Positie van de vrouw binnen de gemeente

Aan ds. Heikamp. Ik heb een vraag over de positie van de vrouw binnen de gemeente (kerk). De enige kennis die ik over dit onderwerp heb, zijn de volgende Bijbelteksten uit de HSV. In 1 Korinthe 14: 34-35 en 1 Tim. 2: 12 staat: "Laten uw vrouwen in de gemeenten zwijgen. Het is hun immers niet toegestaan te spreken, maar bevolen onderdanig te zijn." En in de teksten Gen. 3: 16, Ef. 5: 22, Kol. 3: 18, Tit. 2: 5, 1 Petr. 3: 1: "De wet zegt: En als zij iets willen leren, laten zij dat dan thuis aan hun eigen man vragen. Het is immers schandelijk voor vrouwen om in de gemeente te spreken." In 1 Tim. 2: 11-15: "Een vrouw moet zich laten onderwijzen in stilheid, in alle onderdanigheid." In 1 Kor. 14: 34: "Want ik sta niet toe dat een vrouw onderwijs geeft." Ook zijn er Bijbelteksten die gaan over het huwelijk en in 1 Korinthe 11 wordt over de hoofdbedekking van de vrouw gesproken. De wet zegt dat het vrouwen bevolen is om onderdanig te zijn. Welke wet wordt hiermee bedoeld? Het is immers schandelijk voor vrouwen om in de gemeente te spreken. Maar waarom dan? Wordt er dan ook op grond van deze Bijbelteksten gezegd dat vrouwen niet mogen spreken? In sommige kerken mag de vrouw wel voorgaan. Hoe moet je dan de zondagsschool zien? Ik zie dit als onderwijzen. Mag een vrouw in bijbels opzicht geen zondagsschool geven? En als er staat dat de vrouw moet zwijgen in de gemeente, mag ze dan wel meezingen? Ik weet dat er ook in de Bijbel staat dat je God groot mag maken door het zingen van liederen en ik ga er vanuit dat dit ook voor vrouwen geldt? In sommige kerken heb je ook een zangleidster of een vrouw die een stuk uit de Bijbel voorleest. Kortom: Wat mag een vrouw wel en niet binnen de gemeente? Wat zijn de Bijbelse grenzen? Ik noem het grenzen, omdat ik dat zo ervaar als ik het lees. Of moeten we zeggen dat deze teksten alleen voor de mensen uit die tijd golden? Over dit onderwerp wordt volgens mij niet vaak gesproken. Ik heb er nog niet eerder een preek over gehoord of een artikel over gelezen. Alvast bedankt voor uw antwoord.

Vraag: De wet zegt dat het vrouwen bevolen is om onderdanig te zijn. Welke wet wordt hiermee bedoeld?

Antwoord: Gen. 3: 16; Efeze 5: 22; Kol. 3:18; Tit. 2:5; 1 Petrus 3:1. Moet je lezen met de kanttekeningen erbij.

Vraag: Het is immers schandelijk voor vrouwen om in de gemeente te spreken. Maar waarom dan? Wordt er dan ook op grond van deze Bijbelteksten gezegd dat vrouwen niet mogen spreken? In sommige kerken mag de vrouw wel voorgaan. Hoe moet je dan de zondagsschool zien? Ik zie dit als onderwijzen.
Mag een vrouw in bijbels opzicht geen zondagsschool geven?

Antwoord: Waarom zou een vrouw geen bijbels verhaal mogen vertellen op de zondasschool? Ze geeft toch op school ook les aan onze kinderen. Daar heeft, zover mij bekend, nooit iemand vanuit Gods Woord bezwaar tegen gemaakt . Eigenlijk gaat het in jou vragen daarover toch niet. Je moet de zaak niet door elkaar halen.

Vraag: Kortom: Wat mag een vrouw wel en niet binnen de gemeente? Wat zijn de Bijbelse grenzen?

Antwoord: We moeten een duidelijk onderscheid maken tussen hetgeen de vrouwen geoorloofd zijn te doen, b.v. les geven op scholen en het voorgaan in de gemeentelijke bijeenkomsten waar de mannen als ambtsdragers de leiding hebben. Daarom is het niet geoorloofd dat vrouwen in de gemeente spreken en preken. In sommigen gemeenten hebben vrouwen een kerkelijk recht om in het ambt te staan, zelfs als predikant. Maar zij missen de het Goddelijk recht om dat werk in de gemeente te mogen doen. Maar in deze tijd van doorgeslagen emancipatiestreven lijken de teksten die jij noemt niet meer van deze tijd en dus worden ze doodverklaard. Met de redenatie: zo was het vroeger, maar nu niet meer. God heeft Zich aangepast aan ons modern denken. Je begrijpt dat dit een vreselijke gedachte is.
 
Vraag: Ik noem het grenzen, omdat ik dat zo ervaar als ik het lees. Of moeten we zeggen dat deze teksten alleen voor de mensen uit die tijd golden?

Antwoord: Neen, absoluut niet. Want dan gaan we Gods Woord tijdgebonden verklaren. Wie dat doet begeeft zich op het gladde ijs van de dwaalleer.
Vraag: Over dit onderwerp wordt volgens mij niet vaak gesproken. Ik heb er nog niet eerder een preek over gehoord of een artikel over gelezen.

Antwoord: Reden: omdat deze zaken de eeuwen door volkomen vaststonden. Daar werd in de breedte van de kerken eensluidend over gedacht op grond van Gods Woord. In de prediking wordt het aan de orde gesteld bij het voorlezen van de formulieren tot bevestiging van de ambtsdragers. In de prediking wordt dan de lijn doorgetrokken naar de praktijk van het kerkelijk leven. Maar gelukkig zijn er nog vele gemeenten in ons land die de vrouwen weren uit het ambt en hen naast het ambt van vele voortreffelijke zaken voorziet om bezig te zijn in de arbeid van de gemeenten. Denk aan het jeugdwerk en verenigingsleven. Veel dames zijn ijverig bezig voor het zendingswerk om met verkopingen de kas te spekken van de organisaties. Dat wordt op hoge prijs gesteld. Wanneer een ambtsdrager zo'n avond eens meemaakt zal hij gelegenheid krijgen tot de opening en de sluiting van de bijeenkomst.
 
Hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.D. Heikamp

• Geboortedatum:
  09-11-1939
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Staphorst
• Status:
  Actief

283 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven