Vraag
Waar staat in de Bijbel dat je je niet kan bekeren? Ik had een poos geleden een gesprek met iemand wat steeds vast liep omdat we ons volgens haar niet kunnen bekeren! We hebben wel de plicht, dat beaamde ze zeker, maar we kunnen het niet! Waar staat dat in de Bijbel? Volgens haar hebben de mensen het zelf gedaan als ze gaan geloven en zullen ze omkomen... Maar dat zegt de Heere Jezus toch niet? Iedere keer loopt het gesprek daarop vast. Zijn er tekstgedeeltes in de Bijbel die daarop wijzen? Maar waarom zegt de Heere dan: Bekeert u en geloof het evangelie? Als we God de eer geven van ons geloof is het toch altijd goed? Volgens haar moeten we zoeken, maar we zullen het nooit krijgen als de Heere het niet werkt! Klopt dat? En waar kunnen we dit vinden in de Bijbel?
Antwoord
De vraag die je stelt, is heel belangrijk. Er bestaat ook veel verwarring over. Het is belangrijk dat we helder hebben wat we bedoelen met bekering. Er zijn in het Grieks, de grondtaal van het Nieuwe Testament, twee woorden voor bekering. Het ene woord betekent een verandering van je denken en het andere woord een verandering van je gedrag. Bij de ware bekering zijn allebei van belang. Simon de Tovenaar liet zich wel dopen, maar bleek niet veranderd te zijn in zijn hart en denken.
Verder kan de vraag gesteld worden of we denken aan de eerste bekering of de dagelijkse bekering. De eerste bekering is het moment van de wedergeboorte of het moment waarop iemand voor het eerst oprecht gelooft in Christus als zijn of haar Zaligmaker. De dagelijkse bekering is het proces waardoor we steeds weer en meer breken met zonden en voor de Heere gaan leven. Daarover spreekt de Heidelbergse Catechismus heel mooi in Zondag 33.
In de vraag noem je geloof en bekering samen. Dat is heel mooi en ook bijbels. Er is geen ware bekering zonder levend geloof. Geloof kunnen we omschrijven als de levende band tussen Christus en een mens. Het is het vertrouwen van het hart om je door Hem alleen te laten redden. Het geloof is een daad van de mens, maar tegelijk een daad die de Heilige Geest werkt. De Heilige Geest gebruikt het Woord van God om geloof te wekken in mensenharten. We lezen in Johannes 6:44 dat de Heere Jezus zegt: "Niemand kan tot mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke." Maar daarbij moeten we ook vers 37 betrekken: "Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen; en die tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen." Het werk van God is onmisbaar in ons leven. Maar Hij wil dat werken en Hij doet dat ook door Zijn Woord en Geest als wij Hem zoeken.
Het is duidelijk dat de Bijbel ons oproept tot bekering. Wij zijn daarin volledig verantwoordelijk. God heeft er ook recht op dat we volmaakt Hem gehoorzamen en voor Hem leven. Het is mijn ervaring dat dit me niet lukt. Ik schiet daarin zo veel te kort. Er zijn zonden waar ik elke keer weer in val. En zelfs die dingen waarin ik wil luisteren naar Gods Woord, zijn onvolmaakt. Dat brengt mij op de knieën om door Gods kracht een ander leven te leven. Zo was het in de eerste bekering en zo is het elke keer weer. Hierbij moet ik sterk denken aan wat Paulus schrijft in Filippensen 2 vers 12b en 13: "Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven: Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen." Wij zijn verantwoordelijk om onze zaligheid te werken. Maar tot bemoediging mogen we weten dat God het in ons werkt. Dat doet Hij in de weg waarin we Hem biddend zoeken in Zijn Woord.
De Heere roept ons op in de Bijbel tot geloof en bekering. Zo weten wij dat Hij dat wil in ons leven en dat dit nodig is. Maar tegelijk laat Hij in Zijn Woord duidelijk zien dat Hij Zelf ons hart en denken wil veranderen en zo ook ons gedrag. Wanneer degene met wie je sprak alleen steeds zei dat we ons niet kunnen bekeren, dan is dat niet de hele boodschap van Gods Woord. Het is beter om te zeggen dat bekering iets is dat de Heere ook daadwerkelijk in ons werkt als we Hem daar om vragen. We doen de Heere te kort als we niet belijden dat onze onmogelijkheid juist Gods mogelijkheid is. De Heere is zo gewillig om ons hart te neigen en samen te voegen tot de vreze van Zijn Naam. En Hij heeft beloofd dat die Hem zoeken, ook zullen vinden! Het is inderdaad belangrijk dat we God de eer geven van geloof en bekering in ons leven. Dat zullen we ook doen als we ons afhankelijk weten.
