Relatie een kans geven

Sinds enige tijd heb ik contact met een jongen. We kunnen goed met elkaar omgaan, we hebben goede/eerlijke gesprekken en kunnen ook met elkaar lachen. Ik vind het ook heel fijn dat hij er voor me is en voel me er gelukkig door, ook omdat hij geduldig is en respect voor mij toont. Ik heb eerder een vriend gehad die geen respect voor mij had en over mij heen walste. Ik zit wel met enkele lastige zaken: Hij denkt soms anders over dingen, zoals samenwonen en seks voor het huwelijk. Ik vind dat niet goed. Hij heeft daar niet echt een mening over, want hij vindt het niet echt slecht. Ik zou eerst willen trouwen voordat we met elkaar naar bed gaan. Hij heeft met mijn visie geen probleem. Daar ben ik wel blij om. Maar als hij het niet erg vindt om voor het huwelijk met elkaar seks te hebben, ben ik toch bang dat dat voor problemen gaat zorgen straks. Is dat terecht? Of zal ik dan helder mijn grenzen moeten duidelijk maken? (wat ik al doe). Ik wil onze relatie graag een kans geven, maar weet niet of het goed is? Mag ik het een kans geven? Ik ben zelf een perfectionist en maak me snel zorgen om verschillen, of andere dingen. Ik wil graag dicht bij God leven. Door dit alles ben ik eigenlijk ook bang voor lichamelijk contact. We hebben dat nog niet gehad, maar ik ga daar nu heel krampachtig mee om, en denk soms dat dat niet mag. Is dit terecht? Ik zou graag snel advies willen!

Je vraag is belangrijk. Voor de rest van je leven is het heel bepalend met wie je door het leven gaat. Ik vind het erg fijn dat je schrijft dat je graag dicht bij God wilt leven. Maar meteen komt bij mij de vraag op of je vriend zelf ook graag dicht bij God wil leven. Daar schrijf je niet over. Ik hoop en bid dat dit wel zo is. Hoe zou je anders echt één kunnen zijn in de toekomst? Daar moeten jullie ook samen over praten.

Om op een goede manier verkering te hebben, is het belangrijk dat je weet wat Gods wil is. Het is vanuit de Bijbel duidelijk dat het niet de wil van de Heere is om voor het huwelijk samen te wonen. En ook niet om voor het huwelijk seks te hebben. In Genesis 2:24 staat: "Daarom zal de man zijn vader en moeder verlaten en zijn vrouw aankleven en zij zullen tot één vlees zijn." Vader en moeder verlaten betekent samen een nieuw gezin vormen. In die situatie is er de ruimte voor seksuele gemeenschap. Izak bracht Rebekka in de tent van zijn moeder totdat zij zijn vrouw werd. Ze gingen niet eerst samenwonen. Wanneer een stel gaat samenwonen, bestaat bovendien het gevaar dat er niet de wil en de inspanning is om samen een conflict uit te praten en op te lossen.

Waarom wil God niet dat seksuele omgang buiten het huwelijk plaatsvindt? Daar kunnen we onder andere het volgende over zeggen. Het huwelijk is een veilige plaats. Voor de overheid, voor getuigen en dikwijls voor Gods aangezicht is trouw beloofd. Je spreekt uit dat je verantwoordelijkheid wilt nemen voor elkaar. De ander kan niet zomaar weglopen. Dat is belangrijk om je helemaal, ook lichamelijk aan die ander te geven. Seksuele gemeenschap is bedoeld als een tere en intense beleving van wederzijdse liefde en trouw. Dat is kostbaar en mag je niet zomaar te grabbel gooien. Wat zou het erg zijn als je seks hebt met elkaar en de verkering gaat uit. Het is schuld tegenover God. Maar het zou ook heel moeilijk zijn met het oog op een nieuwe relatie. Bovendien is seksuele gemeenschap de manier waarin God de kinderzegen wil geven. Dat is niet vanzelfsprekend. Maar als de Heere dat doet, dan heeft dat kind een veilige plaats nodig waar een man en een vrouw in onderlinge liefde en trouw voor dat kind willen zorgen. Wat blijkt dus in het instellen van het huwelijk een wijsheid en een zorg van de Heere

Belangrijk is dat jullie de dingen weten die ik hierboven schrijf. Maar ook dat jullie samen biddend er voor willen gaan om zo naar het huwelijk toe te leven. Vooruit grijpen op het huwelijk heeft emotionele gevolgen voor later. Vooral voor een vrouw, die een dieper gevoelsleven heeft dan een man. Het kan een blijvende schaduw werpen over de seksuele omgang binnen het huwelijk.

Jullie moeten dit samen bespreken. Daarbij is het nodig om afspraken te maken over grenzen die jullie aanhouden. Ik wil enkele eenvoudige dingen noemen.

• Kleed jezelf of de ander niet uit.

• Streel niet elkaars geslachtsdelen. Daarmee kun je de opwinding zo groot maken dat het (bijna) onmogelijk is om nog te stoppen.

• Het is ook niet goed om samen op vakantie te gaan. Je brengt jezelf of de ander dan te veel in verleiding.

Wel mag je elkaar aanraken. Je hoeft daarin niet angstig of krampachtig te zijn. Maar wees consequent in het houden van de afgesproken grenzen. Op deze manier mag je biddend jullie relatie een kans geven.

Bedenk dat mannen en vrouwen verschillend zijn. Om het kort te zeggen: Mannen leven meer met hun hoofd en vrouwen meer met hun hart. Dat vult elkaar mooi aan, maar het vraagt ook om begrip op te brengen voor de ander. Graag wil ik jullie adviseren om samen een christelijk boekje te lezen over verkering en huwelijk. Bijvoorbeeld het boek: "Méér dan liefde" met als ondertitel: "samen bouwen aan je huwelijk". Het is uitgegeven onder redactie van J. H. Mauritz en Erik-Jan Verbruggen. Lees elke keer een stukje samen en praat er over.

De verkeringstijd is bedoeld om samen geestelijk één te worden. In die tijd moet je elkaar leren kennen. Het is daarom heel belangrijk om met elkaar te praten. Seksuele omgang in de verkeringstijd is daar een belemmering in. De beperkte tijd die je met elkaar hebt, wordt dan al snel gevuld met het lichamelijke. Zo leer je niet om te praten en je leert elkaar ook niet echt kennen.

Vergeet echter niet dat er een weg terug is als jullie toch in seksuele zonde vallen. Ga er dan niet mee door. Nee, belijd het naar elkaar en naar God. Vraag om vergeving. Bij de Heere is vergeving te krijgen door het bloed van Christus. Door Zijn kracht en door de Heilige Geest kan er een nieuw begin zijn voor jullie.

Soms hoor ik van jonge stelletjes dat ze in de verkeringstijd samen bidden en samen de Bijbel of een dagboek lezen.  Wat is dat een rijk begin voor een levenslange relatie van liefde en trouw! Na het huwelijk is er in elk geval de verantwoordelijkheid om deze dingen te doen. Begin er nu maar vast mee.

Waarom zou je niet wekelijks een stukje lezen met elkaar uit een boek over God en de Bijbel en het geloof. Ik denk aan het boek van ds. R. van Kooten: "Aan Zijn voeten". Om echt gelukkig te zijn en te worden, zou je tegen elkaar moeten kunnen zeggen: Er is er Eén van wie ik meer houd, dat is de Heere Jezus, omdat Hij stierf voor mijn zonden.

Ds. J. A. van den Berg

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.A. van den Berg

• Geboortedatum:
  04-02-1967
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Sint Anthoniepolder
• Status:
  Actief

71 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven