De doop behoudt niet

1 Petrus 3:21: “Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is der vuiligheid des lichaams, maar die een vraag is van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus;” Kan iemand mij uitleggen wat er met deze tekst wordt bedoeld? Er werd tegen mij gezegd dat de doop dus behoudt, en daar ben ik het niet mee eens. Het is een teken, maar de doop behoudt mij niet. Alleen het bloed van Christus en Zijn gerechtigheid, Zijn onbegrijpelijke genade die mij getrokken heeft uit de duisternis tot Zijn wonderbaarlijke licht.

Kunnen we uit de woorden van 1 Petrus 3:21 concluderen dat de doop op zich ons behoudt? Bedoelde Petrus dat toen hij geleid door de Geest deze woorden neerschreef? Door daarop al te snel “nee” te zeggen lopen we gevaar de betekenis, het houvast van de doop voor het geloof te ontkrachten. Maar wat bedoelt de apostel precies? Deze tekst heeft uitleggers heel wat hoofdbrekens bezorgd. Laten we proberen nauwkeurig te lezen wat hier nu precies staat.

a. Zonder meer duidelijk is dat de apostel hier de doop ziet als tegenbeeld van de zondvloed. Het water van de doop heeft, in tegenstelling tot de wateren van Gods oordeel in de tijd van Noach,  een positieve reddende functie.

b. Bedoelt Petrus daarmee, dat de doop op zich redt? Maakt de doop automatisch zalig? Die conclusie gaat te ver.  Dat kàn hij niet bedoelen, want dan zou hij zichzelf tegenspreken aangezien hij steeds in zijn brieven de wedergeboorte noemt als weg tot de zaligheid ( 1 Petrus 1:3 en 23). Bovendien Petrus zegt hier: “de doop is geen aflegging van de vuilheid van het (zondige) vlees.” Dus de doop zelf reinigt en redt niet.

c. Beslissend is voor de uitleg is: Wat wordt bedoeld met “de doop… die een vraag is van een goed geweten voor God door de opstanding van Jezus Christus.” Vanuit het Grieks kunnen we het echter ook zo weergeven: de doop… die een aanbod, geschenk is, nl. een goed geweten voor God. Met andere woorden, de doop bekrachtigt het geschenk van Christus’  gerechtigheid, geschonken krachtens zijn opstanding. Trek het maar door: Wie door het geloof Christus omhelst heeft in de doop het bewijs dat hij gered is. Door gelovig te aanvaarden wat in de doop bezegeld en bekrachtigd wordt krijg je een goed geweten, een besef dat je zonden vergeven zijn. Zo geeft de Heilige Geest ons vrede in het hart. Dat geweten dat ons eerst beschuldigde vanwege onze zonde en schuld,  dat is nu ontlast. Daar mag je terecht een goed gevoel bij hebben. Dankzij Gods belofte in zijn Woord, bekrachtigd in de doop.

In die zin is de doop reddend dat ze ons verzekerd van de redding in en door Christus. Luther werd op zijn sterfbed hevig aangevochten. De duivel hield hem zijn zonden voor. Als redmiddel tegen Satans gemene influisteringen greep hij naar de doop. Batisatus sum: Ik ben gedoopt!

Hartelijke groet,
Ds. A. van Vuuren

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. van Vuuren

• Geboortedatum:
  02-11-1948
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Capelle a/d IJssel
• Status:
  Actief

131 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven