Dood van binnen

Ds. H. Veldhuizen / 6 reacties

17-03-2012, 15:51

Vraag

Ik leef nog, maar van binnen ben ik dood. Het is zo eng om niet meer bang te zijn om echt dood te gaan. Als God echt bestaat, en als jullie nog iets voor me willen betekenen, wilt u dan alstublieft een keertje voor me bidden? Ik kan het niet meer en ik kan ook niet meer geloven.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vriend of vriendin,

Je vraagt of ik een keertje voor je wil bidden. En uit wat je daarbij zegt blijkt dat je het verschrikkelijk moeilijk hebt. Waarom weet ik niet; dat schrijf je er niet bij. Is je iets heel ergs overkomen? Is het leven verschrikkelijk moeilijk voor je? Ben je vastgelopen? Heeft iemand of verschillende iemanden je wat aangedaan? In ieder geval is je vertrouwen in God weg. Je kunt niet meer bidden en niet meer geloven, schrijf je. Nu, ik heb voor je gebeden en zal voor je bidden. En er zullen vast ook wel andere mensen zijn die voor je bidden, mensen die je kennen, en die al of niet van je omstandigheden weten.

Toch zou ik ook nog iets anders tegen je willen zeggen. Je begint je vraag met: "Ik leef nog, maar van binnen ben ik dood." Weet je waar ik aan gedacht heb toen ik dat las? Aan bomen in de winter. Die bomen leven ook nog, maar ze lijken dood. Je weet het wel, kijk maar naar buiten: ze staan er zo doods bij. Maar toch zit er leven in. Hier en daar zie je een boom al een beetje tot leven komen en over een paar weken zie je het bij bijna alle bomen. Ik denk dat, als een boom zou kunnen praten, hij in de winter hetzelfde zou kunnen zeggen als jij: "Ik leef nog, maar van binnen ben ik dood." Alleen zou ik dan tegen die boom zeggen: nee, je bent niet dood, je lijkt dood, maar je komt, als God je spaart, weer tot leven.

Weet je, beste vriend(in), zoals jij je voelt, is aan de ene kant best te begrijpen. Ik zou tegen je kunnen zeggen: denk eens aan mensen die het slachtoffer zijn van mishandelingen, van martelingen, aan oorlogsslachtoffers of aan mensen die door andere omstandigheden verschrikkelijk moeten lijden. Maar toch doe ik dat niet. Ik zou liever tegen je willen zeggen: weet je waar we zulke gevoelens als jij hebt ook kunnen vinden? In sommige psalmen. Bij psalmdichters die om de een of andere reden in de knoop zitten en het niet meer weten, zich van God verlaten voelen en net zoals jij zeggen: is er wel een God, ik kan niet meer geloven, God is voor mij weg. Ik noem twee voorbeelden, die voor jou van veel betekenis kunnen zijn. Het eerste voorbeeld is Psalm 22, nota bene van de vrome koning David! Hij begint met: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten en bent U ver van mijn verlossing en van mijn brullen?" Is dat niet iets wat heel dicht bij jou staat? En als je dan verder leest (Ik ken je omstandigheden niet, maar toch:) zie je nog veel meer wat voor jou herkenbaar zou kunnen zijn. Maar hij komt er bovenuit. Dat duurt wel een hele tijd, want het is een lange psalm. Toch komt hij er bovenuit en ziet hij God weer, of beter: hij ziet dat God hèm zag, dat God hem niét verlaten had, maar er voor hem wàs. Zou dat ook voor jou niet kunnen gelden, beste vriend(in)? En, dat weet je vast wel: deze psalm doet ook heel erg denken aan Jezus, Zijn lijden en sterven. Ook Hij heeft het, aan het kruis, geroepen: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten." "Opdat wij nooit van God verlaten zullen worden", zegt het Avondmaalsformulier. Probeer, beste vriend(in) te denken aan Jezus, probeer je aan Hem over te geven, je op Hem, hoe je je ook voelt en wat er ook met je is gebeurd, te verlaten.

Het tweede voorbeeld is Psalm 42, en daar neem ik Psalm 43 bij, want die twee psalmen horen bij elkaar. In die beide psalmen lees je vier keer "waarom". En je leest "Waarom vergeet U mij?", ja zelfs "Waarom verstóót U mij?" En: mensen zeggen tegen hem, net zoals, denk ik, binnenpraters tegen jou zeggen: "Waar is je God?" Wat heeft de dichter het verschrikkelijk moeilijk: hij proeft dag en nacht tranen, alle golven en baren zijn over hem heengegaan, enz. Maar hij komt er bovenuit. Hoe? Door op God te hopen! Of beter: door drie keer (2 x in Psalm 42 en 1 x in Psalm 43) tegen zichzelf (zijn ziel) te zeggen: "Hoop op God."
 
