Geraakte naar Jezus gebracht

Ds. A. Simons / 4 reacties

24-11-2011, 15:06

Vraag

Aan ds Simons. Via internet heb ik een preek uit Harskamp beluisterd waar u preekte over de 'geraakte' die door vier vrienden naar Jezus gebracht werd. U legde de lijn naar de zorg die je als moeder kan hebben over je kind; en dat er maar één weg was: je kind naar de Heere Jezus brengen. De touwen loslaten en het bed als het ware laten zakken voor de voeten van de Heere Jezus. U vroeg of we de touwen zo krampachtig vasthielden dat je knokkels er wit van werden. En ja, zo'n moeder ben ik. Ik kan niet anders dan de zielennood van mijn kinderen bij de Heere brengen. Zoveel momenten op de dag dat ik alleen maar loop te zuchten: Heere, red mijn gezin! Vaak word ik er zo terneergeslagen van en zijn mijn knokkels als het ware wit van het krampachtig vasthouden van die touwen. Ik kan ze niet loslaten. Ik heb wel het geloof dat de Heere ze redden kán, maar niet het geloof en vertrouwen dat Hij het ook bij allen doen zál. Zelf mag ik door genade weten een kind van Hem te zijn. Vaak als ik voor mezelf bid ben ik, voor ik er erg in heb, alweer voor mijn kinderen aan het worstelen. Vergeet ik dan mezelf niet? Hoe laat ik toch die touwen los en laat ik het 'bed' met mijn kinderen neerzakken aan de voeten van de Heere Jezus? Is het genoeg om het met de vader van de maanzieke knaap te doen: Heere ik geloof, maar kom mijn ongelovigheid te hulp.? Moet ik ze wel loslaten of moet ik blijven sjouwen tot ik weet dat ze allen gered zijn?


Antwoord

Bedankt voor uw persoonlijk antwoord. We gaan proberen wat duidelijkheid te scheppen over uw vragen. Het is waar dat de preek van de vier vrienden uit Lukas 5 een bijzonder beeld aanreikt wat geloven inhoudt. Het geloof kenmerkt zich in het brengen van de nood bij Christus (Lukas 5:18b). In de tweede plaats een machtig beeld; het loslaten van alles wat wij (de touwen) in handen hebben. Christus bevestigt dat dit het ware geloof is; en Hij hun geloof ziende (Lukas 5: 20). U schrijft dat u uw kinderen dagelijks brengt aan Zijn voeten maar ze daar niet kan loslaten. U houdt de ‘touwtjes’ nog in handen. U gelooft wel dat Hij ze redden kan, maar u mist het vertrouwen dat Hij het doen zal.

Ik denk dat ik uw worsteling begrijp. We tobben wat af. Toch is het vaak een onrustige en wettische worsteling. U moet leren dat u door uw worstelen God niet kan dwingen uw kinderen te behouden.  Loslaten is juist ook een beeld om het aan Hem over te geven… Hoe het valt, zo valt het. Hij is rechtvaardig, Hij doet het nooit verkeerd. U wil loslaten als u zeker wist dat ze behouden waren. Misschien moet u leren om het over te geven in Zijn rechtvaardige handen. Laat God doen met het Zijne wat Hij wil… Genade leert om God vrij te laten.

Een bijzonder beeld in de Bijbel, de Kananeese vrouw die met haar dochter bij de Heere Jezus komt. Als de Heere Jezus zegt: vrouw ik ben niet gekomen dan voor de verloren schapen van het huis Israël dan buigt deze vrouw en aanbidt Hem (Math. 15: 25). Nochtans roept zij: Heere help mij! Ook moet ik denken aan de drie jongelingen in Daniel 3:17. "Zal het zo zijn, onze God, Dien wij eren, is machtig ons te verlossen uit den oven des brandende vuurs, en Hij zal ons uit uw hand, o koning! verlossen. Maar zo niet, u zij bekend, o koning! dat wij uw goden niet zullen eren, noch het gouden beeld, dat gij hebt opgericht, zullen aanbidden."

Wat een rust als we het in Zijn handen mogen geven. Nee, dan is alles niet opgelost. Dan zijn de omstandigheden misschien nog steeds aangrijpend en schokkend. Maar de rust en de overgave die het geloof werkt is wonderlijk. Buigend aan Zijn rechtvaardige voeten en anderzijds steunend op Zijn belofte. Van harte wens ik u toe om samen met die vrienden aan de voeten van Hem de last te laten. Houdt in gedachtenis dat Zijn voeten liefelijk zijn. Voeten die vrede boodschappen. Vrede met God door het Lam voor u en uw nageslacht.

Een hartelijke groet,
Ds. A. Simons, Vinkeveen

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

  • Geboortedatum:
    07-05-1958
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Valburg-Homoet
  • Status:
    Actief
162 artikelen
Ds. A. Simons

Bijzonderheden:

Bekijk ook:


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
linneke
24-11-2011 / 15:12
wat mooi dat dit 'ter sprake" komt. want ja, ik ben ook zo'n moeder en dit helpt ook mij!
Hanna
24-11-2011 / 15:45
Nog nooit zo'n uitleg over die geschiedenis gehoord, maar dit helpt mij ook!
schaapje
24-11-2011 / 16:40
Heel herkenbaar de worsteling in voorbede voor je kinderen, mij hielp het om te zien op de liefde van Christus, en dat Hij gekomen is om zondaren te redden, onze liefde zal altijd tekort schieten in vergelijking tot de volmaakte Liefde van Christus, dit gaf mij zoveel rust dat mijn gebeden veel makkelijker werden en ik vol vertrouwen werd.
waldboy
24-11-2011 / 22:07
Een vader, die ook graag wil dat zijn zoon Jezus in het leven toelaat maar we kunnen maar tot zover en moeten ze dan loslaten.
En dan kunnen en moeten we blijven bidden...

Terug in de tijd

Waarom doen veel reformatorische mensen moeilijk over gospelmuziek?
Geen reacties
24-11-2015
Het verhaal over de hoofdman over honderd, die om genezing van zijn knecht vraagt, staat in twee evangeliën beschreven: in Mattheüs 8 en Lukas 7. Het probleem is dat er in Mattheüs 8 staat dat hij per...
2 reacties
24-11-2015
Ik heb een vraag over 2 Petrus 2:1. Daar schrijft Petrus dit: “Maar er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, zoals er ook onder u valse leraars zullen zijn, die heimelijk verderfelijke afwij...
16 reacties
24-11-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering