Opstandig

Normaal ben ik niet zo opstandig, maar nu wel. Ik wil er niet omheen draaien en dat zal ik niet doen. Ik ben boos en vooral teleurgesteld. Die God die liefde is, die genade is en die rechtvaardig is, gaat zo met zijn mensen om. Ik heb het over Jozua 7. De inname van Ai, of eigenlijk beter gezegd dat was de bedoeling. Ai was een middel om het volk iets te leren. En wat voor een. Ik ga ervan uit dat het volk Israel uit 10-15.000 man bestond, gewoon een gokje. Eén man heeft gezondigd, wat in percentage ongeveer 0,01 procent is van het totale volk. In de statistieken noemen ze dit verwaarloosbaar. Zover wil ik niet gaan. Immers God ziet zonde als iets vreselijks en dat begrijp ik. En dat Hij Achan zwaar straft begrijp ik ook, dat Hij het als een voorbeeld wil stellen begrijp ik ook. Maar dat hij heel het volk verantwoordelijk houdt voor een daad van een individu... Wij zijn toch ook niet verantwoordelijk voor die ene man bij ons in de kerk die stiekem in zijn avonduren porno zit te kijken? En als hij dat niet vertelt worden er toch ook niet 36 man de dood in gejaagd, door bijvoorbeeld een kerk die instort? Ik kan niet begrijpen dat heel dat volk moet lijden om dat ene losgeslagen projectiel. Want die 36 man die omgekomen zijn hadden allemaal familie en misschien wel kinderen. En dat omdat één man niet gedaan heeft wat God geboden had. Wat moet ik hiermee? Verder: Achan heeft gezondigd, zwaar gezondigd. Hij heeft God bedrogen en bestolen. En hij belijdt geen schuld, totdat ze bij hem uitkomen, totdat het net om hem gesloten is. En dan belijdt hij zijn zonde. En toen kwam er vergeving, toch? Dat is toch God? Hij vergeeft toch als iemand zijn zonden belijdt? Niet echt vroeg doet Achan dat, maar beter laat dan nooit. En toch wordt hij gestenigd. Waarom krijgt hij geen vergeving? Dat hij gestraft wordt is niet meer dan rechtvaardig, maar de manier waarop... Gestenigd en verbrand worden... Het eerste wat in mij naar boven komt is: dat zou ik zelfs niet doen. Ik, zondig mens, vind dit te erg. Nu klinkt dat alsof ik mijzelf boven God stel, zo is het niet bedoeld. Maar ik begrijp er niets van. Het is namelijk niet de meeste prettige manier om aan het einde van je leven te komen. Ik word bang van God. Zo'n God, die zo zwaar straft. Je zou God gaan zoeken omdat je bang van hem bent. Is dat de bedoeling? Een God die angstaanjagend is? God heeft Achan gesteld als voorbeeld om bang van te worden? Volgens mij is dat niet de bedoeling. En dan die kinderen. Misschien waren ze getuigen, misschien ook niet. Dat staat er niet. In principe maakt dat niet uit. Als mijn vader een psychopaat is en allerlei rare dingen doet, dan word ik toch ook niet veroordeeld? Als ze getuige waren van de zonde van hun vader, waren ze ook zeker voor een deel verantwoordelijk. Maar niet voor eenzelfde deel als hun vader toch? En wie weet hoe oud ze waren. Misschien kinderen van nog geen twaalf jaar. En die moeten gestenigd worden, omdat God wil dat Achan geen nageslacht krijgt? Die kinderen, wat kunnen ze eraan doen dat ze bij Achan geboren zijn. Wat kunnen kinderen eraan doen wat voor vader ze krijgen? En dan dit. God houdt mensen als gemeenschap verantwoordelijk voor de zonde van één persoon. Dat klinkt in mijn postmodern gehoor niet helemaal eerlijk, maar goed, ik wil aanvaarden dat ik een kind van deze tijd ben en ook individualistische denkbeelden heb. Maar hoe ga je dat praktisch uitvoeren om dat te voorkomen? Moest elke Israëliet gefouilleerd worden, zodat ze niets konden stelen. Immers, je wilt niet dat je omkomt door de zonde van je buurman. In elke groep zitten immers gekken. Dus dat wil je voorkomen. Je gaat iedereen controleren. Is dat de bedoeling? Hoe moet het anders? Ik heb nu mijn gedachten aangaande dit onderwerp aan u tentoongespreid. Voornamelijk omdat ik teleurgesteld ben in God. Maar ook boos. En ik weet het, ik kan ook Gods denken niet navolgen en ik moet worden als een kind. Maar als dat niet naïef? Wordt maar als een kind en dan ga je niet zo moeilijk denken? Wegvluchten van moeilijk vragen? Wegvluchten om na te denken en blind te volgen? Maar als dat zo was, dan had God ons ook zonder vermogen om na te denken kunnen scheppen. Een hele berg vragen over een heel klein stukje. Ik ben dan hoogopgeleid, maar bij zulke dingen kom ik er niet uit. Misschien een dominee wel, die jaren gestudeerd heeft op de Bijbel en Gods werk. En ik wil God dienen, een genadige, liefdevolle en rechtvaardige God. Maar dit kan ik niet begrijpen en geen plekje geven. Want God is Liefde. Alleen in het Oude Testament is dat regelmatig ver te zoeken.

Een lang verhaal. Een heel lang verhaal. Van boosheid, teleurstelling en niet begrijpen en toch willen begrijpen. Kan een dominee, die gestudeerd heeft, helpen? Ja en nee. Ik kan wat toelichting geven op de geschiedenis van Jozua 7. Dat wel, maar verder pas ik er voor op te worden als Job, die ook tevergeefs probeerde Gods wegen met zonde, schuld en verantwoording te begrijpen en moest eindigen met de belijdenis dat hij zonder enig begrip sprak over wonderlijke dingen te groot om te bevatten (Job 42:1v). En Job had heus meer reden tot vragen en klagen, want hij had Gods vreemde straf of beproeving aan den lijve ervaren. Onze briefschrijver (ik neem voor het gemak maar aan dat het een man is) echter staat aan de zijkant en beoordeelt vandaar een oude geschiedenis.

Vraagsteller klaagt over het vreemde, in zijn ogen wrede, handelen van God. Handelde God wreed toen hij hem en ons zijn genade aanbood? Wanneer iemand God zou willen beschuldigen van onrechtvaardig en wreed handelen, wat moeten we dan met de kruisdood van zijn eniggeboren zoon? Een onschuldige moet sterven voor schuldigen. Alzo lief heeft God de wereld gehad. Dat is mijn geloof en vertrouwen. Waarom God dat heeft gedaan en waarom Hij na de zondeval niet een eind heeft gemaakt aan, wat wij zouden zeggen, het experiment met mensen, en waarom Hij de satan als gevallen engel heeft laten begaan, dat ontgaat ons, althans mijn, beperkte verstand. Moet ik het weten? In Christus Jezus heeft God zich aan ons bekend willen maken. Dat is mij genoeg. Zo kinderlijk wil ik wel wezen. En Jozua 7 dan? Daar wil ik, als het ware in de kantlijn, vijf dingen van zeggen.

a. Vraagsteller schrijft dat hij hoogopgeleid is. Misschien kan hij iets leren van een eenvoudige schooljongen. Toen mijn moeder lang geleden onderwijzeres was en de geschiedenis van Achan had verteld, kwam dezelfde vraag als hierboven. Het antwoord van een medeklasgenootje was: “Wanneer die kinderen niet gedood waren zouden ze later altijd uitgescholden worden met "daar zijn de kinderen van die dief!"

b. Het lijkt me sterk dat iemand in een tent een kuil kan graven en dingen verstoppen, zonder dat de medebewoners van die tent daar iets van merkten of wisten.

c. Achan heeft wel spijt betuigd en om vergeving gevraagd, maar pas toen alles was uitgekomen. Hoeveel mensen zullen in het laatste oordeel ook niet op de knieën vallen? Is er dan nog vergeving?

d. Wij mensen zetten bijna alles op de kaart van dit aardse leven. Graag lang, gezond en dan ook nog een gemakkelijk sterven. En van jonggestorven kinderen zeggen we dat ze nog zo’n mooi leven hadden kunnen hebben. Alsof het leven bij Jezus Christus niet mooi is. Wanneer de kinderen van Achan inderdaad onschuldig geweest zullen zijn, dan is het beter voor hen bij de Heere te zijn dan gebrandmerkt als kinderen van een dief in Israël, waar mogelijk familieleden van bij Ai gesneuvelden op bloedwraak zouden kunnen zinnen.

e. Verschillende uitleggers stellen dat het een vorm van hoogmoed en overschatting was dat slechts een klein deel van Jozua’s leger naar Ai optrok. De nederlaag zou mede daardoor te verklaren zijn..

Tenslotte:

Enige tijd geleden kwam er een vraag binnen over de strafexpeditie tegen de Amalekieten. Of dat wel paste bij een rechtvaardig God. Nu gaat de vraag over de kinderen van Achan. Straks mogelijk over die kinderen die de profeet uitscholden en door beren gedood werden. Er staan inderdaad in het Oude Testament van die geschiedenissen. Maar luister in het Nieuwe Testament naar Jezus Christus, zoals hij de vraagstellers in Lukas 13: 1-5 confronteerde met hun eigen houding. Geen speculatie, maar bekering!

Vraagsteller: was u toorn billijk ontstoken? Laat de zon er niet over ondergaan!

Ds. J. J. Tigchelaar

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. Tigchelaar

• Geboortedatum:
  05-12-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Putten
• Status:
  Actief

130 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven