Vraag
Sinds een jaar heb ik, vrijgezelle vrouw van 40 jaar, een relatie met een gescheiden man. Mijn vriend heeft drie kinderen van 6 tot 15 jaar. Graag zou ik tips of advies willen krijgen over hoe ik mij het beste kan opstellen t.o.v. de kinderen en wat een scheiding met kinderen doet. Zijn er misschien christelijke boeken die u mij/ons kunt aanbevelen? Met vriendelijke groet.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Er zijn inderdaad wel boeken over zogenoemde samengestelde gezinnen. Googlen en je vindt titels! Er zijn natuurlijk ook films met dit thema gemaakt, die soms op een indringende wijze de valkuilen van een relatie als die van jullie laten zien.
De relatie die je bent aangegaan met je vriend heeft je meteen een gezin gebracht: wonen de kinderen bij hem? Of zijn ze ook wel bij hun moeder?
Hoe je met drie verschillende kinderen, die ook nog (bijna) in de puberteit zijn, moet omgaan is niet in een paar woorden te zeggen. Een ding moet je echter goed onthouden, zelfs als je zielsveel van ze houdt: je bent níét hun (biologische) moeder en kan díé liefde ook niet vervangen. Je moet voor jezelf een houding tegenover de kinderen bepalen die weliswaar zeer liefdevol kan zijn, maar die je niet (altijd) in dank door hen zal worden afgenomen. Speel papa niet uit, ga niet tussen vader en moeder instaan (door partij te trekken), ook al probeert een tiener je dat misschien wel te laten doen.
Al met al: de liefde die je voor deze man hebt opgevat vraagt méér-dan-liefde-voor-hem-alleen! Moed, beleid en trouw wens ik je toe!
Een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik weet niet hoe lang u vriend al gescheiden is, maar bij mij had de scheiding de weg er voor en er na een grote impact en op mn verdere fam. ook. Als kind voel je je verscheurd. Soms ook schuldig, doordat je jezelf een lastpost voelt omdat door jou de ouders met elkaar afspraken moeten maken over wanneer naar wie ed. En dit vaak voor spanningen zorgt. Mocht u vriend dan soms ook verbitterd zijn tegen zijn ex en hij dit uiten waar de kinderen bij zijn. Vind ik moet u hem hier op wijzen, dat hij dit nooit mag doen waar de kinderen bij zijn in geen enkele vorm. Ook heb en had ik het gevoel dat je altijd alles maar moet accepteren.
Dring u niet teveel op aan de kinderen, door bijv. gelijk 3 zoenen te geven als ze dit niet gewend zijn ed. Ga niet zitten kroelen/giebelen met u vriend waar de kinderen bij zijn, bouw zoiets langzaam op. Waarschijnlijk zijn ze dit helemaal niet gewend. Toon interesse, hoe was het op school ed. Probeer geen huisregels binnen no time naar u zin te veranderen. Ook al zijn het kleine of onbenullige dingen in u ogen. Mocht de moeder jarig zijn, feliciteer de kinderen. Koop desnoods samen een cadeautje of maak wat leuks of moedig u vriend hier toe aan, hoe moeilijk het ook is. Ga niet elke week samen met u vriend een dag/avond weg, zodat er oppas in huis is. Maar wees er samen voor de kinderen. Mochten er trouwplannen komen, licht de kinderen op tijd in. Breng dit voorzichtig, praat er samen over, geef het de tijd om de kinderen hier aan te laten wennen.
Zoals u ziet is het al een hele waslijst, sorry het komt misschien heel opleggerig over. Maar het is echt niet zo eenvoudig. U zult het ook wel eens moeilijk krijgen/hebben, daar wil ik u sterkte mee wensen. Ik vind het heel goed van u dat u deze vraag stelt!
