Vraag
Ik zit met een vraag. Hopelijk kan iemand me een antwoord geven. Ik begrijp niet dat God rechtvaardig is. Jezus is gekomen, juist omdat God rechtvaardig is; Hij moet dus de zonden van de mensen straffen, ook al is Hij liefdevol. Maar wat is er rechtvaardig aan om een onschuldige te straffen en de schuldige vrijuit te laten gaan? Bijvoorbeeld: Mijn ene kind heeft iets stouts gedaan en mijn andere kind zegt: "Straf mij maar in zijn plaats." Dat kan ik niet doen, want zo leert mijn 'stoute' kind niets. Hij moet zelf de gevolgen van zijn overtreding dragen. Het zou juist onrechtvaardig zijn als ik zo zou handelen. Kunt u me dit uitleggen?
Antwoord
Vanwege mijn (late) vakantie duurde het even voorat ik reageerde. Maar hier komt het dan toch.
Wat is er rechtvaardig aan om een onschuldige te straffen en de schuldige vrijuit te laten gaan? Dat is –dacht ik– de vraag waar het in de vraagstelling allemaal om draait.
Het antwoord vergt even wat tijd. Waarom? Omdat wij in onze dagen de mensen doorgaans zien als een optelsom van allemaal onafhankelijke individuen! We leven in een tijd dat iedereen persoonlijk recht heeft op meningsuiting, op werk, op privacy, op belasting en ga zo nog maar een beetje door! De individualisering heeft grootse vormen aangenomen, zozeer zelfs, dat ook wij dat langzamerhand gewoon en normaal zijn gaan vinden. Terwijl die individualisering intussen je reinste lariekoek is!!
De kluizenaars vanouds zijn daar al het bewijs van. Een mens alleen kan eenvoudigweg niet leven. Iemand anders moet voor zijn voedsel zorgen of de was doen. Wij mensen maken nu eenmaal deel uit van een groter geheel. De WW en de AOW zijn daar enkele moderne gevolgen van. De Bijbel kent de individualisering ook nog niet. De enkele mens maakt in de Schrift duidelijk deel uit van het grotere geheel van het mensdom. En dat heeft allerlei ingrijpende gevolgen. Onder andere dit gevolg: toen Adam en Eva zondigden, vielen niet alleen onze verste voorouders van God af, maar het hele menselijke geslacht. Ook wij zijn daarin begrepen! Daarom dragen we ook de gevolgen van de zondeval met ons mee: we zijn verdorven van aard en vervreemd van God. De ellende is terecht gekomen op het hele menselijke geslacht.
De weg van de verlossing, die God heeft uitgedacht, moet dus een verlossing zijn, die dat hele menselijke geslacht raakt. Maar omdat dat hele geslacht verdorven is, daarom is er van die kant niets te verwachten.
Wat doet God nu? Hij stuurt een Tweede Adam: de Heere Jezus Christus! Hij betaalt de straf op de zonde en verdient gerechtigheid, die bestaan kan voor God. Gelden die zaken vervolgens alleen voor Hem? Nee, Christus is een nieuw “Bondshoofd” van een nieuwe mensheid. Allen die uit God geboren worden “erven” de verdiensten van Christus. Is dat onrechtvaardig? Net zo onrechtvaardig als dat alle mensen vanwege Adams val onder het oordeel liggen. Anders gezegd: dat is helemaal niet onrechtvaardig!
Maar hoe komt het dan, dat wij toch erg snel dit als onrechtvaardig bezien? Omdat we Christus dan bezien als een los “Individu”! Maar dat is Hij niet. Hij is het Hoofd van Zijn Kerk. Overigens: straf is er niet alleen om een overtreder iets te leren. Straf is er ook om te straffen. En uiteraard hoop je dan, dat de zondaar daar ook iets van leert!
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan, Nijkerk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M. Baan
- Geboortedatum:16-02-1946
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ik heb ooit een keer een trein reis gemaakt van Haarlem naar Arnhem,halve wegen dit traject stapte twee dakloze mannen de trein in.Zij vroegen aan alle reizigers om wat geld om te kunnen leven.Ik twijfelde of ik deze man geld moest geven,ik had zelf op dat moment niet zoveel geld op zak en ik dacht hij zal er waarschijnlijk toch drugs van gaan kopen.Toen heb ik besloten deze man niets te schenken.Een maal in Arnhem aangekomen,zijn we naar het feest gegaan waar ik voor uitgenodigd was.Toen het feest bijna tot het eind was,hebben we besloten om de trein naar huis te nemen.We gingen eerst met de trein naar den bosch en vanuit den bosch zouden we de trein naar Haarlem nemen.Toen we arriveerde in den bosch was het al diep in de nacht en we kwamen erop dat moment achter dat er geen trainen meer reden.We hadden geen geld voor een hotel,dus we verbleven de nacht op het perron.Uren lang hebben we in het ijs koude weer op een bankje gezeten,wachtend tot het trein verkeer weer tot leven kwam.We waren niet alleen op het perron,want we zagen een dakloze man die ook op het perron verbleef.Op een bepaald moment konden we eindelijk naar huis toe.Maar de dakloze man kon niet naar zijn warme huis,want hij was al thuis.Ik besef me nu heel goed hoe zwaar en hard het leven van een dakloze moet zijn.Ik zal nooit meer een dankloze bedelaar veroordelen en ik zal vanaf dat moment hij die bedeeld een geldbedrag schenken.Is dit een straf van God,rechtvaardigheid van God,een harde les van God?Ik denk persoonlijk van wel.
