Vraag
In gesprek met een niet-gelovige kwam ik tot het volgende probleem. Hij zei dat hij er niet echt voor kon kiezen om wel of niet te geloven, omdat hij gewoon niet geloofde. Net als dat ik geloof dat de aarde rond is en daar niet over twijfel, daar zelfs niet over zou kunnen twijfelen zodra ik een paar boeken pak die daar over gaan, gelooft hij niet dat God bestaat, en kan hij daar niet eens over twijfelen. Als eerste antwoord noemde ik zelf dat je de kwestie kunt onderzoeken, en kunt kijken of je echt gelijk hebt. Maar als je zelfs na dat onderzoek nog op geen enkele manier kunt geloven dat het bestaan van God waarschijnlijk is, welke keus heb je dan om te geloven? Je kunt kiezen om iets wel of niet te geloven als de kwestie twijfelachtig is, je kunt bijvoorbeeld kiezen om wel of niet te geloven dat over vijftig jaar Nederland overstroomd is door het stijgen van de zeespiegel. Als de kwestie echter zeker is, kun je er niet voor kiezen om iets wel of niet te geloven. Voor veel mensen is het zo goed als zeker dat God niet bestaat (echt bewezen is het natuurlijk nooit, daarom zo goed als). Hoe kun je dan zeggen dat mensen een keuze hebben om wel of niet te geloven in God en hoe zou je van mensen kunnen vragen in God te gaan geloven, als ze dat gewoon niet doen? Wat ik bedoel te zeggen: geloven is niet iets wat je kiest, dat doe je gewoon. Ik kies er niet voor te geloven dat kabouters niet bestaan en dat er vitamine C in sinaasappels zit, dat doe ik gewoon. Hoe kan Jezus het prijzenswaardig vinden als iemand een "groot geloof" heeft, daar kan die persoon toch zelf niks aan doen dat hij dat heeft? Ik ken het verhaal van: “je hebt ook geen keuze, het is God die het geloof in je werkt”, maar daar gaat het mij niet om, Jezus vraagt van je te geloven. Hij doet niet, pief paf poef en dan geloof je. Jezus laat het overkomen alsof het een keuze is en een kwestie van gehoorzamen. Aan een antwoord met "het is allemaal uitverkiezing" heb ik dus niets, zeker niet tegenover die ongelovige jongen. Ik kan moeilijk tegen hem zeggen, je hebt gelijk, dus ga maar zo door als je nu doet. Als je geluk hebt kiest Jezus je vanzelf nog wel uit om te gaan geloven.
Antwoord
Ik zal proberen een antwoord te geven op je uitgebreide vraag, maar ik denk dat je zelf het antwoord al genoemd hebt.
Geloven is inderdaad een kwestie van gehoorzamen aan de oproep te geloven en de eis tot bekering. Meerdere keren wordt er in de Bijbel een gebiedende wijs gebruikt als het gaat over geloven en bekeren. Nu kunnen we dat wel ontkrachten door al theologiserend te stellen dat een mens vanuit zichzelf het zaligmakende geloof niet kan grijpen en dat het geschonken moet worden, allemaal waar, maar daarmee mogen en kunnen we de eis niet naast ons neer leggen. Wij zullen moeten doen en willen wat ons geboden wordt, o.a. door de gaan in de weg die de Schrift ons wijst, door te lezen in de Bijbel, door te komen onder de verkondiging van het evangelie, waarop de Heere ons gaan in die weg belooft te zegenen met geloof. Wij kunnen Hem niet dwingen tot het schenken van geloof, maar Hij wil ons in die weg wel het geloof schenken. Gehoorzaamheid vraagt dus een gaan op de weg die de Heere daarvoor heeft aangewezen.
Dit hangt ook nauw samen met een volgend punt wat ik in je vraag opmerk. Je gaat wel heel sterk uit van een rationele benadering. Maar we weten toch dat het evangelie voor hen die verloren gaan (natuur-lijke mensen) een dwaasheid is, maar dat de Heere juist in die onbegrijpelijke weg heeft willen redden? Lees hiervoor maar eens aandachtig 1 Kor. 1:18-25 door. Natuurlijk kun je dit zo niet aan je gesprekspartner doorgeven, maar het moet jou er wel van overtuigen je rationele benadering bij te stellen en het niet daarvan te verwachten.
Overtuigen doe je niet door de Waarheid van het evangelie van Jezus Christus te willen aantonen, maar door eruit te leven. Ik las ergens: "de enige Bijbel die de niet-christen leest, ben jij". In onze houding, onze instelling, onze bereidheid te dienen en lief te hebben moet iets van het evangelie van Gods liefde zichtbaar zijn. Overtuigen van de waarheid doe je niet met woorden, maar door in de Waarheid te wandelen en eruit te leven.
Ook moet je hierbij rekening houden met het werk van de Heilige Geest. Hij is het, Die overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Als je gesprekspartner zou willen geloven en niet slechts argumenten zoekt om op afstand te blijven, dan is het gebed om de Geest geboden. Deze nieuwe geboorte is geen mensenwerk maar een geschenk van God. Oprecht verlangen en ootmoedige overgave zijn daartoe zeer belangrijk, maar een houding van zelfverheffing is daartoe fnuikend.
Ik wens je veel zegen op je weg toe.
Ds. W. van der Wind
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W. van der Wind
- Geboortedatum:28-10-1957
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Siddeburen, Steendam-Tjuchem
- Status:Inactief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Er zijn wat mensen die zeggen niet in God te geloven maar toch "bidden" als ze in nood komen. En waarom vloeken mensen als ze niet geloven dat God bestaat? Ik geloof niet in de god van de islam en daarom heb ik het ook nooit over hem.
Bovendien, ieder mens gelooft toch ergens in. Evolutie, toeval of weet ik wat.
Je hebt meer geloof nodig om niet in God te geloven dan wel.
Als je kijkt hoe de mens, de natuur in elkaar zit moet je wel enorm goedgelovig zijn om te denken dat dat allemaal toevallig is.
Je kan inderdaad niet kiezen of je iets gelooft of niet maar je kan wel kiezen of je iets eerlijk gaat onderzoeken. En als je de bijbel gaat onderzoeken kan je ervoor kiezen of je eerst God daarover om Zijn zegen vraagt en Hij heeft belooft dat wie zoekt die vind. En als je de waarheid zoekt, en Jezus is de waarheid mag je daar iets van verwachten.
