Vraag
Ik (27 jaar) ben seksueel misbruikt door mijn broer. Wanneer dit precies begon en stopte weet ik niet meer; ik denk van mijn 9e tot mijn 12e. Mijn broer is vier jaar ouder dan ik. Hij heeft niet echt geweld gebruikt, maar ik moest wel doen wat en wanneer hij wilde. Verkracht heeft hij mij niet, maar wel voorwerpen in mij gestopt. Ik heb toen regelmatig aangegeven dat ik dit niet wilde, maar toch gebeurde het... Ik heb er nooit over durven praten, wat er is gebeurd heb ik diep weggestopt. Als het gebeurde was ik er ook niet echt bij, zette mijn gevoel uit. Ik denk dat ik mij daardoor ook veel dingen niet kan herinneren. Maar de laatste tijd heb ik steeds meer moeite met de dingen die ik me wel herinner. Ik heb regelmatig huilbuien en voel me erg eenzaam. Een relatie heb ik niet. Ik durf niemand zo dichtbij te laten, omdat ik bang ben dat mijn geheim uit zal komen. Als dat gebeurt ben ik bang dat de hele familie uit elkaar zal vallen, terwijl we als familie goed met elkaar kunnen opschieten. Ook met mijn broer en zijn gezin kan ik redelijk overweg. Het is net alsof er nooit iets is gebeurd... maar dat is er wel degelijk iets. Mijn broer heeft nu een dochtertje van een half jaar. Ik ben nu erg bang dat hij hetzelfde met haar zal doen als hij met mij gedaan heeft. Is dit gevoel terecht? Ik voel me erg verward. Ik wil absoluut niet dat het bekend wordt in de familie. Ik wil ook niet dat zijn gezin hieraan kapot zou gaan. Ik heb ook geen haatgevoelens naar hem toe. Ben soms wel boos op hem omdat hij van me af had moeten blijven. Maar ik weet niet of ik dit altijd alleen kan dragen. Maar wie moet ik met mijn probleem opzadelen (professionele hulp wil ik niet, en ons gezin is bekend in de gemeente)? Iedereen heeft al zo zijn eigen problemen... Maar goed, waar ik graag een antwoord op wil, is of ik mijn broer erop moet aanspreken dat hij met zijn dochtertje niet hetzelfde moet doen als met mij. Hoe groot is die kans dat hij dat zal doen? En ik heb in een boek van prof. Borst gelezen ("Verraden Vertrouwen") dat als er geen vijf jaar leeftijdsverschil zit tussen broer en zus, er geen sprake is van seksueel misbruik. Hoe wordt dat dan genoemd?! En is dit dan niet verkeerd?!
Antwoord
Beste schrijfster
Hartelijk dank voor je mail en het vertrouwen in Refoweb. Het is goed dat je herinneringen, gevoelens en pijn probeert te delen met vertrouwde en deskundige mensen. Het is ook heel ingrijpend wat je is overkomen. Als meisje moest je met een geheim leven en dat is eigenlijk nog zo. Dat geheim heeft invloed op je leven, je relaties, je vriendschappen en op nog veel meer. Door erover te schrijven en te praten gaat het geheim als het ware wat 'losser' zitten en zou het wat makkelijker te hanteren kunnen zijn, zodat je er ook wat rustiger mee kunt leven.
Eerlijk gezegd kan ik mij niet zo herinneren dat ik "vijf jaar" in een van mijn boeken of artikelen heb geschreven. Ik denk dat het meer uit het juridisch domein komt. Ik zou het nu in ieder geval niet zo stellig schrijven. Wanneer je broer destijds weliswaar nog minderjarig was, was het natuurlijk wel misbruik van een jonger, kwetsbaar, onervaren zusje. Je schrijft dat je niet meer weet wanneer het precies is gebeurd. Dat kan natuurlijk, maar dan kun je er juridisch niet veel mee. Wat wel in vrijwel alle gevallen helpend en helend is, is naar een goede professionele hulpverlener te gaan. Aangezien je je hebt gericht tot Refoweb, zou ik kiezen voor een christen-psycholoog/psychotherapeut. Een predikant of voorganger kan altijd pastorale steun en bemoediging geven, maar is in mijn optie geen behandelaar voor mensen die in hun jeugd een breuk of litteken hebben opgelopen. Het is vaak een hele stap om naar een dergelijke vrouw (of man) te gaan, maar een goede therapie is helend en geeft ook weer ruimte. Zeker als je nu een relatie hebt of in de toekomst krijgt, kan het zijn dat oude ervaringen altijd in de weg blijven zitten en zo je relatie negatief beïnvloeden.
Kortom: Goed en ook moedig dat je hebt geschreven. Dit is misschien een eerste (grote) stap. Probeer de volgende te zetten!
Hartelijke groet,
Ds. J. C. Borst
Dit artikel is beantwoord door
prof. dr. J.C. Borst
- Geboortedatum:24-10-1952
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Sleen
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
- predikant te Sleen
- docent Christelijke Hogeschool Ede
- hoogleraar pastoraat aan de Evangelisch Theologische Faculteit Leuven.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Stop het niet langer weg, welke 'leeuwen' en 'beren' je ook ziet, dat heb ik zelf ook te lang invloed laten uitoefenen, maar je kunt pas echt vrij komen als de boel is opengemaakt, verwerkt etc. Al blijft het altijd een litteken. Je moet het echt niet onderschatten wat er is gebeurd!
Ik hoop en bid dat je iemand vind waar je echt alles wat je voelt, denkt, enz. mee kunt delen om vervolgens de weg van en naar het Kruis te gaan.
Van harte Gods wijsheid en zegen.
Ik hoop en bid dat je iemand vind waar je echt alles wat je voelt, denkt, enz. mee kunt delen om vervolgens de weg van en naar het Kruis te gaan.
Het eerste snap ik, het tweede.... van de weg van en naar het Kruis te gaan niet.
Vragenstelster heeft daar niet zoveel aan.
Ze heeft iemand nodig die haar begrijpt en de weg naar het Kruis is van later zorg.
helaas kan ik met je meepraten, op de vragen die je hebt, heb ik voor een deel antwoorden. Omdat ik sommige confrontaties wel ben aangegaan. Mijn antwoorden kunnen je misschien helpen te beslissen wat je moet doen. Zo makkelijk is het nl. niet om er voor uit te komen, zeker niet na al die jaren.
Mijn mailadres is inmiddels bekend bij de redactie. Je kunt ze een mail sturen, om met mij in contact te komen.
Groetjes margriet
Fijn dat ze naar jou mag mailen. Daar heb ik bewondering voor.
Gods zegen hierin.
Dank je wel! Normaal doe ik het ook niet, maar dit lijkt zo erg op mijn situatie, ik heb de confrontatie dus opgezocht. Vragen die zij heeft kan ik over het algemeen beantwoorden. Al is elke familie anders, maar je kan soms maar beter voorbereid zijn.