Het is niet goed om over anderen te zeggen dat zij het zelf hebben gedaan als ze gaan geloven en dat ze daarom zullen omkomen. Waarom zou de Heilige Geest dit niet hebben kunnen werken in hun harten? Bijbels is om je af te vragen of er ook iets is te zien van vruchten van geloof en bekering. Aan de vrucht zullen we de boom kennen. Wij kunnen niet in de harten kijken. Maar als iemand wil vasthouden aan een onbijbelse levenswandel, dan mogen we ons grote zorgen maken over die persoon. Laten we bidden voor de ander en die niet lichtvaardig veroordelen. Als we zien door het licht van de Geest wie we zelf zijn, worden we ook voorzichtig en mild. Daarnaast zullen we eerlijke zijn en met de Bijbel in de hand in liefde kunnen waarschuwen. Wanneer de belijdenis en de levenswandel van onze naasten naar het Woord van God zijn, moeten we hen vanuit de liefde aanvaarden als medegelovigen.
Ds. J. A. van den Berg,
IJsselmuiden-Grafhorst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.A. van den Berg
- Geboortedatum:04-02-1967
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sint Anthoniepolder
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Mensen die zo'n leer voorstaan sterven liever van de dorst dan dat ze drinken van het water des levens dat hen aan alle kanten omringt, je mocht jezelf eens bedriegen .....
Dan kun je altijd nog beter met open ogen verloren gaan!!! Dat zeggen ze er dan net niet bij maar daar komt het wel op neer.
Rom.10:8 Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken.
Ik herken veel in de vraag, maar het blijft staan dat God het willen en het werken in ons werkt. Gelukkig maar!!
Ik las pas een treffend citaat in het prachtige boek van Oswald Chambers: Voor welk kerkleider moet ik beginnen te bidden i.p.v. alleen maar kritiek te leveren en te verspreiden?
Laten we dat NOOIT overslaan!
Idd, het raakt mij ook altijd maar het geeft wel een heel dubbel gevoel.
Aan de ene kant weet ik hoe hopeloos het kan voelen als je daarin vast zit.
Maar aan de andere kant wordt God zo te kort gedaan door het karikatuur wat er van Hem en Zijn blijde boodschap wordt gemaakt dan schiet ik wel eens even uit de bocht.
Ik lever kritiek op een dwaalleer en ik ben van mening dat een dwaalleer niet met zijden handschoentjes aangepakt hoeft te worden.
Overigens, de tekst die je aanhaalt wordt daarvoor nu juist zo vaak gebruikt terwijl Paulus dit tegen de gelovigen zegt, om hen aan te sporen tot een heilig leven.
Fil.2:13 want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.
Niet dat ik daarmee wil ontkennen dat het werk van de Heilige Geest niet nodig is.
Mensen die beweren dat je jezelf niet kunt beweren leiden dat ergens uit af. Teksten die ik ken zijn deze, het geloof is een gave Gods, en, er kwamen tot geloof zovelen als daartoe tevoren bestemd waren. En dan lijken ze dus gelijk te hebben. Maar dat hebben ze NIET!
Ik ben daar net zo fel in als 1a2b3c. Ik zeg altijd, mensen die dat zeggen zijn als de farizeeën waar Jezus Zelf tegen zegt: zelf gaan jullie niet binnen en zij die binnen wilden gaan hebben jullie tegengehouden.
En waarom hebben ze dan geen gelijk? Omdat je, zoals de dominee al zei, wel het hele verhaal moet vertellen, niet de helft. Over mensen die dat doen durf ik te zeggen dat ze van het Woord van God iets afdoen en zowel Mozes Als Johannes hebben daar al voor gewaarschuwd.
