Opzien tegen stage

Binnenkort moet ik stage gaan lopen, maar ik kijk hier ontzettend tegenop. Regelmatig heb ik behoorlijk last van faalangst. Als ik aan mijn stage denk wordt dat alleen maar heftiger. Ik geef mijzelf niet de kans om fouten te maken, maar wil alles gelijk goed doen. Mijn stagebegeleider is behoorlijk recht door zee en zet je al gauw voor het blok. Hier word ik erg onzeker van. Dit beïnvloedt mijn handelen, waar ik erg van baal. Ik wil graag iets leren, maar ik denk dat het zo niet gaat lukken als ik zo negatief blijf denken. Ik wil er voor gaan, maar het lukt niet. Doordat ik er zo naar kijk wordt mijn stage al bijna onmogelijk. Heeft iemand tips hoe ik hier anders mee om kan gaan?

Beste vragensteller/-ster,
 
Als ik je vraag goed begrijp, spelen er twee problemen. In de eerste plaats geef je zelf aan dat je last hebt van faalangst. In de tweede plaats dat je onzeker wordt van de manier, waarop jouw stagebegeleider jou benadert.
 
Om met het laatste te beginnen; ik weet niet precies wat je bedoelt met …zet je al gauw voor het blok… Bedoel je hiermee dat hij duidelijke verwachtingen van je heeft? En dat je dit onzeker maakt, omdat je bang bent dat je er niet aan kunt voldoen? Als je een goede stagebegeleider hebt, zal hij of zij willen dat jij veel leert. Daarom is het goed met de stagebegeleider zelf in gesprek te gaan en eerlijk aan te geven waar je in zijn of haar begeleiding tegenaan loopt of waar moeilijkheden voor jou liggen in de wijze van begeleiding. Anders blijven dingen onderhuids broeien en dat is niet goed: kortom, ga met de stagebegeleider in gesprek en geef aan dat je vooral veel wilt leren, maar onzeker kunt worden van kritiek (ik denk dat dit een punt is waar het om draait).
 
Wat betreft de faalangst kun je het beste hulp proberen te zoeken, als je denkt dat dit echt onoverkomelijk is voor jou. Het lijkt me dat er best wel dingen te vinden zijn, hetzij via school, hetzij via een boek, die jou inzicht kunnen geven in hoe je moet handelen.

Ik zelf zou je willen meegeven dat je stage loopt omdat je iets moet leren: dat is dus het doel. En je leert door dingen te vragen en door dingen wel eens fout te doen. Het kan je helpen als je voor jezelf helder weet te maken wat de waarde is van kritiek die je krijgt of een fout die je maakt: kritiek is niet bedoeld om af te breken, maar om op te bouwen: een fout mag je maken zodat je de volgende keer deze fout niet meer maakt. Prent dat in je hoofd.
 
Als je met je begeleider spreekt, kun je ook eerlijk vragen hoe hij of zij dingen ziet: als fouten die je mag maken of als fouten die je eigenlijk niet had mogen maken. Die laatste kunnen ook voorkomen, maar moeten je altijd stimuleren om het de volgende keer niet weer te doen. Je zult voor jezelf moeten loskomen van de grondgedachte dat je alles in één keer goed moet doen. Als dat zo is, waar loop je dan nog stage voor en heb je nog een begeleider voor: die zijn dan volkomen overbodig.
Accepteer en leer van je fouten, zou ik je willen meegeven in nauw overleg met je stagebegeleider.
 
Ik hoop dat je zo wat geholpen bent,
M. W. Muilwijk

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.W. Muilwijk

• Geboortedatum:
  23-12-1980
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Aalst
• Status:
  Actief

143 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven