Vraag
Ik had God losgelaten, maar God mij gelukkig niet. Ik heb inmiddels belijdenis gedaan en moet er niet aan denken dat ik niet zou weten dat God er voor mij is! Mijn man is hier helemaal niet blij mee. Hij is wel gelovig opgevoed, maar vindt één keer naar de kerk gaan wel genoeg en wil er verder geen rekening mee houden. Ik probeer echt rekening met hem te houden, maar God is belangrijker dan hij. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Antwoord
Beste vraagstelster,
De situatie waarin je gekomen bent is niet eenvoudig. Wel is hij bekend. Paulus schrijft er over –en hij noemt zelfs nog ingrijpender omstandigheden– in 1 Korinthe 7 vs. 12 en volgende.
Wat voor jou heel belangrijk is om te bedenken, is, dat je tot geloof gekomen bent door het werk van de Heilige Geest. Hij heeft de genade van Christus genomen en in jouw hart en leven gelegd. Dat heeft geen mens gedaan, al heeft God mogelijk verschillende mensen in dienst genomen om het Woord tot je te brengen. Je man zal nooit tot een levend geloof komen, doordat jij het hem tien keer in de week vertelt, met wat voor goede bedoelingen dan ook. Dat roept alleen maar weerstand op. Jij bent door geen mens bekeerd en jij bekeert ook geen mens.
Alleen de Heilige Geest brengt dat tot stand. Daarom moet jij in stilte in gebed gaan tot God de Vader en Hem vragen in de Naam van de Heere Jezus Christus de Heilige Geest ook in zijn hart te laten werken. Zie Johannes 16 vs. 23b.
Het is jouw roeping om te luisteren naar de vragen die hij stelt. Je kunt alleen een antwoord geven als er een vraag wordt gesteld. Dat antwoord moet dan ook betrekking hebben op wat hij vraagt en niet op wat jij graag zou willen dat hij zou vragen.
Als je de Heere God vraagt om in je man vragen wakker te maken, hem aan het denken te zetten, dan moet je ook wachten tot die vragen komen. Maar ook de vragen accepteren die er dan komen. Daarbij bedenkend dat geen bekeringsweg dezelfde is. Je man zit weer anders in elkaar dan jij. Hij moet van andere dingen losgemaakt worden dan jij. Voor jou gaat het erom dat je gelooft en vertrouwt dat de Heere dat zal doen. Ook al duurt het langere tijd. En dat Hij dat doet op Zijn eigen wijze.
Als jij graag twee keer naar de kerk wilt, moet je dat gewoon noemen. Zeggen dat je daar echt verlangen naar hebt. Het ook nodig hebt. Ga er geen lange verhalen over houden hoe goed dat allemaal is en dat hij dat eigenlijk ook nodig heeft. Een mens kan niet verder kijken dan waar hij of zij staat. Nogmaals het verlangen naar meer van God is een werk van de Geest van God. Dat moet je dan ook via die weg laten gebeuren en niet zelf proberen te doen. Probeer elke vorm van preken tegen je man te voorkomen. Ook geen uitvoerige gebeden hardop waar hij bij is om licht en inzicht voor hem. Dan ben je toch weer zelf aan de gang.
Ik hoop dat ik je zo een beetje heb geholpen om verder te komen. God is een Hoorder van de gebeden –vooral die in de binnenkamer worden gedaan– zie Mattheüs 6 vs. 6.
Broederlijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. J. van de Kamp
- Geboortedatum:21-11-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hierden
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Leef dicht bij God, dat zal te zien zijn in wat je doet, denkt en zegt. En dát kan meewerken tot een omkeer bij je man.
Een boek dat ik je aanraad: de kracht van een biddende vrouw.
ik vind het echt een heel duidelijk uitgebreid antwoord, waar u echt veel mee kan.
mijn 1e man is jong overleden net als uw man was hij misschien wel. ik probeerde het vroeger eerst zelf. het tegenovergestelde bereikte ik. ik bleef bidden. elke dag meerdere malen. en ik ben nu 8 jaar mijn zeer geliefde man kwijt, en inmiddels hertrouwd,maar ik ben zo eneorm dankbaar dat ik maar een klein schakeltje mocht zijn. Hij ja Hij alleen heeft het werk gedaan. mijn man mocht zo veranderen in een zoekende bedelaar aan Gods Genade troon. Hij mocht ingaan in de vreugde zijns Heeren. als ik verdrietig was, dacht ik wat is God goed en groot. maar ik heb er ook fouten in gemaakt. domme fouten. ik zei bv wel eens, zou je nu niet wat beters lezen op zondag? het werd mij tot schuld, ik ging leren zien dat ik niet beter was maar slechter. en wat mag ik daar een troost van hebben, dat Hij Boven mag zijn. als t eens moeilijk was of is. Mevr heb veel geduld en liefde voor uw man, ook begrip. en bid voor hem!!
De heere kan en doet wonderen op Zijn tijd en Zijn eigen wijze!!! lfs.
God voegt toe op Zijn wijze en op Zijn tijd. Het is immers alles tot Zijn eer.
Jesaja 48,11:
Om Mijnentwil, om Mijnentwil doe Ik het, hoe groot ook de ontwijding is; mijn eer geef Ik aan geen ander.