Er staat inderdaad letterlijk in de bijbel dat het geloof een gave van God is. Maar er staat ook: Indien u zich niet bekeerd en wordt als één van deze kinderen dan kunt u het koninkrijk van God voorzeker niet binnengaan. Denk je dat Jezus, die echt wel weet hoe dat met dat bekeren in elkaar zit, dat zou zeggen als jij je niet kón bekeren? En merk je ook op dat als je dat niet doet, dat je de hemel dan wel op je buik kunt schrijven?
Ja maar, zul je zeggen, ik snap dat niet, hoe kun je je nou bekeren als het geloof een gave van God is? Nou, ik snap het ook niet maar het staat er allebei. God heeft het allebei laten opschrijven en dus geloof ik dat. Ik denk dat het zo zit: ik bekeer mij omdat God mij daartoe tevoren bestemd heeft. Ik bekeer mij en vervolgens dank ik God dat Hij mij dat heeft laten doen. Maar achterover leunen en afwachten totdat God een keer doet wat jij belieft is hetzelfde als God verzoeken, en volgens Jezus is dat niet helemaal de bedoeling.
Blessings.
Bij de gelijkenis van de verloren zoon die zich bekeerde staat: Want deze, mijn zoon, was dood en is weer levend geworden. En hij was verloren en is gevonden. (Lukas 15:24)
Om het met Jezus' woorden te zeggen: Dit is het werk van God: dat u gelooft in Hem Die Hij gezonden heeft. (Joh. 6:29)
Ik zie het zo: 8 de gave is de zaligheid die we ontvangen door middel van het geloof en dat alles uit genade. 9 we ontvangen de zaligheid niet uit de werken zodat je niet gaat roemen in je werken.
Door uit het verband te benadrukken dat geloof een gave is (zoals zo vaak gedaan wordt) wordt de indruk gewekt dat je een 'apart instrument' nodig hebt om Gods beloften aan te nemen.
Maar geloven op zich gaat niet anders dan op de manier waarop we gewoonlijk iets geloven.
Elke gelovige zal erkennen dat hij zonder het werk van de Heilige Geest nooit tot Jezus zou zijn gekomen.
Het lijkt mij dat het opruimen van onze voorwaarden, eigen gedachten en wegen, onwil en ongeloof ... zo'n beetje het belangrijkste werk is wat de Heilige Geest doet voordat we tot geloof komen.
Groet!
Precies dat zeg ik ook, maar vervolgens ontken je dat het geloof een gave is. En dat klopt dan weer nét niet helemaal. Gelukkig is de uitwerking van wat we zeggen in beide gevallen hetzelfde. :)
In de de tekst uit Ef.2 lees ik het er niet in, de gave is daar m.i. alleen de zaligheid.
In Fil.1:29 lees ik wel dat geloven (als w.w.) een gave is: Want aan u is het uit genade gegeven in de zaak van Christus niet alleen in Hem te geloven, maar ook voor Hem te lijden.
ah! duidelijk.
Apart blijf ik het wel vinden. Want als je Ef. net zo leest als Fil. dan zou je, zoals jij redeneert toch moeten zeggen, in Ef. is de zaligheid de gave, en in Fil. is het lijden de gave. Lijkt me dan logischer, (zelfde schrijver namelijk) Om die reden zeg ik juist dat uit zowel Fil. als Ef. blijkt dat het geloof een gave is.
Hoe dan ook, dank je wel, want dat het (ook :P ) in Filipenzen staat was me nog niet opgevallen.
bedankt voor jullie reacties, o ik zou de hele wereld wel willen bekeren, vooral de mensen uit mijn eigen kringetje, omdat er in de bijbel over hen zo duidelijk staat dat hun oordeel veel zwaarder zal zijn dan mensen die er nooit van gehoord hebben. Ik word er soms zo moedeloos van, ik weet soms niet hoe ik het duidelijk uit moet leggen, maar inderdaad een halve waarheid is een hele leugen.. We moeten het woord van God in balans lezen. Het was de eerste keer dat ik zo'n gesprek heb gevoerd, ik dacht dat ik ze wel kon overtuigen, maar het zit zo vast in dat hoofd, ook met de uitverkiezing e.d. Er word alleen gedacht vanuit de uitverkiezing, ze zeggen wel dat ze de plicht hebben om zich te bekeren, maar uiteindelijk worden alleen de uitverkorenen zalig! En dat is natuurlijk ook zo, maar daar hoeven wij toch niet mee te rekenen... Wat deze persoon ook aandroeg was dat er in de kantekening soms bijstaat, bij bijv. 2 petr. 3 vers 9: De HEERE vertraagt de belofte niet, maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan. Maar dat zij allen tot bekering komen, dat dat woordje allen slaat op Gods uitverkoren kerk. Maar ik vraag me dat wel eens af.. Worden hier niet alle mensen mee bedoeld? Ook als staat er bij dat vers wat de ds. en jullie aandroegen: Filippensen 2 vers 12b en 13: Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven: Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen, dat degene die werkt dit moet doen in ware kennis van zijn ellende. Dus dan worden mensen weer stil gezet omdat ze nog geen ware ellende kennis hebben.. Hoe moet ik dit nu zien, het lijkt wel of de kantekenaars soms ook een soort van blok opwerpen... Of ga ik nu ineens een hele andere kant uit?
