Vraag
Al vier jaar gaan mijn kinderen volgens een bezoekregeling naar hun vader. De verschillen tussen de leefwereld van hun vader en mijn leefwereld zijn erg groot. Wanneer ze bij hun vader zijn, wordt er tv gekeken, naar de bioscoop gegaan, gezwommen op zondag, enz. Dit ben ik niet gewend om te doen en probeer aan mijn kinderen uit te leggen waarom wij andere keuzes maken. De afgelopen keer had de huidige vrouw van mijn ex-man twee broeken gekocht voor mijn dochter van negen. Mijn dochter werd min of meer verplicht om zaterdag een broek aan te trekken. Toen ze werd teruggebracht, was ze helemaal van de kaart, naar mijn idee verscheurd door de twee werelden waarin zij en haar broertje leven. Het moeilijke van dit alles is, dat hun vader precies weet hoe wij met z'n drieën leven. Volgens mij doet hij bovenstaande dingen bewust (hij werd in ons huwelijk steeds vijandiger t.o.v. kerk en geloof). Hij heeft niet door hoe hij hiermee de kinderen beschadigt. Wat moet ik met deze situatie?
Antwoord
Beste ouder,
Dank voor uw vraag. Een moeilijke en pijnlijke situatie voor u allen. Zoals u ook ervaart, zitten de kinderen tussen beide ouders in. Het is belangrijk om ervan uit te gaan dat de kinderen, kind zijn en blijven van beide ouders. Dat wil zeggen dat u als ouders beiden een verantwoordelijke taak blijven houden, ook al is de ene ouder in de opvoedersrol minder betrokken dan de ander ouder. Het valt niet mee om de andere ouder die positie ook te blijven geven of er mee om te gaan als de ander dit onvoldoende of anders uitvoert dan u zou willen. Voor de kinderen is dit echter wel heel belangrijk. Dat wil zeggen dat kinderen loyaal blijven aan beide ouders en het voor kinderen schadelijk is als ze denken dat ze partij moeten kiezen.
U vindt dat de vader van de kinderen, de kinderen beschadigt. Echter van beide kanten zullen ouders hun argumenten aandragen om de eigen levensstijl te verdedigen. Het is dan ook belangrijk dat er heldere afspraken zijn over hoe de bezoekregeling eruit ziet en wat het betekent dat u beiden een andere levensstijl hebt. U hoeft het niet met elkaar eens te zijn en de discussie zou zich niet daarop moeten richten. Het is van belang dat het verhaal naar de kinderen door beide ex-partners en hun eventuele nieuwe man/vrouw gedragen wordt. Als beide ouders aangeven dat ze het niet eens zijn met elkaar is dat een feit. Als ze de kinderen in hun 'kamp' proberen te krijgen (hoe legitiem argumenten ook kunnen zijn) is dat schadelijk. Soms kan het kind zich lange tijd loyaal aan de ene ouder opstellen en zich later geheel op de (levensstijl van de) andere ouder gaan richten. Hoe ouder de kinderen worden, hoeveel meer vragen er vaak bij komen. Het is dan ook niet te verwachten dat de situatie zich vanzelf zal gaan verbeteren.
Concreet zal helder moeten worden, wat dit alles betekend voor de levensstijl van de kinderen tijdens de bezoekregeling. Daar zouden jullie zonder de kinderen afspraken over moeten maken en passend bij de leeftijd van de kinderen hen daarna actief betrekken bij de keuzes. Een eerste stap zou dan ook zijn om als ouders 'om de tafel' te gaan en te onderzoeken of afspraken mogelijk zijn. Vooraf moet helder zijn dat het doel is om niet in discussie met elkaar te raken over de verschillen in levensstijl, maar hoe je hiermee als ouders van de kinderen om wilt gaan. Soms kan het helpen om het een en ander eerst op papier uit te werken. Er zijn verschillende vormen van ouderschapsplannen te vinden, waarin ook dergelijke afspraken kunnen worden vastgelegd (zie bijvoorbeeld informatie op de site van de Rijksoverheid: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/kinderen-ouderschapsplan-verplicht ). Soms kan iemand uit jullie (gezamenlijke) familie- of kennissenkring daarbij ondersteunen. Soms zal dit gesprek echter moeilijk of zelfs onmogelijk zijn.
