Heere Jezus aangenomen

J.W.N. van Dooijeweert / 7 reacties

19-12-2011, 16:19

Vraag

Aan evangelist van Dooijenweert. Ik ben een gezegende jongeman van 21 jaar. Ruim een half jaar geleden heb ik op een avond heel bewust de Heere Jezus aangenomen en Hem gevraagd in mijn hart te komen... en Hij kwam!! Wat een wonder, wat een heerlijkheid! Hij bevestigde dit de volgende dagen met allerlei bijbelteksten. Maar ondanks dit alles was ik bang omdat ik iedere keer gekweld werd door gedachten dat ik Jezus echt niet zomaar kon aannemen.... Maar toch heb ik in de loop van dit jaar ook die twijfel overboord gegooid en gewoon geloofd dat ik een kind van God ben. Ik zie Hem in Zijn woord en kan me helemaal verlaten op Zijn woord. Ik vertrouw Hem zoals een kleuter op zijn papa vertrouwt. De hele dag is de Heere in mijn hoofd en ik denk bijna non-stop aan Hem. Hij is mijn leven, mijn voedsel, mijn toevlucht, mijn hoop. Ik vertel Hem alles, ook al mijn slechtigheid die ik iedere keer in mijn oude mens naar boven zie komen. Wat haat ik die oude mens en die satan die iedere keer met mijn gedachten aan de haal gaat. En daar gaat mijn vraag ook over. Ik kom uit een groot gezin dat kerkelijk reformatorisch is. Ik heb in de afgelopen jaren afstand gedaan (met stapjes en soms ook met veel pijn) van de reformatorische kerk. Ik merkte dat mijn ziel en mijn psyche gingen lijden onder de uitzichtloosheid van de prediking. Iedere keer werd me iets lekkers voor gehouden, maar zodra ik het wilde pakken kwam er een groot scala aan zaken die ik zou moeten kennen in mijn hart. Opmerkingen als: "Maar u moet eerst onder het recht van God door", "maar als een mens gaat willen dan komt hij erachter dat hij niet kan", "bent u al aan uzelf, uw zondigheid en uw onbekeerlijkheid ontdekt?'' Soms was de preek intens mooi als het over Christus ging en Zijn liefde en genade, maar het einde maakte alles weer kapot. Al mijn geloof en hartelijkheid werden verslonden. Hierdoor ben ik in een periode gekomen van een groot cynisme en ook verontwaardiging over sommige reformatorische leerstellingen (vooral dogmatiek en allerlei beschouwingen over bevindingen van Gods volk). Eigenlijk raakte het mijn hart en mijn psyche. Ik werd er echt gek van. Maar toch was er zo'n verlangen naar de Heere Jezus en alles wat bij Hem te verkrijgen is. In april kon ik niet meer anders en heb ik heel verstandelijk en eigenlijk zonder iets te voelen de stap gezet om bij Hem te willen horen. En nu heb ik door de loop van de tijd Hem meer leren kennen. Maar er is nog steeds veel zonde in mijn leven. Soms lijk ik bepaalde zonden (boezemzonden) rondom seksualiteit en ook rondom betweterigheid te kunnen overwinnen. Ik ervaar me er vrij van en kan weken wandelen in het Licht. De zonde lijkt me niet te kunnen raken. Maar dan opeens is daar het moment dat ik val. Haast onzichtbaar en geruisloos komt satan eraan, verleid me om zonde te doen, ik stem in en val. Daarna kan ik het niet laten naar de Heere te gaan en zoek ik Zijn genade weer op. Ik belijd mijn schuld (soms puur verstandelijk, maar soms ook gekweld door echt heftig schuldbesef, dat soms zo zwaar is dat ik het soms liever niet heb) en dan komt satan. Die fluistert me in dat in nooit volledig in de vrijheid zal komen te staan en dan ik toch niet sterk genoeg ben om (zelfs in Jezus' naam) staande te blijven. Mijn vraag is: hoe kom ik vrij van mijn boezemzonden? Hoe kan ik in de vrijheid staan een kind van God te zijn? Soms maakt alles me zo moedeloos dat satan zelfs influistert dat ik geen broeder van de Heere Jezus ben. Soms ben ik op een moment dat ik het bijna ga geloven... Kunt u me alstublieft wat helderheid geven in deze situatie? Ik heb voedsel nodig wat mij sterkt en als vermaning op z'n plek is, dan krijg ik dat ook graag. Als ik maar weer in de vrijheid kan staan in Hem. Ik wil niet meer twijfelen en tobben en iedere keer weer meegezogen worden in de kring van zonde en de moedeloosheid die satan me vervolgens influistert. Ik wil gewoon alleen maar leven met Hem... Maar hoe?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste broeder,

Er zijn een paar dingen waar jij speciaal tegenaan loopt: boezemzonde, er in vallen, door satan aangevallen worden. En dan natuurlijk het niet kunnen leven zoals je zou willen. Mijn lieve broeder, er is niemand die je van deze dingen af kan helpen. Het komt in de eerste plaats op jezelf aan. Je zou mij een groot plezier doen als je nu eerst, voor je verder leest, een paar verzen uit Openbaring gaat lezen. Het gaat om de volgende verzen: 2:7, 2:11, 2:17, 2:26, 3:5, 3:12, 3:21. Begrijp je waar ik heen wil?

Al die twijfels en stormen die er zijn in je leven roepen in de eerste plaats op om te strijden. Het gaat in de bovengenoemde teksten steeds over overwinnen. De conclusie is heel duidelijk: Zonder strijden kun je niet overwinnen. Begrijp me goed: met dit zinnetje ben ik er niet klaar mee. Wie van Gods kinderen zal zich niet herkennen in jouw geworstel. Het is de strijd van elke dag, elk uur, als het goed is.

Ik noem je in dit verband nog een paar teksten: "En ik bid u broeders, door onzen Heere Jezus Christus, en door de liefde van de Geest, dat gij met mij strijdt in de gebeden tot God voor mij" (Romeinen 15:30). "U groet Epafras, die uit de uwen is, een dienstknecht van Christus, te allen tijde strijdende voor u in de gebeden, opdat gij staan moogt volmaakt en volkomen in al den wil van God" (Colossenzen 4:12). "En het einde aller dingen is nabij; zijt dan nuchter, en waakt in de gebeden" (1 Petrus 4:7).  "Strijden", is strijden in gebed. Net zoals Jacob bij de Jabok in Genesis 32. Dat alleen geeft de kracht om staande te blijven.

Nog één tekst voeg ik er speciaal bij: "En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking van het brood, en in de gebeden" (Handelingen 2:42). De eerste gemeenten hadden het begrepen: Zonder strijd kom je nergens.

Is mijn zaligheid dan van mijzelf afhankelijk. Van mijn geworstel en geklaag? Nee, beslist niet, maar de Heere wil dat we naar Hem uitzien en opzien. En aan Hem ons leven toe  vertrouwen.
Ik ben blij met je geworstel. Het is in het geloof net als in de natuur. Een vis wil zwemmen. Hij kan niet zonder water. De omgang met de Heere is voor jou hetzelfde als het water voor de vis. Jij kunt zonder de Heere niet meer leven. Wat een wonder. Dan is er toch iets gebeurd in je leven. Want van nature houden we niet van de Heere. Alleen als Hij je hart inneemt, dan gaat het weer om Hem.

Nog iets anders: je boezenzonden maken geen zondaar van je… Maar omdat je zo zondig bent, zo’n zondige natuur hebt, ga je zondigen. Hoe meer je je vast wilt hechten aan Jezus, des te meer gaan je zonden pijn doen. Als je Jezus niet kent kun je wel eens spijt hebben over een bepaalde zonde, maar veel verder gaat het dan meestal niet. Maar als de Heiland in je hart Zijn intrek heeft genomen, dan doen de zonde zeer. Dan beseffen we ook pas dat onze (mijn) zonden Hem aan het kruis hebben gebracht. Broeder, worstel door. Hoe meer je bidt en leest in het Woord…. Hoe meer de zonden eronder komen. Zeker ook je boezemzonden. Wie volharden zal (in de kracht van de Heilige Geest) tot het einde, zal de kroon verwerven, zal de overwinning behalen over zonde, dood en hel.

Maar wat er wel bij hoort is: STOPPEN. Elke dag maar opnieuw besluiten: "Ik wil niet meer." Ik was zelf helemaal verslaafd aan roken. Ik leed er onder. Dat was toen mijn boezemzonde. Misschien wel vijf keer gestopt, (dacht ik…). Maar telkens zakte ik er opnieuw in terug. Maar toen, die ene keer, de laatste keer, toen ben ik echt gestopt. Definitief. Niet in eigen kracht, maar in de  kracht die ik van de Heere afsmeekte. Ik weet het wel: er zijn nog veel zwaarder boezemzonden te noemen dan roken, maar voor allemaal geldt hetzelfde: STOP ER MEE! Smeek de Heere om kracht en om de krachtige inwoning van Zijn Geest in je hart. Door die Geest geleid zal het zeker gelukken. Houdt aan! Grijpt moed! Uw hart zal vrolijk leven.

Kom er gerust nog eens op terug hoor, ik vind het moeilijk om je een echt afdoend antwoord te geven.

Broedergroeten en een welkom in de strijd,
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert

J.W.N. van Dooijeweert

J.W.N. van Dooijeweert

  • Geboortedatum:
    23-01-1938
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Waddinxveen
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Bekijk ook:

7 reacties
meizje
19-12-2011 / 17:32
Gaaf om te lezen dat er nog jongens van 21 zijn zoveel van de Heere Jezus houden en die willen vechten tegen de zonde!
Misschien helpt hierbij het boek 'Het gevecht van elke jonge man'
Roozemond
19-12-2011 / 19:29
Wat een liefdevol, bewogen antwoord!
plderoos
19-12-2011 / 20:37
Een kleine aanvulling. Het is inderdaad de strijd van je leven, daar weet ik alles van. Maar het punt is dat je eigendom van God bent. Dus je kunt wel twijfelen aan jezelf, maar God is al eeuwig betrouwbaar gebleken. Daar moet je dus je vertrouwen op stellen.

Die zonde zegt niet dat je geen kind van God zou zijn. Ik heb dezelfde strijd maar ik ben zeker weten een kind van God. Dat ben je namelijk als je gelooft dat Jezus voor ons uit de dood is opgewekt. Ook paulus, waarvan het mij wel duidelijk lijkt dat hij een kind van God is, beleeft exact hetzelfde als jij en ik. Niet wat ik wil doe ik, zegt hij, maar wat ik niet wil, dát doe ik. Maar zegt hij dan, als ik dat bij mijzelf opmerk dan doe ík het niet meer, maar de zonde die in mij woont. Als hij ons dat, geïnspireerd en wel, zo voorzegt, wie zijn wij dan om dat niet na te zeggen? Wij zondigen niet, dat doet de zonde die in ons woont.
adriano313
19-12-2011 / 22:47
Beste broeder, ter bemoediging

Wat een mooie getuigenis van het aannemen van Jezus door je hart open te stellen en Hem erin uit te nodigen…
Mag ik je “boezemzonden” ook gewoon werkingen van het vlees noemen? Zoals u misschien wel kent, leert de Bijbel dat een wedergeboren (1) Christen, zijn ‘vlees’ in de dood moet brengen. En dit in de dood brengen of afsterven is een dagelijkse strijd.

Hoe sterf je dan af aan je oude ‘vlees’
Je kan natuurlijk een mooie nette levens wandel er op proberen na te houden, maar geheid dat je ergens struikelt. Helemaal als het gaat om verborgen of gevoelige thema’s in je leven. Dat zijn de zwakke plekken waar de duisternis je direct probeert te laten struikelen.
(met rede, want het is net zo goed een tacticus en strateeg tegelijk). Het mooi is dat je vraag cruciaal is voor het verdere verloop van een bekeerde ziel. Waarom?

1 ter verduidelijking, als jij Jezus aangenomen hebt in je hart en je vraagt Hem ook Heer van je leven te worden, dan zal je getrokken worden uit de macht der duisternis tot Zijn koninkrijk van het licht. Dat heeft niets met eigen zaligmaking van doen, het is n.l een geestelijke gebeurtenis vanuit God. Het mooie is dat er op het zelfde moment ook een aantal dingen tegelijk gebeuren. Door de liefde van de H.Geest die als heel de tijd aan je trekt, keer je je af van de zonden (macht er achter) en kan je geloven, met je heel je binnenste, dat Jezus Christus voor jou zonden gestorven is. Dat er daardoor een verzoening komt. Al je zonden kan je bij hem brengen en er vergeving voor vragen. Het is een ontzettend mooie betekenis dat door zijn bloed alles gereinigd wordt. (noem het maar allemaal op, ook al ben je dagen bezig).

Tegelijk komt hierdoor onze ziel in vrede met God (Rom. 5:1) onze geest wordt levend gemaakt (Joh. 6:63a) (Efez. 2:1,5; Col. 2:13) ons lichaam wordt een tempel van de Heilige Geest.(1 Kor 6:19-20)

2. Door deze bekering wordt uw geest levend gemaakt. Dit is echter geen doop (vervulling) in de H.Geest! U ontvangt wel bij de bekering de H.Geest als onderpand(!) van de belofte. Als zegel. Daardoor kan je zeggen Abba Vader, door de H.Geest. Vanaf dat moment ben je verzegeld in de belofte, dat je een kind van God bent. Daar begint uw leven in de Geest en dat is de wereld van de H.Geest.

<b>*verwijderd door moderator; geen discussie over de doop op deze plaats*</b>

Tja je zal misschien denken wat dit allemaal te maken heeft met je vlees ... maar in alle vormen van geestelijke strijd is de H.Geest de enige helper die ook kan en zal helpen!
Want vlees (werkingen) kan eenvoudig niet met vlees bestreden worden. Geen verzegeling met de Geest betekent gewoon geen levende geest. Pas met een levende geest begint je leven als Christen. Dit is zo cruciaal voor het sterven van je vlees. Zonder levende geest woekeren de werkingen van het vlees gewoon door. En er komt ook geen moment dat je afsterft. Het gevolg is een traject eigen werken en jarenlang schuld en zonden voelen…

Het is namelijk alleen mogelijk (NB) dat vlees afsterft door de H.Geest! Zo ook jou “boezemzonden”. Als jij Jezus aangenomen hebt als Heer van je leven en je gelooft dat Hij de zoon van God is om jou zonden af te wassen dan deel jij in deze belofte en zal je verzegeld zijn aan de H.Geest. Hierdoor zal je kracht krijgen en zal je meer inzicht en wijsheid krijgen m.b.t. je eigen zondige vlees, in zondige levenspatronen, geheime zonden, etc. Dit moet opgeruimd worden, er moet schoon schip gemaakt worden en het kan zomaar eens zijn dat dit zelfs betrekking heeft op het geslacht waar jij uit voortkomt.
Want ook geestelijke beïnvloeding vanuit de duisternis kan in jou leven aanwezig zijn door toedoen van het 2e, 3e of 4e geslacht. Verstandig is om pastoraal hier hulp bij te zoeken als je er op een normale manier niet uit komt. Probeer hier niet zelf veel in te ontdekken, er zijn genoeg mensen die je hier op een juiste manier in kunnen helpen