2 Pet.3:9 ...niet willende dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.
Dat is een conclusie van de kantkenaars: Namelijk uit ons, die krachtig geroepen zijn en nog zullen worden. Want alzo God al wat Hij wil doen kan en ook doet, zo kan dit niet verstaan worden van ale en een ieder mens, dewijl de Schrift en de ervaring zelf getuigen, dat niet alle mensen zalig worden, maar velen verloren gaan.
Ik ben het daar absoluut niet mee eens, er staat 'allen' en niet 'de zijne' o.i.d.
Er zijn wel meer teksten waar God zegt dat Hij niet wil dat er iemand verloren gaat maar dat we behouden worden.
Ezch.33:11 Zeg tegen hen: Zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE, Ik vind geen vreugde in de dood van de goddeloze, maar daarin dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft!
De tekst uit Fil.2:12-13 gaat over de levensheiliging, Paulus spreekt daar tegen gelovigen.
Paulus roept geen ongelovigen op om hun eigen zaligheid te werken. Hand.16:31 ... Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden.
Ongelovigen moeten niet werken maar geloven, en gelovigen moeten hun geloof tonen uit hun werken Jak.2 17 Alzo ook het geloof, indien het de werken niet heeft, is bij zichzelven dood.
Misschien kun je je vriendin een boekje geven van een schrijver die in eigen kring hoog staat aangeschreven, dat komt vertrouwder over merk ik altijd.
Zelf vind ik de volgende een aanrader: 'die gevangenen vrijheid schenkt' en 'er is nog plaats' en 'ja maar' van T. Boston.
Die schrijver wordt in de rechtse kringen sterk aanbevolen en in meeste van die kerken zijn de Erskines ook goedgekeurd.
Dan zou ik 'de regenboog van het verbond' en 'de zekerheid van het geloof'' van E. Erskine aanraden.
Blessings!
Maar het is wel zo dat als iemand je wijsmaakt dat je een bepaalde weg tot bekering moet doorlopen en als hij je daardoor aan het twijfelen maakt, dat hem dan best het één en ander te wachten zou kunnen staan. Want twijfel is een zware zonde, het is het tegenovergestelde van geloven, en daar heeft hij jou dan toe verleid. En zegt Jezus, Als je één van deze kleinen die geloven tot zonde verleid was het beter als je met een steen om je nek in de zee was geworpen. Maar dat zei Jezus. Wij doen dat niet. Want zelfs Michaël de aartsengel sprak over Satan geen oordeel uit maar liet dat aan God over.
De tekst van de bijbel staat vast, die kun je vertrouwen. De kanttekeningen moet je altijd als uitleg beschouwen. Ze zijn in de loop van de jaren ook wel gecorrigeerd. En 1a2b3c heeft volkomen gelijk, er is vreugde in de hemel over iedere zondaar die zich bekeert. Die tekst gaat dus over alle mensen. Je moet nooit de bijbel aanpassen aan je theologie maar andersom.
Dus inderdaad, hoewel de kanttekening zeeeeeer waardevol zijn leggen ze hier een struikelblok neer. Nergens in de bijbel lees je voorwaarden om in Jezus te geloven, alleen maar de opdracht om dat te doen. Pas daarná zou je, als het goed is, iets kunnen leren over God, Jezus, wat er daarvoor en daarna gebeurd is en hoe het nu met jou gesteld is. Maar het is absoluut geen voorwaarde. Anders maak je Jezus, die die moordenaar aan het kruis op het laatste moment zalig verklaarde, tot een leugenaar.
