Bang voor kritiek

Aan Marijke Rots. Ik heb een vraag die ik graag zou willen voorleggen aan u. Ik heb twee jaar terug een jaar lang verkering gehad. Het was heel serieus. Het ging uit en ik heb het daarmee heel moeilijk gehad. Hierover veel gesproken met vrienden. Een jaar later kwam ik een nieuwe vriendin tegen. Toch worstel ik heel erg met het idee dat mensen om mij heen het 'te snel' vinden. Misschien komt dat ook wel door mijn valkuil dat ik dan snel bang ben dat mensen dat zo vinden. Maar in mijn gemeente, een evangelische gemeente, leefde iedereen best wel mee de vorige keer en nu zijn er bijvoorbeeld maar twee mensen die zeiden: Wat leuk voor je joh. En dan ben ik zo bang dat de rest die er nu niets over zegt, denkt: eerst nog maar eens zien of hij dit kan aanhouden, of: wat kan hij snel een andere vriendin nemen zeg. Ik heb vroeger veel kritiek gehad en ben daardoor heel bang voor kritiek. Ik voel dat dit me zo neerdrukt. Het kost me echt heel veel energie. Terwijl ik denk: ja, ik heb het heel moeilijk gehad met die teleurstelling, maar ik ging na een jaar ook weer erg verlangen naar een goede relatie en kwam een vrouw tegen waarmee ik heel blij ben nu. Hoe kan ik hiermee meer ontspannen leren omgaan?

Beste vraagsteller,

Het antwoord ligt opgesloten in de vraag: meer ontspannen zijn in je nieuwe relatie kún je als je leert om te gaan met dat wat jij kritiek noemt. Naar mijn idee mag je gewoon blij zijn met je nieuwe relatie, hoor!

Wat “de mensen” ook zeggen, positief of negatief: jij leeft je eigen leven. Als jij nú het geluk vindt in een nieuwe relatie ga je toch niet ongelukkig zitten zijn omdat je bang bent voor wat men zegt? Vraag jezelf af wie “die mensen” zijn. Welke rol spelen zij in jouw leven? Zijn zij belangrijker voor je dan je nieuwe vriendin? Of verwacht je (te) veel van anderen? Heb je steeds bevestiging, waardering, erkenning nodig?
 
Bovendien: wie bepaalt wat (te) lang of (te) kort is in de periode tussen relaties? Verkering is een tijd om elkaar te leren kennen. Blijkt op een ogenblik dat de relatie geen toekomst heeft dan komt er een einde aan. Nou, èn? Daar hoeft toch niet iets mee mis te zijn? 

Jij noemt het kritiek dat je terneer drukt en waar je bang voor bent. Is dat wat je voelt niet meer een vorm van afwijzing? Ben je in het verleden meerdere malen afgewezen, waardoor je je onzeker voelt? Analyseer je gevoelens. Wees eerlijk tegenover jezelf: zijn het niet veel meer je éígen gedachten die je schrijft, dan de wóórden van andere mensen? Nog een confrontatie, waar je alleen zelf het antwoord op kunt geven: is het zo, dat jij jezelf afwijst? 

Analyseer ook de gevoelens die je hebt opgevat voor je vriendin. Zolang liefde voor haar de doorslag geeft zit je met haar goed, toch?

Heel veel liefde toegewenst,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven