Teleurgesteld in Gods weg

De laatste weken loop ik geestelijk helemaal vast. Ik ben zo teleurgesteld in Gods weg. Lang heb ik Hem om een antwoord gevraagd over een stap in mijn leven die ik heel erg verlangde om te doen en waar misschien een mogelijkheid voor was. Toen gaf de Heere antwoord door Zijn Woord. Zo sterk en zo krachtig dat ik niet twijfelde dat het Gods antwoord was. Het antwoord was bevestigend. Ik heb erop vertrouwd, een half jaar lang. Hoewel iedereen mij tegensprak dat ik niet wist waar ik aan begon, geloofde ik dat de Heere mogelijkheden zou geven. Hij had het immers beloofd? Het kon alleen binnen een bepaalde periode. Maar nu is die periode voorbij. Tot het einde toe heb ik vastgehouden aan Gods Woord. Er was een mogelijkheid, maar die is vorige week helemaal afgekapt. En nu is de tijd voorbij. Wat nu? Het belemmert me geestelijk zo. Ik verlangde er zo naar om het te doen. Ik kan begijpen dat het Gods weg niet was, maar waarom zegt Hij dat dan niet? Waarom beloofde Hij iets, maar gebeurde het niet? Zijn beloften falen toch niet? Ik heb door alles heen zo vertrouwd op Gods belofte. Ik heb Hem gedankt met mijn hele hart dat Hij de weg zou banen. Ik heb gepleit op de belofte. En nu? Nu voel ik me echt bedrogen. Mijn geestelijke leven vloeit helemaal weg. Ik durf niet meer om Gods weg te vragen vanuit de Bijbel. Stel dat het weer niet doorgaat? Ik heb zoveel vragen over beslissingen. Maar ik weet niet meer hoe ik achter Gods wil moet komen. Ik durf de Bijbel niet meer te geloven. En daarbij, als ik het toch aandurf om in het gebed om een antwoord te vragen, lees ik vervolgens alleen maar oordelen in de Bijbel. Kunt u mij hier alstublieft in helpen? Een moedeloos meisje.

Bij het lezen van je vraag probeer ik me onwillekeurig een beeld te vormen van wat er nu concreet in je leven aan de hand (geweest) is. Had het te maken met huwelijk, vrienden, werk, zending?
Hoe dan ook: Je voelt je bedrogen door God.

Cruciaal in je mail is: “Toen gaf de Heere antwoord door Zijn Woord.” Je zou eens moeten lezen het hoofdstuk in de Redelijke Godsdienst van Brakel over het leven des geloofs op de belofte. Hij schrijft daarin dat we met een zaak bezig kunnen zijn en oprecht verlangen dat de Heere ons daarin leidt. Er komt vervolgens een gedeelte of tekst uit de Bijbel bij. We zien dat als antwoord op ons vragen en trekken de conclusie dat dat de aanwijzing is om een bepaalde weg in te slaan. We ondervinden tegelijk ook vrede en blijdschap in ons hart en mogen ons helemaal aan de Heere overgeven. Later blijkt dat het helemaal anders uitkomt, en dan begrijpen we er helemaal niets meer van.

Brakel zegt dan heel wijs dat de geestelijke gestalte die we hadden wel echt en van de Heere was, maar dat de toepassing die we maakte vanuit die tekst van onszelf was. Hij zegt: Wat betreft beloften aangaande het geestelijk leven kunnen we ons niet vergissen. Zij zijn waar. Maar in de toepassing van tijdelijke zaken kunnen we ons wel degelijk vergissen, en veel van Gods kinderen zijn er soms lange tijd door in de knoop gekomen. Wellicht is dat bij jou ook het geval.

Je verlangde er erg naar “om het te doen.” Het zal om iets gaan wat in jouw ogen goed en geoorloofd is en misschien ook iets in Gods koninkrijk. Maar ook onze verlangens moeten we aan de Heere te geven. Hij mag ermee doen wat Hij wil, en Hij weet toch beter wat goed voor ons, dan wij dat zelf weten. Er kunnen onopgeloste zaken in ons leven zijn. Ook met de zaken waar wij niet uitkomen moeten we bij de Heere komen.

Ik blijf denken dat je een verkeerde toepassing hebt gemaakt. Maar daaruit mag je niet te conclusie trekken dat de Heere onbetrouwbaar is. Ik ben er heilig van overtuigd dat als we ons restloos aan Hem overgeven, Hij het goed maakt in ons leven, langs welke weg dan ook.

Ik geloof wel dat we het bij beslissingen in ons leven, al te veel van bijzondere zaken; teksten, tekenen en voorvallen kunnen verwachten. We hebben eerlijk en nuchter omstandigheden onder ogen te zien. Ons af te vragen wat de Heere in het algemeen over zaken gebiedt en verbiedt, om dan ook biddend die weg te gaan. Het kan ook goed zijn de raad van godvrezende vrienden vragen. Maar we hebben het niet van bijzonderheden te verwachten. Dat kan de Heere soms wel doen, en er zijn treffende verhalen van, maar meestal doet Hij dat niet. Maar Hij vraagt dat wij in overgave aan Hem, doen wat onze hand vindt om te doen.

Ik hoop dat het enigszins een antwoord is!

Hartelijke groet,
Ds. N. den Ouden

Dit artikel is beantwoord door

Ds. N. den Ouden

• Geboortedatum:
  25-10-1969
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Leerbroek
• Status:
  Inactief

125 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven