
Ik heb in mijn leven geleerd dat God het hart oordeelt en niet de mens. Wij moeten voor elkaar bidden, daar waar het misgaat. Je zus vraagt niet van jullie of jullie oprecht blij zijn, maar ze vraagt om jullie aanwezigheid. En wat voor een christen zijn wij als wij alleen in voorspoed voor die ander klaarstaan: doen ook de tollenaars niet hetzelfde, zegt de Heere Jezus in Mat. 5:47.
Ja, natuurlijk pleegt zij overspel elke keer als zij gemeenschap met haar man heeft, maar dat is een zaak tussen haar en de Heere en wie zonder zonde is die werpe de eerste steen. Geopenbaarde zonden zijn niet erger dan verborgen zonden!
Zij vraagt liefde van jou/jullie. Ze vraagt steun! Zou Christus het hier laten afweten? Daar geloof ik niets van! Dan zou Hij ook geen omgang hebben gehad met hoeren en tollenaren. Dan zou het grootste gebod ook niet de liefde zijn. Niet om alles onder de mantel der liefde te bedekken, maar wel om de deur voor hen open te houden en in gesprek met elkaar te blijven. Want op lijdenstijd en jammerdal, volgt Pasen en de eeuwige Sabbatdag voor al Gods kinderen, ook voor degenen, die als David, de fout in gingen of gaan: "een man naar Mijn hart, die al Mijn wil zal doen" (Hand.13:22). "En hij deed dat recht was in de ogen des HEEREN, en wandelde in de wegen van zijn vader David" (2 Kron. 34:2).
Natuurlijk wijst de Heere de zonden van je zus af: "Ga heen en zondig niet meer" (Joh.8:11), maar daarmee wijst Hij je zus en ons zondaren niet af, (als hadden we nooit zonde gehad nog gedaan) zoals Hij jou en je man ook niet afwijst. Anders heeft Christus voor niets geleden in Zijn leven op aarde. En is Zijn kruis slechts een leeg teken geworden. We moeten niet worden als de jongste of de oudste zoon in de gelijkenis van de verloren zoon, maar we moeten worden als de vader.
Ga dan naar haar toe en zeg tegen haar: "de liefde van Christus dringt mij", dat noem ik goddelijke liefde, omdat ze door de Heilige Geest gewerkt wordt in al de Zijnen. Ik wijs wat je doet af, maar ik kan jou niet afwijzen. Het dilemma van de zonde kunnen wij niet oplossen. We kunnen er slechts om huilen en door onze tranen heen zien op het kruis. Heel veel wijsheid en liefde toegewenst.
Ds. J. Hoekman
Dit artikel is beantwoord door
drs. J. Hoekman
- Geboortedatum:27-01-1962
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Urk
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik ken van dichtbij ook zo'n situatie alleen ging de man vreemd en is de man met zijn minares getrouwd onder het mom van dit is Gods weg in mijn leven...dat zijn exvrouw en kinderen nu ontzettend beschadigd achter blijven kan naar mijn idee nooit Gods wil zijn...de Heere is toch heel duidelijk in Zijn Woord wbt hertrouwen na overspel..
moeten we dan zonden bedekken onder de mantel der liefde en is het dan de bedoeling om hier in mee te gaan? Ik heb wel eens gehoord dat je dan ook zondigt en zonde in stand houd?
Dank u.
En door er naar toe te gaan wil nog niet zeggen dat je hiermee ook gelijk je goedkeuring eraan geeft. Heeft de Heere Jezus niet zelf het voorbeeld gegeven door in de huizen te gaan van hoeren en tollenaren
Laat weten hoe moeilijk het voor je is om er te zijn zonder dat vingertje weer op te heffen.
Hier komt het op praktijk aan van een Christen > God lief te hebben boven alles en je naaste als jezelf.
