Niet inenten en werken in ziekenhuis

Van huis uit hebben we ons nooit in laten enten omdat we vonden dat God ons wel een ziekte geeft als Hij dat voorbeschikt heeft, ook al hadden we ons laten enten. Aan de andere kant: als God ons de middelen gegeven heeft, mogen we ze dan ook niet gebruiken? Ik heb het nooit gedaan omdat ik dan zeker wist niet tegen Gods Woord in te gaan. Nu heb ik over een aantal weken een stage in een kinderziekenhuis en hiervoor moest ik een vragenlijst invullen, ook m.b.t. inenten. Nu is mijn vraag: mag ik me in laten enten om tegen te gaan dat ik de kinderen in het ziekenhuis besmet? Ik zou het heel erg vinden om die kinderen eventueel te besmetten. Ik hoop dat u een antwoord weet op mijn vraag.

Hoe te denken over allerlei inentingen? Wat is inenten? Door middel van een spuitje dode ziektestof in het lichaam inbrengen, waardoor het 'afweermechanisme' wordt gestimuleerd om afweerstoffen te maken, zodat je lichaam bij een onverhoopte besmetting met levende ziektekiemen direct 'in de aanval' kan gaan en -met meer of minder grote kans van zekerheid- de werking van de ziektekiemen kan voorkomen.

Is inenten strijdig met geloof in Gods voorzienige leiding? Kun je in afhankelijkheid van en in vertrouwen op de HEERE je laten inenten? Vragen, waarmee ieder ouderpaar wordt geconfronteerd bij de geboorte van een kind. Vele artsen zullen immers willen overgaan tot inenten. Wilt u dit niet, dan moet u het te kennen geven en veelal ook verklaren, waarom u het niet wilt.

Maar nu blijkt het voor veel ouders veelal vaag en onberedeneerbaar te zijn, waarom je wel of niet je (kinderen) laat inenten. De achterliggende vraag is of inenten een wettig middel is, wat God ons geeft, zodat wij het -in vertrouwen op de HEERE!- mogen/moeten gebruiken, onder beding van Gods zegen en in besef van Zijn voorzienig bestel.

Of is inenten geen wettig middel om ziekten te `voorkomen'? Mag je wel ziekten trachten te 'genezen' onder biddend opzien tot God en niet trachten te 'voorkomen' in dezelfde gestalte des harten? Onder de kinderen Gods zijn verschillende meningen. Een definitief antwoord is moeilijk te geven. Het is een tasten, een overwegen van argumenten die vóór zijn en argumenten die tégen zijn.

Heel voorzichtig zou ik het volgende willen doorgeven: toen ongeveer 25 jaar geleden landelijk een polio-epidemie uitbrak, werd ik als 19-jarige jongen voor de keus gesteld of ik mij zou laten inenten of niet. Ik heb goed gevoeld, dat alle discussies daarover me uiteindelijk zonder oplossing lieten. Het enige wat toen aan de orde was, was een strikt persoonlijke keus: mag je je laten inenten of hoef je je niet te laten inenten. Heb je van de HEERE vrijmoedigheid om in biddend opzien tot Hem gebruik te maken van dit middel, waarbij je absoluut geen aanslag wenst te plegen op het albestuur des HEEREN, maar waarbij je Hem smeekt om dit middel ter 'voorkoming' van polio te gebruiken? Of krijg je van de HEERE vrijmoedigheid om, steunende op Hem en Zijn Vaderlijke goedheid!, dit middel -omdat het toch strijdig is met onvoorwaardelijke overgave aan Zijn wil- niet te gebruiken?

Daarover heeft de HEERE genadig zekerheid en licht gegeven, zodat ik in volle vrijmoedigheid mij niet heb laten inenten. Maar dit is niet bedoeld als voorschrift of als: zo is het beter. Nee, de gezindheid achter de daad is van zeer groot belang.

Dit zien we in de Heilige Schrift ook: wanneer een vijand het volk Israël aanvalt, geeft God langs verschillende wegen (= op verschillende manieren) uitkomst. Soms moeten ze niets doen, maar wordt de vijand verslagen door God Zelf alleen (Hiskia, II Kronieken 32 vers 21 en 22); soms moeten ze met een paar man strijden (Gideon, Richteren 7 vers 4 en 7), soms moet een machtig leger er op uittrekken (Barak, Richteren 4 vers 6). Steeds weer een ander bevel, terwijl de omstandigheden toch dezelfde waren. Wat steeds weer hetzelfde bleef was: vertrouw op Mij!

Moge het de HEERE behagen aan ons te leren ons geheel en al aan Hem over te geven, ons aan Hem onvoorwaardelijk toe te vertrouwen. Daar ligt rust. Al staan alle wetenschappers je dan tegen... dat hindert niets meer. Want Gods goedkeuring, in de vreze Zijns Naams, is je deel.

Ds. W. Pieters

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W. Pieters

• Geboortedatum:
  27-06-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Elspeet
• Status:
  Actief

259 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven