Vraag
Mijn man en ik zijn alweer enige tijd getrouwd. Mijn man is afkomstig uit de PKN, ik uit de Gereformeerde Gemeenten. Na ons huwelijk hebben we besloten om ons aan te sluiten bij de Ger. Gem. in onze nieuwe woonplaats. We voelen ons hier echter beiden niet thuis, krijgen niets mee en zitten uiteindelijk met een vervelend gevoel in de kerk. Ook ziet mijn man er tegenop om mogelijk toekomstige kinderen binnen dit kerkverband op te voeden, aangezien hij er niet volledig achter kan staan. Nu we onlangs verhuisd zijn, weten we niet goed wat we moeten doen. Eigenlijk willen we een kerkverband zoeken waar we ons beiden op onze plaats voelen, hoewel ik toch het gevoel heb dat ik dan iets 'verkeerds' doe. Hoe weet ik wat Gods weg met ons is? Veel mensen wijzen dan op bidden en Bijbellezen, maar ook daar vind ik geen antwoorden in. In verschillende antwoorden op Refoweb lees ik dat je niet zomaar uit de gemeente waarin je bent geplaatst weg mag gaan. Mee eens, maar als we dat zouden doen, zouden we ieder naar ons eigen kerkverband moeten gaan. Is het geoorloofd om een gemeente te zoeken als een soort 'tussenweg'?
Antwoord
Bedankt voor de vraag, maar die is heel moeilijk te beantwoorden omdat we elkaar niet kennen. Tijdens de verkering en verloving zal over de kerkkeuze gesproken zijn; je zult elkaars kerkdiensten bezocht hebben en toen tot de beslissing gekomen zijn. Als nu de conclusie is dat jullie samen je niet thuisvoelen in dit kerkverband, dan is er wat aan de hand: is de sfeer in de gemeente niet fijn? Is de prediking eenzijdig, of te appelerend of te beschrijvend of komen jullie nu tot de conclusie dat je elkaar geestelijk niet goed kent? Heb je gesproken met de predikant, met de ouderling over de wezenlijke zaken in ons leven en ben je toen vastgelopen? Zijn jullie zelf niet teveel consument geweest: het menu bevalt niet, dus nu maar overstappen naar een andere gemeente?
Bij de afweging nu is het van belang dat jullie samen uitspreken wat je van de kerk verwacht en welke bijdrage je er zelf aan kan geven, b.v. deelnemen aan bijbelstudie, aan verenigingsleven. Dan kerkdiensten bezoeken en met predikant/ouderling spreken om tot een gezamenlijke conclusie te komen dat je bij die kerk wilt behoren, ook als er ‘lijden’ mee gepaard gaat. Het gaat om het wonder van de levendmaking door de Heilige Geest die het geloof schenkt waardoor je aan Christus gemeenschap krijgt. Dat is de kern van de prediking.
Welke bijdrage leveren jullie zelf aan de kerkelijke gemeente? Dat kan ook een reden zijn dat jullie je niet thuisvoelen. Bid samen om de oplossing voor het aangezicht van de Heere! Hij leeft en bidt voor ons!
Drs. I. A. Kole
Dit artikel is beantwoord door
drs. I. A. Kole
- Geboortedatum:05-07-1940
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Berkenwoude
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je schrijft dat jullie je niet thuis voelen in de gemeente. Weet je ook wat de oorzaak is? Dingen uit het verleden? Afspraken die niet nagekomen zijn.... ?? enz enz. ( ik noem zo maar wat)
En hebben jullie het al kenbaar gemaakt aan de kerkenraad waar jullie mee lopen? Als jullie een predikant hebben kun je met hem spreken, daar is hij voor. Als jullie vacant zijn hebben jullie ws een wijkouderling. Probeer te zoeken naar het waarom. Waarom voelen jullie je er niet thuis?? Als je het antw. weet kan er ook aan gewerkt worden.
Sterkte!
U schrijft in de vraag: wij krijgen niets mee.... dat is nog al wat om te zeggen. Is het dan niet zo dat u niet goed luisterd??? Of misschien te kritisch???
Ik wil er mee zeggen, vergeet nooit dat er in elk kerkverband wat is. Vaak om kleine dingen zodat het niet meer om het Woord gaat, maar om bijzaken.
En waar gaat het nu uiteindelijk om?
BID om wijsheid! Heel veel sterkte!
