Vraag
Ik hoor de laatste tijd steeds vaker zeggen dat ziekte niet van God komt. Als ik de geschiedenissen in de Bijbel na ga kan ik me alleen van het OT herinneren dat God ziekte wel een als straf gaf: Mirjam en Uzzia die melaats werden. Klopt het dat ziekte normaal gesproken niet van God komt, al gaat het dan ook weer niet buiten Hem om?
Antwoord
Beste vragensteller,
Het gaat over de vraag of ziekte van God komt of niet. Hierbij grijp je terug op het Oude Testament waar God wel eens ziekte als straf gaf, namelijk als straf op een bepaalde zonde. De discipelen van de Heere Jezus legden ook het verband tussen zonde en ziekte in Johannes 9:2, en zij kregen als antwoord: noch deze heeft gezondigd noch zijn ouders. Natuurlijk, die blindgeborene en zijn ouders waren ook in zonden ontvangen en geboren en zo aan allerhande ellendigheid en de verdoemenis onderworpen, maar hier wordt de gedachte van vergelding door de Heere Jezus afgewezen en gewezen naar Gods verlossingsplan. Hij Die deze man het licht in de ogen gaf is Zelf het Licht van de wereld en zo heeft de geschiedenis van de blindgeborene ook een profetische en geestelijke betekenis. De ziekte van deze man waarin God hem geboren liet worden was tot openbaring van Gods liefde in Zijn Zoon voor zondaren.
Aan de andere kant zien we ziekte ook als straf van God, zoals je zelf al aangegeven hebt. In het Nieuwe Testament komen we dit tegen bij de man die 38 jaar lang ziek is geweest; wanneer Jezus hem vindt (Joh. 5:14) dan zegt Hij tegen hem: Zie gij zijt gezond geworden, zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede. Uit deze woorden valt af te leiden dat de ziekte samenhing met een zondig leven dat hij vroeger had geleid. Betekent dit dan dat we elke ziekte moeten zien als een bepaalde straf op de zonde? Nee, ook al is ziekte een gevolg van de zondeval in het paradijs en zijn er ziektes tot de dood toe. De eerste oorzaak, van welke ellende ook, is de zondeval.
Een ziekte koppelen aan een bepaalde zonde of een zondig leven, brengt de vraag met zich mee of zieken dan een groter zondaar zijn dan iemand die gezond is. Er is niemand uitnemender, lezen we, wij zijn allen onder de zonde. Wij zijn ook niet beter dan de mensen die in landen wonen waar ondervoeding is, of waar de medische zorg op een heel laag peil staat, waardoor in die landen meer bepaalde ziektes voorkomen en het (kinder)sterftecijfer veel hoger is. Voor ieder mens geldt, zoals Psalm 89 zegt: Indien zij Mijn inzettingen ontheiligen, en Mijn geboden niet houden, zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken, en hun ongerechtigheid met plagen.
Toch kunnen we in ziekte ook wel Gods wijze bedoelingen zien en het wel meezingen met de dichter: 't Is goed voor mij verdrukt te zijn geweest. In de verdrukking/ziekte valt het niet altijd mee om te zeggen: 't is goed voor mij, maar achteraf kan het wel eens zo gezien worden. God kan een doorn in het vlees geven om ons mensen niet hoogmoedig te maken, om ons aan de grond (Grond) te houden; hoe kan ziekte ons ook stil zetten en ons meer en meer aan God binden in het gebed en door het Woord te lezen, dat je later dankbaar bent dat Hij je stilzette, want anders was je doorgegaan op die bepaalde weg.
Ik wil ten slotte nog één zaak in dit verband opmerken, want het spreken over zonde en ziekte, waarvan nog veel meer te zeggen zou zijn, heeft een gevaarlijke kant, namelijk dat we daarin blijven steken: oorzaak en gevolg. Dan doen we grotelijks tekort aan waar ik mee begon toen ik Joh. 9 noemde. Ik wil het verduidelijken met een voorbeeld. Wanneer je bij een zieke komt dan ga je toch niet spreken over de zonden van die zieke waarvan hij of zij nu de gevolgen draagt? Ook al is het een gevolg van de zonde/zondeval dan nog ligt er geen enkele troost of bemoediging in voor de persoon in kwestie; laten we met de zonden en de gevolgen ervan tot God gaan. Hadden de discipelen niet beter aan de Heere Jezus kunnen vragen of Hij in Zijn almacht die man beter wilde maken in plaats van uit te zoeken waar de schuldvraag lag?
Zoals de Heere die man beter maakte van zijn kwaal, zo wil Hij nog schenken in bepaalde omstandigheden wat nodig is. Is dat dan altijd beterschap? Nee, maar ook wel dat het kruis gedragen kan worden en de weg niet te zwaar zal zijn, en dat Hij ook en bovenal in alle omstandigheden wil geven in geestelijk opzicht: Uw krankheden kent en liefderijk geneest, Die van 't verderf uw leven wil verschonen, met goedheid en barmhartigheden u kronen, zodat er een blij vooruitzicht mag zijn naar dat land en leven, waar geen inwoner meer zal zeggen: ik ben ziek.
Een hartelijke groet,
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