Sterkte aan hen die in zo'n situatie zitten, want ook de buitenwacht heeft zijn oordeel al weer klaar als je wel gaat
Je twijfels en moeite begrijp ik ontzettend goed. Maar zoals ds. Hoekman al schrijft, wij mogen wel de zonden afkeuren, maar niet de zondaar.
Ik heb dat wel gedaan. Ik heb mijn eigen vriendin laten vallen omdat ze willens en wetens doorging met overspel. Het resulteerde in een scheiding, en in een nieuw huwelijk.
Wat ik vroeger nooit deed, dan rende ik weg voor moeilijke situatie's, deed ik nu wel; ik waarschuwde haar in liefde. Maar ze had (en wilde niet hebben) geen oren om naar mij te horen. Dus brak ik met haar. Maar ik heb er geen vrede over kunnen krijgen, want pas toen ging ik zo enorm veel zonde van overspel bij mij zelf ontdekken. In geestelijk opzicht. En uiteindelijk heb ik weer contact met haar opgenomen. En ze heeft me zo nodig (en ik haar niet minder). Want langzaam aan kwam bij haar de ontdekking van alles wat ze gedaan heeft. Dat heb ik gehoopt (en zo ik bidden kan, om gebeden), dat ze haar eigen verkeerde dingen mocht in gaan zien en belijden. Ik ben niet beter dan haar. Ik mag vaak nog onder haar bukken.
Het is je zusje, een bloedband die jij niet bedacht hebt. Ik heb ook zussen, ik weet hoe moeilijk situaties kunnen zijn. Toch zijn we naast elkaar geplaatst.
Anderzijds als je het niet op kunt brengen om naar de huwelijksvoltrekking te gaan is dat ook heel begrijpelijk. Je zusje zal dit toch ook moeten begrijpen. (als je het maar niet voor mensenpraat laat, maar vanuit je overtuiging) maar, lieve zus, praat er dan van te voren over met je zusje, vanuit de liefde van je hart. Maak alles bespreekbaar, want dat hebben we nodig, openheid.
Heel veel sterkte !!
Laurie
Ik heb van te voren duidelijk aangegeven dat ik er moeite mee had, zowel gevoelsmatig als kind maar ook zeker vanwege wat God in de bijbel tot ons zegt.
Zij wist van te voren dat ik aanwezig was omdat ik van haar houd maar niet omdat ik met het huwelijk zo blij en gelukkig was, en ik geloof achteraf dat dit wel de beste keuze is geweest.
Misschien dat je dit ook zo tegenover je zusje kan zeggen en toch kan gaan omdat het je zusje is?
Ik heb van te voren duidelijk aangegeven dat ik er moeite mee had, zowel gevoelsmatig als kind maar ook zeker vanwege wat God in de bijbel tot ons zegt.
Zij wist van te voren dat ik aanwezig was omdat ik van haar houd maar niet omdat ik met het huwelijk zo blij en gelukkig was, en ik geloof achteraf dat dit wel de beste keuze is geweest.
Misschien dat je dit ook zo tegenover je zusje kan zeggen en toch kan gaan omdat het je zusje is?
-Omdat ze niet naar een trouwerij willen, waar ze het niet mee eens zijn;
-omdat ze niet naar de crematie van de buurman willen;
-omdat ze weigeren op visite te gaan, als de vrouw des huizes een broek draagt;
-omdat ze weigeren naar een doop door onderdompeling te gaan.
-omdat ze weigeren naar de receptie te gaan van een familielid of iemand anders, omdat dat op zondag is of
omdat het in een hotel wordt gehouden:
-niet naar een verjaardag willen omdat daar populaire muziek wordt gedraaid.
Er zullen vast en zeker nog meer voorbeelden zijn.
Dat voorbeeld van Jezeus en de hoeren en tollenaars vind ik een prachtig voorbeeld. Een prachtig voorbeeld voor ons. Velen van ons gaan nog steeds die huizen voorbij.