Mijn vriend en ik hebben nu een half jaar verkering. Hij is baptist en ik ben hersteld hervormd. Begrijp dat dit heel wat wrijving veroorzaakt. Niet alleen tussen ons, maar ook tussen onze ouders en zelfs verdere familie. Toch vinden we bij elkaar veel verdieping in het geloof en houden we elkaar scherp door vanuit Gods Woord door kritische vragen te stellen naar onszelf maar ook naar onze zo totaal verschillende kerkverbanden (overigens zonder elkaar direct te veroordelen).
En natuurlijk is de kern van de prediking dat het gaat het om het wonder van de levendmaking door de Heilige Geest die het geloof schenkt waardoor je aan Christus gemeenschap krijgt. Maar die kern wordt (gelukkig) door heel veel kerken beleden, dus ik denk dat dat de kerkkeus er niet veel makkelijker op zal maken. Wij stellen ons de vraag: Waarom kiest een bepaalde gemeente voor een bepaalde 'invulling' welke thema's staan (vaak) centraal en waarom is dit? Welk denken zit erachter? etc...
Een flinke zoektocht, maar wel met de Bijbel in de hand en in biddend opzien!
Ik wens jullie heel veel wijsheid en sterkte.
En je zegt 'wij krijgen niets mee'. Waar ligt dat aan? Moeten we niet vragen om een 'geopend hart'?
Sterkte en hopelijk vinden jullie een gemeente waar je beide een thuis vind of ga je anders kijken tegen jullie gemeente nu. En echt: hier beneden vind je geen volmaakte kerk, daarvoor moet je Boven zijn...
Vraagstellers, jullie 'krijgen niks mee'? Dat lijkt mij een ernstige zaak en reden genoeg om een kerk te zoeken waar jullie zielen wel gevoed worden. Het draait hier in het leven om één ding inderdaad, zorg dat je daar alles aan doet! Waarom voelt het alsof jullie iets 'verkeerds' doen als je gewoon een kerkverband zoekt die bij jullie past en waar jullie wel achter staan? Het kiezen van een kerk kan niet zo heel snel verkeert gaan want God werkt namelijk overal! Je zegt geen antwoord te krijgen, leg de Bijbel open, vouw samen jullie handen en vraag Gods Leiding in jullie keuze en of Hij daarin mee wil gaan. Ga je niet zitten ergeren en neem jullie verantwoording!
En inderdaad zoals Naam zegt: hier beneden is het nooit volmaakt! Er is altijd wel iets wat niet helemaal naar je zin is.
Let maar eens op de wereldgelijkvormigheid in bep.gemeenten.
Neem bijv. het Heiligavondmaal, Er zijn gemeenten (schrik niet)
bij de ger gem.(!) waar wel 4 of 5 volle tafels zijn met avondmaalganers.
Zomaar enkele opmerkingen die sinjaleerd worden, Wat me ernstige
zorgen baart.
Niet te geloven dat je wereldgelijkvormigheid vergelijkt met volle avondmaal tafels.
Alsof een kerk goed is als je weinig avondmaalgangers hebt, vresselijk zeg.
Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt!!!!!!!!
Kennelijk is het in sommige kringen normaal om maar niet naar het avondmaal te gaan.
Is dat niet wereldgelijkvormigheid ten top!
Is er zelfs in de kerk niemand meer die Jezus nodig heeft?
maar ik heb grote terughoudendheid. Is dit wel het goede getuigenis?
Ik heb in het geheel geen terughoudendheid en kan ernaar uitzien. Dit sacrament is ter versterking gegeven, dus wat houdt je tegen?
Als er ten tijde van pinksteren avondmaal gehouden was zou het nog veel drukker zijn geweest.
Als je niet aangaat dan doe je ook een belijdenis nl: ik ken den Mens niet!!
En die belijdenis is wereldgelijkvormig, want de wereld kent Hem ook niet.
Moet je niet de zaken om gaan draaien.
Laat het oordelen over de avondmaalgangers ajb liever over aan God!
Als een kerk weinig avondmaalgangers heeft zou ik eens vraagtekens bij de prediking in die kerken zetten.
Overigens Catherine, we hebben het hier over appeltaarten en niet over pannenkoeken ;-)
Appeltaart, ik vind het zeer triest dat je zo denkt. Als ik dominee zou zijn, lijkt het me behoorlijk verdrietig dat mensen blijkbaar niet zo gezegend worden van de preek, dat de arbeid in God's Koninkrijk geen vruchten af lijkt te werpen. Denk je dat de Heere zelf blij is dat er zo weinig mensen zich willen versterken met ZIJN geloof?
Maar buiten dat, deze vraag en antwoord gaan helemaal niet over het Avondmaal.
- 1
- 2
