Ik denk dat ik mezelf bedrieg

Ik heb een paar dringende vragen. Vaak kan ik niet meer geloven dat God mij bij mijn naam heeft geroepen en gezegd heeft dat ik van Hem ben (Jes. 43:1). Ik denk dat ik mezelf bedrieg. Steeds komen er zondige gedachten in mij op, ook slechte, vijandige gedachten over God. Dat wil ik helemaal niet, maar zo verdorven ben ik dus wel. In de kerk, tijdens het bijbellezen en tijdens het bidden kan ik mij ook niet concentreren en denk ik vaak aan andere dingen. Ook komen er seksuele gevoelens in mij op, terwijl mijn man en ik een heel goed huwelijk hebben. Als ik met m'n werk bezig ben, denk ik juist regelmatig aan de Heere. Heb ik het te druk, vraag ik mezelf weleens af, omdat m'n gedachten zo door elkaar lopen? Ik ervaar geen liefde tot God en vraag me af of ik die wel ooit heb gehad. Het is zo doods in mij. Als ik mij geraakt weet door een bijbelvers of lied, dan ben ik bang dat het maar gevoel is. Ik zou zo graag vol blijdschap zijn in God en van Hem getuigen, maar in de praktijk komt er niets van terecht. Als ik goed over de Heere probeer te spreken, dan voel ik me een huichelaar. Ik ervaar dat ik steeds meer de inwoning van de Heilige Geest nodig heb. Wat moet ik doen? Ik word zo moe van mezelf. Hoe moet/kan ik Jezus leren kennen? Ik wil eigenlijk hetzelfde ervaren als andere gelovigen. Dit belemmert mij om ook van de Heere te spreken, ook als ik lees hoe moslims Jezus leren kennen. Ze zien in dromen echt een Man met witte kleren, dan is dat zo heel anders dan hoe in onze kerken over Jezus wordt gesproken. Mag/moet ik de Heere Jezus nu ook zien als een Man of als God, Die onzienlijk is omdat Hij nu in de hemel is en Die wij bij Zijn wederkomst echt zullen zien?

Geachte vragenstelster,

Uw vragen zijn vele, maar cirkelen om hetzelfde punt: het kind Gods zijn en daar geheiligd uit leven. Ik zal proberen vanuit de Schrift te antwoorden. Wellicht zou ik anders antwoorden als ik u persoonlijk had gekend. Maar de lijnen in Gods Woord voor Gods volk zijn dat er strijd is en strijd blijft in het levende geloof. Daarin gaat de zondaar steeds verder achteruit, en wordt de Heere voor onze beleving steeds groter. “Hij moet wassen, maar ik minder worden!” (Joh. 3:30). Ook al kan een gelovige spreken uit de zekerheid des geloofs dan nog staat niet hij in het middelpunt, maar de ere Gods waaraan de zaligheid van de mens is gebonden.

U moet zich maar liever niet vergelijken met andere gelovigen. Ook niet met ex-moslims. Ook maar niet verlangen naar bijzondere openbaringen. De Bijbel staat er vol van. De Heere gaat met elk van Zijn kinderen Zijn eigen weg. Iemand als Paulus -die Gods Kerk vervolgde- krijgt een 'heftiger'  bekering dan iemand als Timotheus, die 'geleidelijk aan' is toegebracht. Maar beiden hebben geleerd van ellende, verlossing en dankbaarheid in de Heere. Ieder in Gods geschonken trap en mate. Elk van hen heeft ook de strijd van het geloof gekend. Paulus zegt zelfs: de dingen die ik niet wil, die doe ik (Rom. 7:18,19). Zie, dat is de strijd, die blijft tot de laatste snik. Daarbij kunnen ook (verkeerde) seksuele gedachten horen, zelfs onder de heiligste verrichtingen in Gods Huis, of thuis.

Het is een zegen dat u een goede relatie hebt met uw man, onder de zegen van de Heere. Maar vergeet ook de tactiek van de duivel niet. Juist wie worstelt met het kindschap Gods zal hij bestrijden. De gedachten die satan Gods kind te binnen brengt, zijn smerig en afleidend van de Heere. Soms heb je dat niet eens direct door. Je kunt ze vaak niet eens tegenhouden. Je kunt die alleen maar tegengaan door op de Heere te zien, in Schriftlezing en gebed (Zie Mattheus 4:1-11). U bent daarom  níet verantwoordelijk voor de gedachten die satan u te binnen brengt. Hij is machtiger dan een mens en de overste van deze wereld.

U bent zelf wel verantwoordelijk als u satans voorstellen gaat koesteren en uitvoeren. Dan valt een mens diep. Hij kan zich na de zondige daad zo schuldig voelen. Maar voor de Heere valt een mens nooit te diep. Want de Borg daalde nog dieper voor al Zijn volk. En Hém kon de duivel niet overmeesteren. De Heere heeft het alles volbracht. Dat werkt Gods Geest nu uit in het leven van allen die eenvoudig op Hem hopen. Dan mag het weleens zijn dat de Heere met kracht tot ons hart en leven spreekt: Gij zijt Mijn! (Jes. 43:1-slot). En wat is dat wonderlijk groot.

Het heeft even geduurd voordat ik op uw vragen inging. Maar dit heeft te maken met de drukte van en rond de jaarwisseling. Met dit antwoord hoop ik u een handreiking te hebben gedaan. Met de groeten aan u en aan uw man: een gezegend 2010, met uitzicht op de overwinning.

Ds. H. H. Klomp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H.H. Klomp

• Geboortedatum:
  05-04-1949
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

132 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven