Innerlijk knappe jongen

Op mijn 15e heb ik verkering gekregen met een knappe jongen. Uiterlijk knap! Innerlijk vond ik hem absoluut niet mooi. Ik was zelfs zo bang voor zijn innerlijk dat ik 's morgens met een angstig gevoel wakker werd. Veel heb ik getwijfeld, uiteindelijk heeft hij het daarom uitgemaakt. Drie jaar heb ik iedere jongen op een afstand gehouden. Nu, een halfjaar geleden, vroeg iemand mijn mailadres. Vanwege zijn studie in het buitenland hebben we eerst drie maanden met elkaar gemaild voordat we elkaar ontmoetten. Ontzettend veel hebben we elkaar geschreven, dit ging mij goed af omdat het toch allemaal zo vrijblijvend was. Nadat hij terug is gekomen uit het buitenland hebben we elkaar ontmoet. Een hele leuke ontmoeting. Tussen het eerste mailtje en nu hebben we elke dag aan elkaar gedacht en zodra er de gelegenheid was, elkaar gemaild/gebeld. Als ik hem niet spreek voel ik een gemis. Tussen zijn terugkomst uit buitenland en nu zijn we een aantal keren met elkaar weggeweest. Ook is hij bij mij thuis en ben ik bij hem thuis geweest. Omdat ik thuis best vaak over hem praat en omdat ze ons vijf keer weg hebben zien gaan, verwachten ze dat ik op een gegeven moment verkering zal hebben.

Maar nu heb ik een probleem... Ik zie de keuze om verkering met hem te krijgen als heel moeilijk. Alsof er een grote muur om me heen staat, waar ik niet overheen kan kijken. Als ik aan het woord verkering denk dan gaan heel veel dingen mijn benauwen. Deze jongen is namelijk niet zo knap als die andere jongen (ik weet dat ik eergevoelig ben). Van de binnenkant is deze jongen heel erg mooi, wat ik bij die andere jongen sterk gemist heb! Ik ben bang voor de reacties van mensen om me heen. Hoe zullen ze hem vinden? Daarom zoek ik in het bijzijn van anderen ook sterk naar bevestigingen voor mezelf. Bij mij thuis vinden ze hem bij mij passen, maar is het normaal dat ik zo erg naar bevestigingen zoek? Dat moet me dan eigenlijk toch niet zoveel interesseren wat andere mensen over hem denken?

Is het wel normaal dat ik zo erg moet nadenken voordat ik een verkering in ga? Sommige momenten kan ik genieten van ons samenzijn, maar heel vaak komt het negatieve gevoel (beangstigend gevoel als ik aan verkering denk) naar boven. Dit overheerst op dit moment het positieve gevoel, kan dat positieve gevoel nog groeien? Kan ik op deze onzekere basis verder? Als ik de keus niet maak, dan maakt hij de keus en die keus is dan om te stoppen. Ik kan niet stoppen denk ik, omdat ik weet dat het innerlijk mij wel trekt van die jongen en dat het na een paar weken wel weer gaat knagen, maar aan de andere kant durf ik niet verder te gaan. Kunt u een advies geven?

Je hebt door die eerste relatie toch wel het een en ander meegemaakt. Je schrijft dat je in je vorige verkering best wel angstig wakker werd, dat gevoel heeft je vorige relatie overschaduwd en dat breekt je nu een beetje op als je weer aan het krijgen van verkering denkt, ook al is dat met een heel aardig iemand. En natuurlijk wil je graag dat je omgeving hem ook leuk vindt, want daar vindt een mens dan ook weer een beetje een bevestiging in. Daar is iedereen altijd heel gevoelig voor, dat is dus niet gek. Je wordt als het ware heen en weer geslingerd tussen wel doen en niet doen. Maar is je relatie eigenlijk al niet een beetje overgegaan in een verkering? Je kunt toch ook een tijdje de verkering voor de omgeving nog wat stil houden zodat je er eerst samen aan kunt wennen.

Inderdaad is de innerlijke kant veel belangrijker en je schrijft ook dat dat bij hem juist zo sterk aanwezig is, ook je familie vindt dat hij erg goed bij je past. Als je verkering krijgt, zit je toch niet meteen vast aan een huwelijk? Daarom heb je juist ook verkering om zo te zien of je geschikt bent om na verloop van tijd met elkaar te kunnen gaan trouwen. En daarnaast is het krijgen van verkering toch ook wel het durven nemen van een stap waarvan je nog maar moet afwachten hoe dat verder gaat in de toekomst. Volledige zekerheid van te voren krijg je niet, daar heb je juist een verkering voor nodig om te zien of je zodanig bij elkaar past, dat je ook samen kunt gaan trouwen.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

936 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven