Vraag
Als je verkering hebt en je wilt beide verder studeren is het meestal niet mogelijk om te trouwen omdat de situatie het niet toestaat. Maar het kan wel zo zijn dat je daar geestelijk en of lichamelijk wel aan toe bent. Nu is de vraag, wanneer ben je dan getrouwd? Wij trouwen dus nog niet met elkaar door onze studie, maar hadden dat wel gedaan als we niet verder gingen studeren. Wij hebben elkaar dus voor onszelf en in gebed met God trouw beloofd, maar zijn dus door de situatie niet echt getrouwd. Zijn wij dan voor elkaar man en vrouw of moet je daarvoor echt in de kerk getrouwd zijn?
En hoever kun je dan lichamelijk gaan in je relatie Er wordt immers gezegd dat je buiten het huwelijk geen seks mag met elkaar mag hebben. Wij hebben geprobeerd om het op te zoeken in de Bijbel maar konden daar niets vinden in de letterlijke tekst van dat je geen geslachtsgemeenschap buiten het huwelijk mag hebben. Er staat wel geschreven dat wanneer je met elkaar naar bed bent geweest, je voor God getrouwd bent. Dit betekent volgens ons dus wel dat het vrijen met elkaar een zeer doordachte keuze moet zijn!
Antwoord
Als ik jullie vraag samenvat, is het deze: wanneer ben je voor Gods aangezicht getrouwd? En op de achtergrond komt deze vraag naar voren: Is het trouwen voor de overheid eigenlijk wel nodig om wettig getrouwd te zijn? In mijn boekje "Het huwelijksformulier" zijn deze dingen uitgebreid aan de orde. Laat ik hier een paar opmerkingen maken:
1. Het kenmerk van het huwelijk is dat het een wettige en publiekrechtelijke kant heeft. De gehele Schrift door zien we dat het huwelijk officieel wordt gesloten. Aanvankelijk is dat natuurlijk zeer primitief. De aartsvader is tegelijk priester en tegelijk koning; tegelijk staat en kerk. Later krijgen deze terreinen hun eigen zelfstandigheid. Deze wettelijke kant zien we reeds in het paradijs. In Gen. 2:24 zegt dat de Heere dat de man zijn vader en moeder zal verlaten en "zijn" vrouw aanhangen. Niet "een" vrouw, maar "zijn" vrouw. Het bezittelijk voornaamwoord hier is veelzeggend. Er is sprake van een wettige verhouding, dat wil zeggen: voor de wet. Kortom, het huwelijk is een wettige en publieke zaak. Het berust niet alleen op onderlinge afspraak, maar op een trouwen voor de wet. Naar derden is het zo ook duidelijk dat deze man en deze vrouw voortaan voor elkaar zijn. En dat daar geen derde tussen mag komen.
2. Deze publieke kant van het huwelijk is er ter bescherming van de onderlinge liefde van man en vrouw. De Heere geeft uitwendige hulpmiddelen om het innerlijke leven van de liefde te ondersteunen en te voeden. In dit kader van de belofte "als onder ede" van de trouw floreert de liefde. Blijkbaar hebben wij dat nodig. Het is een institutie van God. Mogen wij wijzer zijn dan Hij? Kunnen wij scheiden wat God heeft samengevoegd? Mogen wij de taak van de overheid -Godsdienares- hierin passeren? Neen. Neen. Neen.
3. In de weg van dit officiële huwelijk is ook de eenheid van man en vrouw. De reeds geciteerde tekst uit Gen. 2:24 is buitengewoon grondleggend. De man zal zijn vader en moeder verlaten. Blijkbaar berust het initiatief en de verantwoordelijkheid bij hem. Hij zal zijn vrouw aanhangen. Hier spreekt de publieke kant van het huwelijk. En deze twee
mensen zullen tot een vlees zijn! Deze volgorde valt niet om te keren. Eerst worden we man en vrouw -de publieke kant- en in dat kader functioneert de geslachtsgemeenschap. Het geheel van de gegevens in Gods Woord bevestigt dit slechts. Jozef was ondertrouwd met Maria. Ik denk dat het meer te vergelijken is met het tegenwoordige verloven. Maar Jozef had geen geslachtsgemeenschap met Maria gehad. Zodoende wist hij ook zeker dat haar zwangerschap niet door hem veroorzaakt kon zijn. De grens van het officiële huwelijk wordt hier duidelijk en zuiver gehouden.
4. Natuurlijk gaat er een innerlijke verhouding aan het uiterlijke trouwen vooraf. Je geeft elkaar als het ware voor Gods aangezicht een ja-woord. De verloving heeft een semi-formele status. Je belooft elkaar dat je zult gaan trouwen met elkaar. Een verloving kan niet zomaar worden verbroken. Vroeger zag men dat ook wel als echtbreuk. De belofte van trouw ligt er immers reeds. En toch wacht het nog op de wettiging ervan in het huwelijk.
5. Ik begrijp uit jullie vraag dat je wel man en vrouw wilt zijn, wel lichamelijk één wilt zijn, maar niet formeel wilt trouwen. Waarom eigenlijk niet? Ik vermoed dat je het hebt over het geld van zo'n dag. Maar waarom zou je niet een studentenfeest kunnen geven; uiterst sober en eenvoudig?
6. Of is er een andere reden dat je het huwelijk wilt losmaken van de seksualiteit? Denk je aan het eventuele ontvangen van kinderen? Zou je seksuele eenheid willen hebben en de vruchtbaarheid uitstellen? Ik geloof dat je zo op een verkeerde weg bent. Huwelijk, seksualiteit en de kinderzegen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ook hierin geldt: "Wat God samenvoegt, scheide de mens niet."
Trouwen is de weg gaan van overgave aan de Heere. Het formulier zegt het zo treffend dat wij alles als uit Zijn hand komend, mogen ervaren. Zo zal het ons ten beste en zelfs ter zaligheid gedijen. Dat is een rijke troost, juist als er in een huwelijk en in een gezin ook zorgen kunnen zijn. Vooral de vrouw heeft nogal wat te verwerken als ze zwanger wordt, een kind baart en als de opvoeding komt. Met smart baren wij onze kinderen (Gen. 3:16).
Wonderlijk genoeg zegt de Heere dat de vrouw zal zalig worden door kinderen te baren (1 Tim. 2:15).
Wat een rijke troost in al de zorg van huwelijk en gezin. Zeggen we hier ook "ja" op? Zijn we bereid de weg van de Heere in overgave te gaan? Of zoeken we ons eigen gemak en ons eigen genot? Huwelijk betekent zelfverloochening. Je verloochent jezelf voor elkaar en samen verloochen je jezelf voor de Heere. Dat is een gezegend huwelijk waarin de Heere de eerste en waarin de liefde floreert!
Ds. W. van Vlastuin
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van Vlastuin
- Geboortedatum:06-03-1963
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Wezep
- Status:Inactief
