Heteroseksueel met soms homoseksuele gevoelens
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven / 6 reacties
Vraag
Ik ben een jongen van 19 jaar. Al jaren lang tob ik met grote onzekerheid. Met mijn karakter ben ik tevreden, maar met mijn uiterlijk niet. Sinds het begin van mijn pubertijd masturbeer ik wekelijks en dit beheerste mijn vroege pubertijd(12-15 jaar) volledig. Ik leefde mijn eigen wereld en werd enorm in beslag genomen door mijn eigen lichaam. Ik had weinig vrienden en vond het prima omdat ik ‘genoeg’ in mijn leven had. De enige vrienden die ik had waren meisjes. Op een gegeven moment heb ik door de combinatie van onzekerheid en het verlangen naar bevestiging en vriendschap, homoseksuele gevoelens ontwikkeld. Eerst was dit nog vrij onschuldig door mijn oudere broer te bekijken bij het omkleden, om mijzelf daar vervolgens aan te spiegelen en me 's avonds te masturberen. Maar naarmate de tijd verstreek heb ik wat geëxperimenteerd met een vriendje. Dit is bij twee keer gebleven. De volgende stap was gayporno. En al die tijd zocht ik bevestiging over alles waar ik maar onzeker in was (wat mijn lichaam betreft). Nu, na al die jaren, heb ik die gevoelens gehouden. Inmiddels ben ik me er van bewust dat deze gevoelens alles te maken hebben met mijn onzekerheid over mijn eigen lichaam. Ik wil erbij zeggen dat ik ook (sterke) seksuele gevoelens voor vrouwen heb. En daarom ben ik ook niet homoseksueel, maar val ik op vrouwen. Voor mezelf erken ik me als een heteroseksueel met soms homoseksuele gevoelens. Maar ik zou ook helemaal geen seks of een relatie met een man hoeven te hebben. Het is alles een zucht naar bevestiging geweest, waardoor ik deze gevoelens kreeg. Mijn vraag nu is, hoe kom ik van deze gevoelens af? Ik weet dat het relatie met mijn onzekerheid heeft en daar werk ik nu (onder begeleiding van een docent) aan. Maar de gevoelens blijven in momenten van onzekerheid opspelen, met als gevolg dat ik het versterk door gayporno of fantasieën. Ik zou zo graag dit eenzame maar ook moeilijk strijdtoneel afbreken. En al mijn gevoelens zich volledig laten richten op het andere geslacht. Mijn hartekreet is nu dan ook: Hoe te doen? Inmiddels heb ik wel een vriendengroep en dit geeft al veel bevestiging tegen mijn onzekerheid. Ook zoek ik God, die ik voor mijn idee door al mijn verkeerde daden heb weggestuurd. Hoe krijg ik Hem weer in mijn leven? Hoe moet het toch allemaal?
Antwoord
Beste vragensteller,
Wat een pijn en machteloosheid beschrijf je! Het valt me op dat je jouw situatie helder beschrijft. Het lijkt alsof je het allemaal duidelijk heb, rationeel dan. Op een, naar het schijnt, afstandelijke manier beschrijf je oorzaak en gevolg in jouw leven.
Wat me zorgen maakt is dat ik niet weet of jouw ‘verklaringen’ ook kloppen! Wat ik hiermee vooral bedoel is dat je jouw gevoelens lijkt weg te zetten en daar kan juist het probleem liggen. Want, wat is de oorzaak van de onzekerheid? Wat maakte je zo afwijzend tegenover jezelf? Persoonlijk denk ik dat zolang jij niet kijkt en aan de slag gaat met de dieper liggende oorzaak van jouw gevoelens en afwijzing, er geen werkelijke verandering kan ontstaan.
Ik raad je dan ook aan om in therapie te gaan. Je hebt wezenlijke identiteitsproblemen en ik denk dat je daar hulp bij nodig hebt. Je kunt dit doen via de huisarts die jou kan verwijzen naar een psychotherapeut of psycholoog in de buurt. Natuurlijk kun je zelf ook op zoek gaan naar een christenhulpverlener bijvoorbeeld via www.ikzoekchristelijkehulp.nl .
Je beschrijft dat je niet homoseksueel bent maar de vraag die bij mij opkomt is vooral waarom je dat denkt? Zolang jij je richt op de verklaring van je gevoelens, richt jij je niet op de oorzaak. Als je mij vraagt hoe je kunt genezen dan raad ik je aan om je daarop te richten.
Fijn dat je inmiddels meer vrienden hebt en begeleiding van een docent, maar het lijkt me onvoldoende om van je onzekerheid af te komen als het een diepliggend probleem is. Juist omdat je aangeeft dat je nog blijft terugvallen en er last van blijft houden is dat voor mij een teken dat de oorzaak er nog ligt. Ik gun je van harte dat je vrede krijgt met God en met jezelf. Ik hoop dan ook dat jij jezelf serieus neemt en hiermee aan de slag gaat. Het is belangrijk, juist voor je een duurzame relatie krijgt met een meisje/vrouw, dat je met jezelf in het reine komt op dit gebied!
Ik hoop dat ik je zo heb kunnen helpen met dit antwoord hoewel ik me realiseer dat het voor jou nu pas begint...
Hartelijke groet,
Petra van Bodegraven
Dit artikel is beantwoord door
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven
- Geboortedatum:26-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je bent geen homoseksueel zolang je er niet aan toegeeft. Natuurlijk kan je zondige gedachten hebben, maar daar moet je tegen strijden en voor bidden. Richt je ook echt op het andere geslacht en ga niet naar plekken waar je mannelijk naakt kunt zien (je broers slaapkamer, kleedkamer etc.).
De Bijbel is duidelijk dat een man en een vrouw bij elkaar horen, niet een man en een man. Gelukkig zie jij dat ook.
Feit is dat je wel van je gevoelens af kunt komen! Houd hoop, blijf zelfverzekerd en positief!
'Ook zoek ik God, die ik voor mijn idee door al mijn verkeerde daden heb weggestuurd. Hoe krijg ik Hem weer in mijn leven?'
Deze raad klinkt misschien te eenvoudig, maar: Ga met je al je zonden en zondige gevoelens naar de Heere toe. Jezus Christus is het enige Middel om God in je leven terug te krijgen.
'KOMT DAN, en laat ons te zamen rechten, zegt de HEERE, al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.' (Jesaja 1:18)
Het feit dat je de dingen onder woorden weet te brengen is al een stap in de juiste richting. Zoek wel hulp om ook de dieper gelegen oorzaak te vinden. De stichting Different (www.different.nl) doet goed werk op dit gebied. Mensen die dezelfde strijd hebben doorgemaakt zoeken naar een antwoord op je vragen.
Zelf herken ik je vragen goed. Als je wil kan je mijn mailadres opvragen bij de redactie. Graag zou ik met je verder praten over dit belangrijke onderwerp.
Gods zegen!
Ik denk dat ik je een beetje begrijp. Ik ben ook een hetero, heb eigenlijk alleen maar vriendinnen en verliefd geweest op jongens. Ik was daar erg van in de war.
Weet je, niemand is 100% hetero, daar zijn de wetenschappers het wel overeens. Probeer te accepteren dat je bent zoals je bent. God heeft jou zo gemaakt en vind je goed zo. Als je jezelf accepteert, zul je achter je ware identiteit komen. Als je gevoelens blokkeert, zullen ze waarschijnlijk alleen maar sterker worden.
Ik ben nu getrouwd met een vrouw, weet dat ik meer hetero ben dan homo en ben er ook altijd eerlijk geweest tegenover mijn vrouw en vind sommige jongens erg leuk om te zien.
Veel sterkte
Die gevoelens zijn heel erg verwarrend. Ook ik had voor het merendeel vriendinnen, en een vriend waar ik het goed mee kon vinden. Ik heb toen nog een knipperlicht relatie gehad met een vriendin. Dat ging over, en ik begon na die tijd gevoelens te ontwikkelen voor een jongen op mijn werk. Die gevoelens zijn na verloop van tijd weer verdwenen, maar het is goed verwarrend voor jezelf.
Ik ben van die gevoelens afgekomen. Alhoewel ik nog steeds heb als ik 'mooie mannen' zie dat er nog altijd iets in mij zegt van 'wauw'.... Dat blijf ik denk ik wel houden.
In ieder geval, heel veel succes.
