Vraag
Mijn vriendje is onchristelijk en wil in God gaan geloven, maar zijn ouders zijn het er niet mee eens. Hoe moeten we hier mee omgaan?
Antwoord
Ik concludeer uit je vraag een paar dingen (misschien zit ik er wel naast, maar dat kan ik vanwege de summiere informatie niet helpen): Jijzelf bent bij de Bijbel en de kerk opgevoed, en je vriend niet. Maar vanwege jullie relatie, en omdat het voor jou, en misschien ook voor je ouders belangrijk is, staat hij open voor nadere kennismaking met jouw christelijke achtergrond. Hij wil misschien wel mee naar de kerk. Maar zijn ouders zijn daarop tegen.
In je vraag hoor ik eigenlijk drie vragen: Hoe moeten we in deze situatie 1. met mijn vriend zijn ouders omgaan? 2. met mijn vriends’ kennismaking met het christelijk geloof omgaan? 3. met elkaar omgaan? Ik wil die drie vragen met een paar opmerkingen beantwoorden.
1. Hoe moeten we in deze situatie met mijn vriend zijn ouders omgaan? Vanuit christelijk oogpunt is het voor ieder belangrijk om zijn ouders te eren. Jullie moeten daarom ook met respect om proberen te gaan met je vriend zijn ouders. Jij moet ook proberen om te voorkomen dat je een wig zou drijven tussen je vriend en zijn ouders. Het zal er toch om gaan dat je vriend hier met zijn ouders uitkomt. De ouders van je vriend kunnen het natuurlijk niet tegenhouden als zijn hart naar de dingen van God uitgaat. Ze kunnen echter wel bezwaar maken als hij bijvoorbeeld met jou mee zou willen gaan naar de kerk. Als dat zo is, doet je vriend er goed aan om er eerlijk met zijn ouders over te praten waarom hij het graag wil. Komen ze daar met elkaar niet uit, dan doet je vriend er goed aan om toch zijn ouders proberen te gehoorzamen. Als jullie dit probleem ook in gebed aan God voorleggen, mag je hopen dat er een oplossing zal komen. Het is beter te wachten op de Heere, dan zelf dingen te willen forceren.
2. Hoe moeten we in deze situatie met mijn vriends’ kennismaking met het christelijk geloof omgaan? Waarschijnlijk is bij je vriend kerk en geloof op de proppen gekomen toen jullie vriendschap kregen. Op zich is dat mooi. Als hij niets met kerk en geloof te maken zou willen hebben, zouden jullie geen vriendschap (verkering) hebben kunnen beginnen. Maar uiteindelijk kan iemand natuurlijk niet vanwege een ander gaan geloven. Dat moet toch iets van jezelf worden. Dat moeten jij en je vriend ook beseffen. En het is goed dat jullie elkaar ook de ruimte geven dat hij die weg kan gaan, zonder dat er druk vanuit jou op ligt. Als hij, terwijl je verkering hebt, om jou naar de kerk gaat, zal hij er in de toekomst, als jullie toch eenmaal getrouwd zijn, misschien makkelijk mee ophouden. Laat je vriend hierin dus zijn eigen weg gaan. En het is mooi als je hem kunt bemoedigen en opvangen in deze dingen.
3. Hoe moeten we in deze situatie met elkaar omgaan? Als je met elkaar wilt trouwen (ik ga er even vanuit dat dat in je achterhoofd zit) dan is het goed om niet alleen zeker van elkaar te zijn (voorzover dat kan), maar ook zeker van elkaars christelijke overtuiging. Vanwege jullie verschillende achtergrond is het voor je vriend voorlopig nog de tijd om kennis te maken met kerk en geloof. Nu staat hij er open voor, waarschijnlijk mede om jou, maar het is nodig, dat hij niet slechts voor jou naar de kerk wil, maar ook voor zichzelf. Zolang dat nog niet duidelijk kan zijn, dien je elkaar een bepaalde ruimte in jullie relatie te gunnen. Je zou het beste kunnen afspreken, dat je pas over een vaste relatie met het oog op trouwen gaat spreken, als je vriend het voor zichzelf duidelijk heeft of hij de christelijke overtuiging zelf ook bewust kan overnemen. Dat vraagt van jullie beiden wel wat. Maar het is de moeite waard. En tegenover God en elkaar moet je het eigenlijk toch wel zo doen.
Jullie weg zal misschien niet zo gemakkelijk zijn. Ik wens jullie van harte sterkte en wijsheid toe. Als je het van God verwacht, zul je niet beschaamd uitkomen.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