Ben ik nu aan het preken, beste vriend(in)? Nee. Ik bedoel alleen tegen je te zeggen, dat wat bij jou is zelfs bij vrome psalmdichters het geval is. Maar: hoe donker ook de weg is, hoe vèr God weg lijkt, Hij ís er. Wat zou er anders voor je overblijven? Denk aan die andere psalm, ook van David, Psalm 27, ik zeg het met mijn eigen woorden: "…O, als ik toch niet geloofde dat God er voor mij is en ik het goede van de Heere niet zou zien in mijn leven… er zou niks van mij overblijven" (vers 13). En dan gaat de psalm verder, ik zeg het weer met eigen woorden: "Wees sterk, God is er, verwacht het van de Heere, Hij wil je sterkte geven."

Wat ik ook zou willen zeggen, beste vriend(in): is er niet iemand, of verschillende 'iemanden', die je in vertrouwen kunt nemen, en die ook voor en eventueel mèt je willen bidden? Mensen die je kennen en van je weten kunnen misschien nog veel gerichter voor je bidden. Ik denk bijvoorbeeld aan iemand van de gemeente waartoe je behoort. Nog eens: ik bid voor je. En ik hoop dat ik je wat geholpen heb. God, die er ís, ook voor jóu, sterke je. Hij is altijd nog, ook nu: Israëls God, die krachten geeft, van Wie het volk (en veel andere mensen) zijn sterkte heeft (Psalm 68:17 berijmd).

Ds. H. Veldhuizen

Ds. H. Veldhuizen

Ds. H. Veldhuizen

  • Geboortedatum:
    02-01-1938
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Wapenveld
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:
    Emeritus

Tags in dit artikel:

doodtraumawaarom
6 reacties
Catherine
17-03-2012 / 16:33
Wat een prachtig en bemoedigend antwoord dominee! Ik, struikje in de verdrukking, heb het met tranen in mijn ogen gelezen. Ik hoop dat nog vele bomen zullen volgen!
Vraagsteller: wanneer je te moe en moedeloos bent om te bidden, weet dan dat er anderen voor je zullen bidden! Veel moed en sterkte gewenst.
jheemskerk
18-03-2012 / 18:16
Beste vriendin, het niet meer geloven of het niet meer kunnen geloven daar zit wel een verschil in. Er moet iets gebeurt zijn in je leven dat heel ingrijpend is en waardoor je uit evenwicht bent geraakt. Als je geholpen wilt worden door iemand moet je wel de reden van deze kreet zeggen! Als ik naar binnen kijkt van mijn leven , zie ik ook een leeg gat en de liefde waar iedereen overpraat is in mij niet aanwezig. ZOEK IEMAND OP en zijn echt mensen die je willen helpen. Al voel het geloof niet, het geloof zit in een heel klein hokje er in je lichaam. Het is zo klein dat je denkt dat je denkt dat het niet aanwezig is. Ik zal voor je bidden natuurlijk doe ik dat. Doe mij een plezier ga naar iemand toe, die je nog kan vertrouwen.

heel veel sterkte en de zegen van de Here
JHK
mmmm
18-03-2012 / 18:33
Beste...,
Ik krijg sterk het gevoel dat er meer aan de hand is.
''Ik leef nog, maar van binnen ben ik dood." En: Angst dat je niet bang bent voor de dood.
Mogelijk ben je een depressie aan het ontwikkelen. Praat over je gevoel/ of juist geen gevoel en schakel hulp in van een deskundige!
43843
19-03-2012 / 10:09
Inderdaad, wat een prachtig antwoord van ds. Veldhuizen. Vraagsteller ook ik heb voor je gebeden, je nood bij de Heere gebracht, je in Zijn handen gelegd, ik hoop zo dat je in Jezus Christus Zijn liefde en hulp zult ontvangen. Dat je Jezus stem mag horen: 'Ik heb voor je gebeden, dat je geloof niet ophoude....' Lukas 22:32a. Hartelijke groet en probeer aan heet werk te gaan met bovenstaande reactie's.
Daniel
19-03-2012 / 17:00
@mmmm ben het wel met je eens, al denk ik dat er van een een stevige depressie al sprake is.
Dit is een schreeuw om hulp.

Vraagsteller zoek hulp en niet alleen bij ouderlingen en de dominee.
Die kunnen je wel ondersteunen, maar er is meer nodig
Ik wens u alle sterkte en hoop dat uw omgeving uw signalen opvangt en er iets mee doet.
rian2
22-03-2012 / 21:42
Ik zal voor je bidden!
Vlucht tot Hem, Hij zal jou niet laten gaan, Hij zal jouw helpen.
HIj zegt het zelf wie tot Mij komt zal ik niet uitwerpen, Hij kan alles maar niet liegen.
Hoe donker dan ook je weg mag wezen, Hij is bij je !!

Terug in de tijd

Aangezien ik niet vaak de kans heb om met gelovigen te spreken over onderwerpen die me dwars zitten wil ik het volgende aan u voorleggen. Ik heb dagelijks een innerlijke strijd over normen en waarden ...
1 reactie
17-03-2017
Pas had ik een discussie met een vriendin. Hierin gaf zij aan dat als je naar de hel gaat, God ook daar nog bij je is omdat je altijd naar de kerk gegaan bent en je er zelf niets aan kunt doen of je w...
Geen reacties
17-03-2005
Wanneer kan je zeker weten of je kan verloven?
Geen reacties
17-03-2008
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering