Vraag
Sinds kort bid ik weer echt 's avond. Dus niet meer op de automatische piloot zonder aandacht. Maar ik loop tegen veel problemen aan. Ik bid wel om vergeving van mijn zonden, maar ik heb helemaal geen last van die zonden. Ik probeer ze wel zo min mogelijk te doen en daar ben ik eerder tevreden over, in plaats van verdrietig dat ik nog zoveel zonden doe. Verder is mijn gebed zo ik-gericht en niet oprecht. Wat moet ik hier nou mee/tegen doen? Je kunt niet zalig worden door goede werken, maar je moet toch de middelen gebruiken? Hoe moet ik dat zien? Ik voel me wel beter nu ik actiever bid en stille tijd houd. Verder, als ik de Bijbel met aandacht lees met de kanttekeningen er naast, snap ik er nog niets van. Wat kan ik dan lezen?
Antwoord
1. Ik zou je willen vragen: waarom bid je eigenlijk? Wat is de zin ervan voor jou? Ik bid om in contact te komen met mijn Heere, om mijn hart voor Hem uit te storten in dank en lof en zorg en belijdenis van schuld. Bidden is spreken met God. Als je vergeving van zonden wil ontvangen, moet je niet bidden, maar moet je ootmoedig je zonden aan God belijden (= opbiechten, eerlijk één voor één bij name noemen) en vervolgens je in geloof toevertrouwen aan Christus en Zijn verzoeningswerk. In die weg ontvang je vergeving van zonden zoals de heilige God dat zelf betuigt in 1 Johannes 1:7 en 9: "En het bloed van Jezus, Zijn Zoon reinigt ons van alle zonde... Als wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid."
2. Je kunt bidden tot je een ons weegt, maar je zult niet minder ik-gericht en niet meer oprecht worden: vergeving van zonden ontvang je alleen door de Heere Jezus en door het gelovig je toevertrouwen aan Hem, Handelingen 13:39. Door de werken van de wet wordt niemand behouden. Zelfs van het gebruiken van de middelen wordt niemand zalig. Slechts door de overgave van je hart aan de Middelaar, de Heere Jezus. Wie 40 jaar naar de kerk gaat en 40 jaar op zijn knieën bidt, gaat nog verloren als hij Christus niet omarmt!
3. Goede vriend, je zit er echt gewoon naast. Laat me je geestelijk mogen helpen door het zo te zeggen: De hoofdinhoud van het evangelie is niet: "doe dit en doe dat, werk en bid en gebruik de middelen", want dat is wet en geen evangelie. Wij kunnen alleen met onze zonden tot God gaan, wij hebben niets anders. Er wordt niets van de zondaar vereist, geen tranen, geen worstelingen, geen berouw. God gebiedt ons om Zijn Zoon onmiddellijk aan te nemen en Zijn evangelie te geloven.
4. Maar moet een mens dan niet éérst (!) aan zijn zonden ontdekt worden, moet hij niet eerst opgewekt worden om te bidden en de middelen te gebruiken en zo ernstig met de geestelijke dingen bezig te zijn? Moet hij niet éérst zijn zonden verlaten, berouw hebben, het hoofd op het blok leggen? En dan zeg ik: nee! Kenmerken worden zo vaak misbruikt omdat ze tussen je ziel en je Zaligmaker instaan! Geloof in Jezus Christus is je eerste plicht die je onmiddellijk behoort na te komen. Dat zegt God in 1 Johannes 3:23: "Dit is Zijn gebod, dat wij geloven in de naam van Zijn Zoon Jezus Christus." Niets minder kan God behagen.
5. Het is misleidend om een mens op te wekken om te bidden om geloof, want dan denkt hij door zijn bidden dichter bij de zaak zelf te komen. Zo is de mens bezig zichzelf overeind te houden.
6. Je kunt zelfs van je ernst, aandacht en (op)rechtheid je Christus maken. Je kunt je ernst gebruiken als een reden om Christus niet onmiddellijk aan te nemen. Je denkt dat je ernst je tot het geloof zal brengen, tenminste als je maar volhoudt en je oprechtheid echt genoeg is. Nee, je ernst is verkeerd gericht. Het is een ernst in het ongeloof dat je als vervanging gebruikt voor een ernst die gericht is op het eenvoudige geloof in Jezus.
O dat eenvoudige geloof is het enige middel dat ik je voorhoud. En dan gaat het niet om het geloof op zich, maar om Christus, het heerlijke Voorwerp van het geloof. Zet je onder een prediking waar Zijn Liefde en Genade wordt uitgestald, want dat is het middel dat de Heilige Geest gebruikt om jou als zondaar te lokken om tot Hem te komen. Daarom moet Christus centraal staan: niet het geloof op zich redt de ziel, maar de machtige Verlosser.
Zie naar het kruis, hoor Hem roepen: "Het is volbracht!" Het grote werk is gedaan, het bloed is vergoten, de losprijs is betaald. Zie op de wonden van Christus. Strek je lege hand uit tot Hem. Alleen de bevende hand op Zijn volkomen offer opent de weg tot jouw redding. Niet: "ik moet het" maar: "God doet het!" Niet DOEN (door jou), maar GEDAAN (door Hem)! Niet de offers die ik breng (zo min mogelijk zonden doen, actiever stille tijd houden),niet de tranen die ik pleng (verdriet over mijn zonden), nee schoon ik ganse nachten ween, kunnen redden Gij alleen!
God verwacht dat je met het werk van Christus voldaan bent en niet met je eigen werk. Dan ben je een gelovige. Het wezen van het geloof is dat we met het lam van God en Zijn zondendragend Werk tevreden zijn. Dan is God met jou tevreden. Een ander evangelie is er niet, en wie een andere evangelie brengt, is een dwaalleraar.
7. Ten slotte nog een praktische tip: Bijbellezen is ook een middel dat God geeft met de bedoeling om Hem in de Bijbel tegen te komen. Er zit een Man in de Schrift, de Man van smarten. Het grote doel van Bijbellezen is dat je door dat middel de Middelaar -Jezus Christus- leert vertrouwen met je hele hart. Hij Die jou met God verzoenen wil. Daartoe is Hij zo bekwaam en bereid. Het gaat erom dat je begrijpt wat je leest. Is de Bijbel met kanttekeningen te moeilijk. Dat pak je er een andere vertaling bij: de HSV bijvoorbeeld. Niks mis mee. Of een buitenlandse vertaling zoals een Engelse of een Afrikaanse vertaling. Schitterend en heel begrijpelijk. En mocht je dat nog niet snappen, dan lees je het eerst in de kinderbijbel en daarna in je eigen Bijbeltje. Waar een wil is, is een weg.
Ds. M. M van Campen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. M. van Campen
- Geboortedatum:02-03-1965
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Rotterdam-Zuid
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
En als gijlieden uw handen uitbreidt, verberg Ik mijne ogen voor u, OOK WANNEER GIJ HET GEBED VERMENIGVULDIGT, HOOT IK NIET WANT UW HANDEN ZIJN VOL BLOED
WAST U, REINIGT U, DOET DE BOOSHEID VAN UW HANDELINGEN VAN VOOR MIJN OGEN WEG, LAAT AF KWAAD TE DOEN
Leert goed doen, zoekt het recht, helpt de verdrukte, doet den wees recht, handelt de twistzaak van de weduwe.
Komt dan en laat ons samen rechten, spreekt de Heere; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen witter worden als sneeuw, al waren zij rood als karmozijn zij zullen worden als witte wol.
Indien gijlieden willig zijt en hoort, zo zult gij het goede van dit land eten.
maar indien gij weigert en wederspannig zijt, zo zult gij van het zwaard gegeten worden, wnat de mond des Heeren heeft het gesproken.
Ik zou deze dingen/problemen juist allemaal in gebed tegen God zeggen.
Ook al heb je het gevoel gedachteloos en ik-gericht te bidden zonder dat je je zonden voelt.
Ik vind het altijd zo bijzonder dat er in Romeinen 8: 26 staat:
" En desgelijks komt ook de Geest onze zwakheden mede te hulp; want wij weten niet, wat wij bidden zullen, gelijk het behoort, maar de Geest Zelf bidt voor ons met onuitsprekelijke zuchtingen. "
Ik weet niet of je deze tekst zomaar op jezelf kunt toepassen, maar het staat er wel!
Misschien helpt het om er een gewoonte van te maken om bidden niet alleen te bewaren voor 's avonds, maar het iets te laten zijn wat op elk moment van de dag kan doen. Als je ergens mee zit, je heb ruzie, bent iets kwijt, moet een keuze maken, bij alle dingen. Ook 's morgens, juist voor je dag begint.
Misschien helpt het je ook om voor het bijbellezen te bidden, korte gedeelten te nemen, met een 'makkelijk' bijbelboek te beginnen, en jezelf er vragen over te stellen.
Op die manier wordt Jes.1 nogal eens uitgelegd, ik hoop dat je het niet zo bedoeld maar het komt bij mij wel zo over.
In Jes.1 gaat over het erover dat Israël God verlaten heeft, over hun schuld en ontrouw terwijl ze intussen wel heel schijnheilig hun feestdagen hielden en hun offers offerden.
God wil hun offers niet als Israël het wangedrag niet wil opgeven, ze moeten kiezen wie ze dienen willen.