Mochten jullie daar niet uitkomen dan is het mogelijk om, in het belang van de kinderen, hier onafhankelijke hulp bij te zoeken. Er zijn verschillende mogelijkheden zoals pastorale zorg, jeugdzorg of zorg die specifiek in uw woonplaats/ gemeente aangeboden wordt via maatschappelijk werk bijvoorbeeld. Dit kan ouderschapsbemiddeling zijn, maar kan ook hulp zijn die u of de kinderen ondersteunt.
Ook in het gesprek met uw kinderen, kunt u voor hen verhelderen dat het heel ingewikkeld is dat jullie beiden anders over dingen denken en dat het voor hen soms kan voelen alsof ze moeten kiezen. Die erkenning kan voor kinderen steunend zijn. U kunt uw kinderen bovenal in het gebed brengen en vragen om wijsheid voor u allen.
Een vriendelijke groet en veel sterkte gewenst,
Drs. Anja van der Marel
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Diepeveen- van der Marel
- Geboortedatum:19-10-1976
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Functie: Orthopedagoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik zal er niet over uitweiden, maar blijf a.u.b. bij de les!
Fixeer niet op (het niveau van) de broek of het oogpotlood. Maar probeer bewust te worden wat er achter de broek of het oogpotlood verborgen zit.
Gescheiden zijn binnen refoland, waarbij manlief voor de wereld kiest, is al een last op zich dus laat u zich niet in een vervelende hoek drukken. Ook niet binnen uw kerk en let maar gewoon op alle mensen die u willen helpen, ook die van buiten de kerk.
Het is ontzettend moeilijk voor iemand, die hier tegenop moet boksen. Het is niet meer dan een strijd tussen wereldse gelijkvormigheid en een Leven met Jezus Christus. Het gaat dus niet om uw kerk, uw gewoontes of uw karakter.
Als u uw kinderen wilt helpen, Bidt voor en MET uw kinderen en probeer hier lijn in te krijgen. Zoals je binnen een dag of weekritme dat van andere dingen ook kent. Laat de kinderen elke dag uit de bijbel lezen. Laat ze niet alleen tafelgebeden bidden maar probeer eens verdieping aan te brengen. (lees je bijbel, bid elke dag- dat je groeien mag)
Bidden is verwachten, het is licentie voor Hemelse interventie, het is God toestemming geven
Veelal bent u met uw geloof de zondebok in het verhaal. Kinderen kunnen dit gedrag van hun vader kopiëren. Na-apen. Dus het is ontzettend belangrijk dat u invulling blijft geven aan uw geloofsleven en uw kant van het verhaal. Dat u er staat als een Huis!
Bidt gewoon tot Jezus Christus of Hij u hier door heen wilt leiden. Dat u het niet zelf en alleen kan. En geef uw kinderen uit handen aan Hem. Dat is een manier die velen niet kennen. U blijft bidden maar u geeft ze uit handen aan Jezus Christus. Elke dag opnieuw.
Doordat er geen man (priester) in het huis is, mag je juist vragen of Jezus deze rol wil opvullen
Praat nooit negatief over uw ex-man, hoe u ook gekrenkt bent. Kletsen keert tegen u en dat kunt u in dit geval niet gebruiken. Fixeer niet op de andere vrouw(en), het gaat niet om uw emotie maar om hoe de relatie bevorderlijk verloopt. In het belang van uw toekomst en de kinderen. Zo wint u harten van anderen! En roep het s’avond of s’nacht maar gewoon uit naar Jezus, hoe moeilijk het allemaal is geweest en dat u meer wijsheid, inzicht en liefde nodig hebt!
Ik wens u zoveel kracht, standvastigheid en geloof toe. Ik bid het u toe en ik zal voor u bidden. Blijf rechtop staan, verwacht kracht en weerleg dit niet!
Koop ook eens het boek “De kracht van Biddende Ouders – Stromie Omartian”
