Vraag
Ik zit in een moeilijke situatie. Via via hoorde ik dat er twee personen zijn die moeite hebben met mijn avondmaalsgang en daarom zelf afblijven. Die personen staan redelijk dicht bij mij, maar toch vinden ze het blijkbaar moeilijk om hierover rechtstreeks met mij te spreken. Op vragen van mijn kant hoor ik alleen dat er niets is, maar toch word ik verder door hun vaak genegeerd (niet groeten, geen reactie op mail, enz). Ikzelf kan echt niet bedenken wat ik gedaan zou kunnen hebben wat hun tot het afblijven en deze praatjes (ze praten er wel met anderen over) brengt. Omdat zij mij het niet willen/kunnen (?) vertellen, heb ik aan diegene die het mij vertelde -en aan anderen die hen en mij goed kennen- gevraagd of zij gemerkt hebben wat ik gedaan zou kunnen hebben, maar ook zij weten het niet. Het enige wat ik te horen krijg is dat ze niet aangaan omdat ik aanga aan het Avondmaal. Hier word ik zo ontzettend verdrietig van. In de week van voorbereiding (en daarvoor) wil ik naar God toe kunnen belijden dat ik iedereen recht in de ogen kan kijken. Ik kan ook nu met 100 procent zekerheid zeggen dat ik iedereen recht in de ogen aan kan kijken, maar deze hele situatie maakt mij onzeker. Moet ik mij de zegen van het Avondmaal laten ontnemen door hen? Het doet zo ontzettend veel pijn dat ik blijkbaar de reden voor anderen ben om zich die zegen te onthouden. Nu kan ik natuurlijk denken dat hen die zegen weinig waard is (want als het ze veel waard zou zijn dan waren ze wel komen praten), maar daarmee richt ik de blik van mij af en dat wil ik niet. Juist het zelfonderzoek is mij al zo vaak tot grote zegen geweest en heeft veel aan het licht gebracht. Ik kan ten volle belijden dat Jezus Christus voor mijn zonden geleden heeft, de dood voor mij heeft overwonnen en dat Hij nu voor mij bid aan de rechterhand van Zijn en mijn Vader. Alleen door die zekerheid kan ik komen tot Zijn tafel. Dat weten de betreffende mensen ook, hebben eerder ook de strijd bij mij gezien die er was in elke voorbereidingsweek, maar dan toch gebeurt dit... Heeft u voor adviezen hoe ik hiermee om moet gaan? Mag/kan dit mij tegenhouden om te gaan tot het Avondmaal? Ik bid er veel voor en dat geeft in zekere zin wel rust, maar toch blijft het knagen...
Antwoord
Beste vragensteller of -stelster,
Wat een onverkwikkelijke situatie. Als je een rein geweten voor God en de naaste hebt, is de gang naar het avondmaal open. Anderen hebben problemen met jouw avondmaalsgang, maar ze kunnen of willen je niet duidelijk maken waarom. Uit jouw verhaal begrijp ik dat je pogingen hebt ondernomen om in contact met deze personen te komen. Je krijgt echter nul op het rekest. Formeel gezien zou je daarom kunnen zeggen: het is niet jouw probleem, maar hun probleem. Daarmee ben jij echter niet af van de psychische druk en geestelijke strijd in de voorbereiding op het avondmaal. Wat ik je zou adviseren is contact op te nemen met je wijkouderling of predikant en hem jouw verhaal te doen. Ook in dezen is het bijbels verantwoord de weg te gaan die Matt. 18:15-20 ons wijst. Je bent nu op een punt aangekomen om het "aan de gemeente" te zeggen (vs. 17). Je maakt daarmee een privékwestie publiek, d.w.z. je deelt het probleem met de kerkenraad. Zij kunnen wellicht een gesprek arrangeren en –in het uiterste geval m.b.v. een mediator– pogen de onverkwikkelijke situatie te verbeteren. Veel sterkte!
Met pastorale groet,
Ds. A. A. F. van de Weg
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.A.F. van de Weg
- Geboortedatum:09-03-1984
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Apeldoorn
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
We leven in de genadetijd en daarom bestaat er uit genade een aanbod om deel te hebben aan het Lichaam van Jezus Christus. Genade is juist om niet en niets en het is vandaag ook voor jou beschikbaar. Tenminste als je hart aan Jezus geeft en erkent dat je een zondaar bent en dat Hij daarom je nieuwe Heer mag worden, omdat Hij een prijs betaald heeft, waar Hij jou voor heeft vrijgekocht.
Als je dat wilt en Hem aanneemt in je hart en gelooft in verlossing van jou zonden dan wordt Hij uit genade jou nieuwe HEER. Jezelf helemaal onder de modder gooien dat je niets kan of bent klopt niet want God heeft voor jou een bestemming (sp139) gemaakt en door Jezus Christus aan te nemen mag je gaan leven en wandelen als rechtvaardige door geloof in deze bestemming.
Niemand is waardig maar door genade mag je rechtvaardig verder. Hallelujah zeg ik dan maar
Ontleend aan het Avondmaal aan de Bijbel, maar met een geheel eigen inhoud en doel.
Daardoor ver, soms heel ver afstaand van het Avondmaal, zoals Jezus ons heeft geleerd.
Noet zijn gebroken Lichaam en zijn vergoten Bloed staan centraal, maar het doen en laten van de gemeenteleden.
Waarbij het soms gewoon is, dat gemeenteleden op elkaar dienen te letten of de ander wel zonder zonde is en aan het avondmaal kan gaan.
Het aangaan is soms een beloning voor goed gedrag of een beloning voor het goed afleggen van de cathechisatie.
Zoals ik bij een familielid las op het "diploma" (excusé le mot, maar zo kwam het bij mij over) las.
Maar ik reageerde omdat jij stelde dat als je het goed begreep er allemaal drempels, mitsen en maren in de weg staan waardoor het eerder een vloek is dan zegen
Dat is maar de vraag of ze door drempels, mitsen en maren worden "tegengehouden"...
Sterker volgen mij zijn deze hindernissen ook nauwelijks te nemen omdat we allemaal gediskwalificeerd zijn....
In de bijbel staat juist door deel te hebben aan zijn lichaam en bloed zal je gekwalificeerd zijn!
De vraag is volgens mij eerder: Waarom gaan mensen niet op een oproep/ aanbod in?
Elke week in de kerk zitten om vervolgens te zeggen dat je nog steeds je hart niet aan Jezus kan of wil geven heeft echt een oorzaak hoor...
Gelukkig hebben we een trouwe God die niet laat varen waaraan hij begint
Begrijp je wat ik bedoel?
De opmerking/reactie van @adriano313 geeft weer wat ik voel, maar dan als reactie: "Gelukkig hebben we een trouwe God die niet laat varen waaraan hij begint. Begrijp je wat ik bedoel?" Ik hoop voor je dat jij je vooringenomenheid niet aan anderen opdringt... Jouw idee/mening is van vele tientallen jaren geleden en voor mijn gevoel achterhaald...!
- 1
- 2