Als alle zonden in je leven beleden zijn (bid of de H.Geest je ervan overtuigd of er nog zonden in je hart zijn die beleden moeten worden) en je hebt alles gereinigd (bloed van Jezus) dan blijft het leven door de Geest over…
Galaten 5 en romeinen 8 geven een duidelijke weergaven van een leven door de H.Geest.
Dit zal het antwoord zijn op je vraag om als Christen verder te leven. Denk niet gelijk als een heilig boontje, de een is wat sneller of sterker dan een ander om zich zaken eigen te maken. Hebt goede moed en vertrouwen en ga niet wankelen door strijd!
En als je valt, zorgt dat je zonden direct belijdt, Al heb je de vreselijkste misstap gedaan er is ALTIJD vergeving. Luister niet naar gedachten die beweren dat het nu te laat is en dat Jezus je nu niet meer kan vergeven. Het zijn leugengedachten! Zodat je afvalt of deprimerend in een hoek gaat zitten. Jezus bloed wast elke seconde schoon waar je bent, hoe erg het ook is en wat de gevolgen ook mogen zijn, Zijn bloed aanroepen en om vergeving vragen is de oplossing! Je hebt immers voorspraak bij de Vader.

Veel zegen en Geest broeder, ga voor de vrucht van de Geest,
ik zal voor je bidden
Johannes3vers16
20-12-2011 / 14:37
Jesaja 55:1 waar Matthew Henry zo kernachtig schrijft: "Het Evangelie sluit niemand uit die zichzelf niet uitsluit"!

"Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren (ben je daarvan uitgezonderd, vul je naam dan maar in!) zalig te maken"! (1 tim. 1:15)

"Want alzo lief heeft God de wereld gehad (behalve.............. en dan je naam invullen)" staat er niet hé, aanbidt Hem en belijdt je zonden en Hij schenkt je vrede!
adriano313
20-12-2011 / 19:24
@ moderator ik vind dit wel een beetje ver gaan,
Je kan toch niet zo maar iets uit een aanbeveling knippen omdat het onderwerp discussiegevoelig ligt....daarom knippen we het er bij voorbaat vast uit...

Het argument om geen discussie te beginnen haalde ik juist aan, terwijl er nog geeneens een discussie wordt gevoerd....

Hetgeen ik over de waterdoop aanhaalde was onderdeel van 3 logische stappen
Nu kan je het als moderator er theologisch misschien niet eens mee zijn
Maar ik denk dat het bemoedigende antwoord gewoon bestemd is voor de vragensteller
vandaar dat ik ook schrijf: ter bemoediging.

Dus als er een discussie uit voort komt (wat nog helemaal niet het geval is) over een waterdoop...
Zou dat misschien best nog wel eens het antwoord op de vraag van vragensteller kunnen zijn
en heeft dit niets met een discussie over waterdoop te maken.

Hopelijk sta je er zodoende wel voor open en mag er gewoon gesproken worden over de waterdoop
adriano313
20-12-2011 / 19:30
@ Vragensteller, ter info nog een keer puntje 3 van de bemoediging

3 De waterdoop, een gevoelig onderwerp en zonder een discussie te starten, de stap om de banden met het oude zondige leven voorgoed af te snijden en met Christus te sterven.
In zijn dood ingaan betekend ook door onderdompeling Zijn koninkrijk ingaan, waarna er ook een doop met de Heilige Geest kan plaats vinden.(vervulling met de H.Geest)
Misschien is (klinkt) kopje 3 heftig maar ik wil je uitnodigen om dit maar gewoon in je gebed aan God voor te leggen wat jij persoonlijk hier mee moet.

Terug in de tijd

Veel christenouders verbieden het dat hun kind op voetbal gaat. Andere sporten daarentegen worden (vrijwel) allemaal geaccepteerd. Vanwaar dit onderscheid tussen verschillende sporten? Is de sfeer op ...
Geen reacties
19-12-2004
Ik heb een vriendin die sinds kort gelooft na een weg van twijfel of het ook voor haar kon. Nu had ze pas geleden een gesprek met een vriendin waarin ze vertelde van de verandering in haar leven. Maar...
2 reacties
19-12-2012
Beste Dominee, Ik heb een vraag over het artikel van ds. J. H. Velema in Terdege. Hij denkt dat de HHK en de rechterkant van de CGK over ongeveer vijftien jaar met elkaar zijn samengegaan. Maar mijn v...
Geen reacties
19-12-2004
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering